Fakultet za državne i evropske studije od prije desetak dana kadrovski je pojačan sveštenikom Srpske pravoslavne crkve Veliborom Džomićem.
Džomić predaje dva predmeta – Razvoj i organizaciju države i uvod u pravo i Savremene političke sisteme.
Dekan tog fakulteta dr Đorđije Blažić ispjevao je tim povodom odu Džomiću. Ovako: ,,Privilegija je što je doc.dr protojerej Velibor Džomić angažovan na Fakultetu za državne i evropske studije, jer je on eminentan pravnik, ali i čovjek kome je i profesija razvijanje duhovnosti i vrijednosti čovjeka i društva u cjelini… Fakultet je uspio da uspostavi saradnju sa vrsnim intelektualcem ne samo iz oblasti opšteg prava, već i političkih sistema, filozofije, istorije države i prava i drugih pravnih disciplina”.
Dekanu Blažiću uputili smo tri pitanja. Ko je i po kakvim kriterijumima za predavača na fakultetu čiji je on dekan izabrao sveštenika SPC Džomića, na osnovu čega je Džomića onako hvalio i da li je jedan od predmeta koje će predavati Džomić predavao dr Radovan Radonjić.
Od Mubere Kurpejović, pomoćnice ministra prosvjete – Sektor za visoko obrazovanje, tražili smo za Monitor stav Ministarstva o postavljanju Džomića na Fakultetu za državne i evropske studije.
Ni sa jedne ni sa druge adrese nismo dobili odgovor.
Za one koji ne znaju ko je Džomić prepričaćemo tekst koji je Monitor objavio u februaru prošle godine.
Velibor Džomić je protojerej – paroh podgorički. Iako bez formalnog teološkog obrazovanja – nema svršenu bogosloviju ili teološki fakultet – Amfilohije ga je lansirao u najpoznatijeg paroha srpske vaseljene. Diplomirao je sa relativnim zakašnjenjem tek 2002. na ne baš čuvenom Pravnom fakultetu u Kosovskoj Mitrovici, a magistrirao 2006. na izvjesnoj Privrednoj akademiji u Novom Sadu.
Onda je – uz prisustvo Amfilohija i još nekoliko srpskih arhijereja – 27. decembra 2012. doktorirao na Pravnom fakultetu u Kragujevcu, poznatom po aferi Indeks (masovna kupovina diploma). Tezu je odbranio pred prof. dr Nenadom Đorđevićem, koji je jedan od nekoliko optuženih u Indeksu. Odbranio je tezu Pravni položaj tradicionalnih crkava i verskih zajednica u R. Srbiji i R. Crnoj Gori. Kao svojevrsnog i pravničkog uzora, Džomić je deklarisao dr Vojislava Šešelja.
Početkom juna ove godine, ministar policije Raško Konjević podsjetio je da je Dobrica Ćosić za Džomića rekao: ,,Čovek niskog morala i velikih pretenzija”. MUP Crne Gore je inače odbio da Džomiću odobri privremeni boravak u Crnoj Gori.
Fakultet za državne i evropske studije osnovan je kao samostalna nastavno-naučna jedinica u koju su kapital, znanje i interese uložila nekolika subjekta iz Slovenije, Italije, Srbije i opština Podgorica. Ideja je bila da se formira mali elitni fakultet koji će školovati kadrove za potrebe Crne Gore po dva osnova – za njene državne službe i za njene međudržavne potrebe.
Univerzitetskom profesoru Radovanu Radonjiću nuđeno je da bude dekan, ali to nije prihvatio. Prihvatio je da predaje nekoliko predmeta. Na tom fakultetu proveo je desetak godina. Predavao je na dodiplomskim studijama savremeni politički sistem i sociologiju, a na poslijediplomskim metodologiju naučnih istraživanja i savremene političke i pravne sisteme. Pošto se profesor Radonjić bavi retorikom, o čemu je napisao i nekoliko knjiga, na tom fakultetu osnovana je i škola retorike kojoj su dali njegovo ime.
,,Sve je to izvanredno funkcionisalo do prošle godine kada je došlo do promjena u vezi pojedinih predmeta i mojih saradnika, a da ja za to nisam pitan iako sam bio predsjednik Senata Fakulteta. Tada sam shvatio da više nijesam poželjan na fakultetu i pred kraj prošle školske godine najavio sam da na mene više ne računaju kao na nastavnika”, kaže profesor Radonjić za naš list.
Kada je pročitao u novinama da je za profesora postavljen sveštenik Džomić ,,uz obrazloženje da je riječ o naučniku i znalcu iz oblasti koje se tamo izučavaju i da imati takvog čini čast Fakultetu”, odlučio je da prekine svaku vezu sa tim fakultetom i zatraži brisanje svog imena iz naziva Škole retorike. Ugovor o tome donesen je 1. oktobra.
