Povežite se sa nama

FOKUS

Uhvati pa pusti

Objavljeno prije

11 godina

na

FOKUS-ARMIN-OSMANAGIC

Nije se ni osušila fotografija ministra policije Raška Konjevića uslikanog dok uzdignutog čela objavljuje da je Armin Muša Osmanagić uhapšen, a vođa barskog klana, kako Osmanagića označavaju u policiji – već je bio na slobodi.

Ubrzo nakon hapšenja koje je uz uobičajene dramske efekte sprovela specijalna policijska jedinica, istražni sudija Miroslav Bašović je Osmanagića i njegovu suprugu Ljiljanu Bigović pustio da se brane sa slobode. Supružnike tužilaštvo i policija terete za pranje novca, stečenog nelegalno organizovanim igrama na sreću.

Gotovo istom brzinom kojom je neslavno završila uspješna višemjesečna akcija tužilaštva i policije, kako je hapšenje Osmanagića nazvao ministar policije, smanjila se i suma novca zbog kojeg je Osmanagić uhapšen. Policija je najprije saopštila da je Osmanagić preko kompanije Paladium oprao pola miliona eura, potom se suma smanjila na 340 hiljada kako je navela policija nakon hapšenja, da bi se konačno istopila na 72 hiljade eura u nalogu za istragu tužilaštva.

Kada je uhapšen Osmanagić, ministar Konjević kazao je da se ,,naporan rad policije i tužilaštva isplati”. Sve su prilike da se rad crnogorskih institucija zaduženih za borbu protiv organizovanog kriminala isplati samo kriminalnim grupama. Hapšenje Osmanagića samo je jedan od slučajeva kada su vođe i pripadnici barskog klana hapšeni pa oslobađani. Početkom godine isto se desilo sa Rajkom i Pavićem Škerovićem. Škerovići su uhapšeni zbog posjedovanja oružja i narkotika, i to ubrzo nakon što je policija objavila rat kriminalnim grupama u Baru, nakon ubistva braće Gojčanin. U nekoliko dana oni su više puta uhapšeni i pušteni da bi na kraju optužnica neslavno završila. Sudski proces pokrenut je samo protiv Rajka Škerovića, a u javnosti je, nakon više javnih debata i parlamentarnih saslušanja, kao glavni krivac traljave istrage označeno tužilaštvo. Bašović je bio istražni sudija i u ovom slučaju.

Istovremeno, obračuni u Baru nastavljaju se. Ove sedmice ubijen je dvadesettrogodišnji mladić Stefan Đukić, za kog mediji navode da je bio u dobrim odnosima sa Osmanagićem. Maskirane ubice, pretpostavlja se da se radi o dvojici napadača, ispalili su najmanje 20 metaka, pišu mediji, u Đukića ispred zgrade u kojoj stanuje.

Puštanje Osmanagića da se brani sa slobode od strane sudije Bašovića bio je tek početak dramskog zapleta. Vijeće Višeg suda ubrzo je to rješenje ukinulo i vratilo sudiji na ponovno odlučivanje. Bašović je ipak ostao pri odluci da nema razloga da se Osmanagiću odredi pritvor, i opet donio istu odluku. Tužilaštvo je opet uložilo žalbu na Bašovićevu odluku.

Sudija je dao više obrazloženja svoje presude, od toga da nema razloga da se vjeruje da će Osmanagić napustiti zemlju jer mu je supruga trudna, da nema osnova da će on uticati na svjedoke s obzirom da su svjedoci već ispitani u policiji i tužilaštvu, da nema opasnosti da će ponoviti krivično djelo jer je od izvršenja kazne za koju je osuđen proteklo deset godina a u međuvremenu nije kažnjavan, i možda najozbiljnije – da ,,Osmanagić nije osnovano sumnjiv u pravcu djela koje mu se stavlja na teret”. Sudija je napomenuo i da je Armin Osmanagić tek zaposleni u kompaniji a ne odgovorno lice.

Ministar policije burno je reagovao na odluku Bašovića, kazavši da će tražiti sjednicu Sudskog savjeta. Mediji koje kontroliše režim slučaj Osmanagić su iskoristili za svoje svakodnevne manipulacije označivši Bašovića kao sudiju koji oslobađa kriminalce. Bašović je bio istražni sudija u slučaju CKB, kada se režim preko članova njihove porodice, obračunavao sa kritičarima režima. On je tada kazao da nema nijednog elementa krivičnog djela za koje je tužilaštvo teretilo uhapšene i osumnjičene, među kojima je bila i sestra Miodraga Perovića, osnivača Monitora, Milka Ljumović.

Nebojša Medojević, poslanik DF i član parlamentarnog odbora za bezbijednost, kaže za Monitor da će na ovonedjeljnoj sjedinici Odbora za bezbjednost ispitati detalje ovog slučaja, postupanje sudije Bašovića, tužilaštva i policije.

Azra Jasavić, poslanica Pozitivne Crne Gore i advokatica, za Monitor navodi da slučaj Osmanagić pokazuje da institucije za borbu protiv organizovanog kriminala i korupcije na visokom nivou imaju vrlo lošu saradnju, što je zabrinjavajuće za društvo u cjelini. Tu zamjerku u Izvještaju o napretku Crne Gore iznijela je i Evropska komisija.

,,Da li je tužilaštvo prikupilo dovoljno validnih dokaza za pokretanje krivičnog postupka i određivanje pritvora protiv Osmanagića otvoreno je pitanje, na koje ćemo dobiti odgovor nadam se ubrzo. Jasno je međutim da tužilaštvo i sudovi dodatno zbunjuju javnost, što nas upućuje na zaključak da su korjenite promjene u kadrovskom smislu potrebne kako sudovima tako i tužilaštvu”, kaže ona.

U javnosti je već kreirana slika da je istražni sudija Bašović jedini krivac što Armin Muša Osmanagić nije u zatvoru. Da stvari nijesu crno-bijele i da treba biti obazriv kada se komentariše odluka Bašovića imajući u vidu da njegova odluka zavisi i od uspješnosti prethodnog rada policije, prvenstveno tužilaštva, upozorilo je više stručnjaka.

Boris Marić iz Udruženja pravnika saopštio je da je treba uzeti u obzir da je Bašović u delikatnoj situaciji: „Sudija je pod pritiskom onoga što mu zakon nalaže, onoga što je zahtjev tužilaštva, onoga što mi nijesmo imali prilike da vidimo jer ne znamo da li su svi dokazi izvedeni. Pritvor je izuzetna mjera sa stanovišta ljudskih prava, iako se radi o nekom za koga javnost pretpostavlja da je društveno opasan.”

Dostupne činjenice navode na sumnju da bi Osmanagić zbog načina na koji je tužilaštvo postavilo slučaj – vrlo vjerovatno svakako završio na slobodi.

Advokat Goran Rodić, koji je upoznat sa istorijom slučaja Osmanagić, kaže za Monitor da su Osmanagići, odnosno Arminova supruga Ljiljana i njena kompanija Paladium već pravosnažno oslobođeni zbog djela koje im se stavlja na teret i koje je osnov za podizanje sadašnje optužnice tužilaštva.

„Zbog nelegalnog priređivanja igara na sreću preko kompanije Paladium, što je bio osnov hapšenja Osmanagića, njegova supruga je već oslobođena u prekršajnom postupku. Taj postupak je pravosnažno okončan. Zbog iste stvari ona je gonjena i krivično, i opet oslobođena pred prvom sudskom instancom”, kaže on. „Presuda je ukinuta iz formalnih razloga i vraćena na ponovno postupanje”.

Suđenje Ljiljani Bigović i njenoj kompaniji zakazano je za 5. decembar ove godine. Više državno tužilaštvo mjesec dana prije zakazanog suđenja pokreće istragu protiv nje i njenog supruga, a kao osnov uzima djelo za koje je ona već oslobođena. Istragu je vodila tužiteljica Olivera Ražnatović. Kako bi tužilaštvo dokazalo da su Osmanagići oprali novac nelegalnim organizovanjem igara na sreću, ako su crnogorski sudovi utvrdili da nelegalnog organizovanja nije bilo, pitanje je na koje iz tužilaštva nema odgovora.

„Radi se o potpuno istim dokazima. Svjedoci su već ispitani. U konačnom, kada se uzme u obzir praksa Evropskog suda u Strazburu pojavljuje se problem da se bez obzira što se radi o dva formalno različita postupka, krivičnom i prekršajnom, Ljiljani Osmanagić ne može dva puta suditi za istu stvar”, kaže Rodić.

Dobro upućeni izvori ukazuju da je slučaj Osmanagić u stvari još jedan slučaj koji bi „pao” zbog loše vođene istrage i postupanja tužilaštva.