On kaže da je donio takvu odluku iz tri razloga.
,,Prvo, ne mogu da zamislim da u visokom školstvu bilo koje zemlje vjerski službenici učestvuju kao nastavnici. Religija od profesionalnih djelatnika u njenoj službi traži vjerovanje, i samo vjerovanje, kao osnovu svega što je njen pogled na svijet i život i što kao takva propovijeda, dok je zadatak nauke objašnjenje, kritičko vrednovanje i dokazivanje. Znači, religija misticizam nudi kao zamjenu za razum. Tu je, dakako, i još jedan momenat – etičke naravi. Ako profesionalni vjerski službenik, dok obavlja univerzitetsku nastavu, postupa obrnuto – tj. slijedi naloge nauke – on vara svog Boga. Ostaje li, pak, vjeran svom Bogu, vara ljude da je ono što im nudi – nauka. Ljudi spremni na taj oblik i stepen obmane nijesu podobni da budu edukatori kadrova kojima moralni integritet treba da čini temeljnu odrednicu svega njihovog ljudskog i profesionalnog. S takvima ne mogu biti kolega”, smatra Radonjić.
Drugo, kako kaže Radonjić, Džomić je, kao i crkva čiji je službenik, ,,deklarisani protivnik države Crne Gore i crnogorske nacije”.
,,Čovjek koji jednom broju građana Crne Gore otvoreno i javno negira njihova osnovna ljudska prava treba da bude edukator kadrova za važne funkcije u stvaranju građanskog društva u Crnoj Gori i njeno ravnopravno uključivanje u moderne civilizacijske tokove. To dvoje ne idu zajedno. Tamo gdje je on sa svojom filozofijom, za mene nema mjesta. I obrnuto”, kaže Radonjić.
Treći razlog je, prema Radonjićevim riječima, taj što je ovih dana povodom Džomićevog izbora za profesora FDES, ponovo emitovan snimak sa slavlja u Crnoj Gori ,,gdje on egzaltirano jasno i glasno pjeva, pored ostalog, Bacajte bombe četnici”.
,,Kako da s pobornikom tih vaspitnih metoda dijelim odgovornost bilo gdje, a kamo li na visokoškolskoj ustanovi koja treba da sprema kadrove za demokratsku, slobodnu, građansku, evropsku Crnu Goru?”, pita se Radonjić.
Džomić je 2. oktobra prisustvovao svečanom otvaranju Ravnogorskog parka, podignutog u Bileći u čast Jugoslovenske vojske u otadžbini, a koji treba da simbolizuje „pomirenje među srpskim narodom”.
I taj događaj oslikava lik ovog humaniste i intelektualca.
DR RADOVAN RADONJIĆ
Priznanje kraja suverene Crne Gore
– U čitavoj ovoj stvari meni je jako, jako interesantno zašto se Crna Gora upustila u avanturu ovakve istorijske regresije i zna li kuda je to vodi? Kada je prije nekoliko dana javljeno da Centar savremene umjetnosti traži od Srpske patrijaršije da joj vrati dvorsku crkvu na Kruševcu u Podgorici, i kad je gospodin Džomić u sudskom sporu rekao da to što je potonji crnogorski knjaz i kralj finansirao taj objekat ne znači da on na njega ima ikakvo pravo i da on pripada Srpskoj pravoslavnoj crkvi – rekao sam: ovo je definitivno priznanje kraja Crne Gore kao suverene države! Opšti muk, koji prati ovaj najnoviji događaj, daje mi osnova da tako razmišljam. Jer, evo, nikome od mojih časnih kolega sa Fakulteta za državne i evropske studije, među kojima su poznate i priznate ličnosti i visoki funkcioneri iz partije na vlasti i drugih visokih crnogorskih državnih i drugih organa, nije zasmetalo ništa od ovoga što meni smeta. Ćuti Vlada, ćuti Parlament, ćuti nadležno ministarstvo, ne oglašava se nijedna politička partija, a ne čuje se ni glas boraca – antifašista, inače zaslužnih što je Crna Gora, za dan svoje državnosti uzela 13. jul, kojim je pokazala da samo uspravan čovjek, ma koliki bio, može da ostane čovjek. Biće, dakle, da je Radovan Radonjić opet u krivu. Ne može biti da on jedini postupa ispravno, a da svi ostali griješe. Kao što će biti i to da Crna Gora ipak ima ono što zaslužuje i što hoće.
Veseljko KOPRIVICA
Izdvojeno3 sedmice
INTERVJU3 sedmice
DRUŠTVO3 sedmice
DRUŠTVO3 sedmice
Izdvojeno3 sedmice
Izdvojeno3 sedmice
Izdvojeno3 sedmice
FOKUS3 sedmice