Vjeruje li iko da su nestručnost i neznanje jedini razlog optužnica protiv pripadnika kriminalnih grupa koje su u konačnom pale, od slučaja Šarića pa nadalje. Konkretnu odgovornost i propuste pojedinaca u pravosuđu i policiji mogu utvrditi samo nezavisni organi. Kako god bilo, slučaj Osmanagić je još jedan prilog „uspješnoj borbi protiv organizovanog kriminala” u domaćem stilu – uhapsi, pa pusti.

Milena PEROVIĆ-KORAĆ

Komentari

POVEZANE VIJESTI:

FOKUS

SKRIVENI TRAGOVI NOVCA: Ko su crnogorski milioneri

Objavljeno prije

3 dana

na

14 Marta, 2025

Objavio:

Postupak koji je pokrenuo ASK  protiv Mila Đukanovića potvrda je  početka ozdravljenja te institucije. No  nije baš za radovanje to što je petu godinu od pada DPS-a, to jedini zvanični postupak koji se bavi pitanjem porijekla novca Đukanovića, odnosno nezakonitim bogaćenjem  dijela političke klase  koja je u njegovo doba  iz džempera ušla u Armani odijela. Zvanično, institucije imaju   samo jednu spornu Đukanovićevu VIP karticu od 200 hiljada eura. Možda

 

 

Pratite trag novca, kaže staro novinarsko pravilo. U Crnoj Gori nije ga lako primijeniti. Naša mala  zemlja nema čak ni sopstvenu listu najbogatijih Crnogoraca.   Tragovi novca javnih funkcionera, od kojih su neki tokom protekle decenije na naše oči postali milioneri, vode samo do registara u kojima oni sami ispisuju šta imaju. Institucije se  nijesu potrudile da tu imovinu i provjere.

Ponekad saznamo iz regionalnih ili svjetskih medija ko su milioneri među nama.Krajem prošle godine beogradski Nedeljnik  objavio je  listu  100 najbogatijih u regionu, u koju je uvršteno  sedam Crnogoraca. Prema tom listu,  u stotinu najbogatijih u regionu su  Ivan Ubović, odnosno kompanija Bemaks ( 52. mjesto), Dragan Bokan i kompanija Voli na 63. mjestu, Veselin Pejović, vlasnik Uniproma ( 81. mjesto), Aco Đukanović sa Invest nova i Prvom bankom (84. mjesto), Risto Drekalović i KIPS (91. mjesto),  Komnen Laković, odnosno HD Laković ( 98. mjesto),  porodica Franca i njihov Mesopromet, na 100. mjestu.

Kako su objasnili iz Nedeljnika  na izradi liste radile su dvije konsultanske kompanije, koje su upoređivale zvanične podatke o vrijednosti regionalnih uspješnih firmi. Ne radi se, napomenuli su, o  ličnom bogatstvu njihovih vlasnika.  Vrijednost Bemaksa je tako procijenjena na 482 miliona eura, Volija na 413 miliona, Uniproma na 296 miliona, Đukanovićeve kompanije na 285 miliona, KIPSa- na 260 miliona, Lakovića 234 miliona i Mesoprometa –  218 miliona.

Tom metologijom  su van liste ostali oni poznati Crnogorci čije bogatstvo nije rezultat rasta njihovih kompanija. I o čijem na oko vidnom bogatstvu Crna Gora decenijama nema zvanične podatke. Crna Gora je početkom devedesetih počela da njedri milionere, ili milionerske porodice, ravno iz političke klase, za koje do danas ne znamo, ili makar nemamo institucionalni odgovor, kako su to i postali.

Autori liste najbogatijih u regionu primijetili su da je nejednakost, odnosno jaz između bogatih i siromašnih najveći u Crnoj Gori. Imovina pet najvećih iznosi 1.7 milijardi, što je čak 35.4 odsto bruto društvenog proizvoda.

Milena PEROVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 14. marta ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

FOKUS

VLADINA IGRA SA BUDŽETSKIM SUFICITOM: Ušteda na naš račun

Objavljeno prije

1 sedmica

na

7 Marta, 2025

Objavio:

Iz perspektive građana nije nebitno da li su januarska plaćanja iz budžeta ostala neizvršena zato što su u Vladi zaključili da se to može prolongirati pošto korisnicima nije žurba, ili je riječ o planiranim aktivnostima od javnog interesa koja još nijesu realizovana. Čak 95,8 odsto kapitalnog budžeta čije je izvršenje planirano u prvom mjesecu ove godine ostalo je na čekanju

 

 

Vlada je u januaru, pohvalili su se u petak iz Ministarstva finansija, ostvarila suficit od dva miliona eura. Za toliko su, saopšteno je u redovnom mjesečnom izvještaju o izvršenju budžeta, prihodi (prilivi od poreza, doprinosa, akciza, carina, taksi…) bili veći od rashoda.

Da istorijski uspjeh bude pristupačniji onima koji ne vole da čitaju dugačke tekstove prepune brojki, saopštenje je i ilustrovano: nacrtana klackalica preteže na stranu prihoda (156,2 miliona) u odnosu na rashode (154,2 miliona). Problem je nastao kada su neki, ipak, pročitali saopštenje.

Na prvo čitanje primijećeno je da su planirani prihodi realizovani (naplaćeni) u procentu od tačno 100 odsto. To je prilično neuobičajen statistički podatak koji, sam po sebi, poziva na oprez. Dodatno, uslijedio je podatak da su planirani rashodi imali neuporedivo niži procenat realizacije: 72,9 odsto. To pokazuje da je iz državne kase u januaru potrošeno/plaćeno 57, 3 miliona eura manje nego što je planirano.

Kako?

Pojedini novinari pokušali su ispratiti trag novca navedene uštede. Pokazalo se da sve ono što je u saopštenju MF podvedeno pod računovodstvene formulacije koje većinu ostavljaju krajnje ravnodušnom (Tekući izdaci budžeta -77,5 odsto plana; Transferi institucijama, pojedincima, nevladinom i javnom sektoru  – 19,8 odsto plana; Kapitalni budžet – 4,2 odsto plana) imaju itekako konkretan iskaz u stvarnom životu.

“Vlada je u januaru uštedjela deset miliona eura jer nije platila troškove za ljekove, medicinska sredstva, materijale i medicinsko-tehnička pomagala, na zdravstvenoj zaštiti 3,5 miliona a na redovnim subvencijama za poljoprivredu i ruralni razvoj skoro četiri miliona…”, napisao je kolega Goran Kapor u Vijestima, konstatujući da je sve to precizno navedeno u dokumentu Ostvarenje budžeta za januar po programskoj klasifikaciji Ministarstva finansija.

“Ako ima neko ko je zakinut (nije mu plaćeno) ja ću mu iz svog džepa isplatiti. Fer?”, reagovao je premijer Milojko Spajić, ponavljajući kako ostvareni suficit  predstavlja ogroman uspjeh njegove Vlade. “Razlog: ostvarene uštede i veći prihodi”, ponosan je Spajić. Ubijeđen da će velikodušnom ponudom (iz svog džepa) prikriti makar dvije poluistine izrečene u tri rečenice. Prva: budžetski prihodi nijesu veći, nego tačno onoliki koliko je to Vlada isplanirala. U bobu, što bi rekli. Drugo: razlika između planiranih i realizovanih troškova u januaru ne predstavlja uštedu, nego je riječ o odloženom plaćanju rashoda koji će, neminovno, stići na naplatu.

O tome nam, bolje od bilo kakvih analiza ili prognoza, svjedoče prošlogodišnji tokovi realizacije budžeta. I, još tada započeta, igra sa budžetskim suficitom-deficitom. Ti su podaci interesantni jer, dodatno, ukidaju alibi izvršne vlasti po kome je januarska ušteda u državnom trezoru posljedica privremenog finansiranja, izazvanog neusvajanjem budžeta u zakonom propisanom roku.

I prošla, 2024. godina, započela je suficitom.

Ostvareni prihodi u januaru bili su veći za skoro pet miliona (3,2 odsto), a rashodi manji za 47,8 miliona eura (25,8 odsto) u odnosu na plan realizacije budžeta. Vlada je slavila suficit veći od 16 miliona, dok su korisnici transfera institucijama, pojedincima, nevladinom i javnom sektoru mogli samo da žale što im iz državne kase nije proslijeđeno planiranih 12,4 miliona. Veliki novac, a za mnoge od njih i preovlađavajući razlog da odlože planirane aktivnosti, koliko god one bile važne.

Narednog mjeseca, u budžet se slilo 27 miliona više od plana, dok su izdaci, ponovo, bili manji od planiranih. Za 65,2 miliona. Tajnu tih ušteda otkriva podatak da je, recimo, kapitalni budžet, u odnosu na plan, bio realizovan tek nešto više od dvije trećine. Ipak, prema zvaničnim podacima Ministarstva finansija, u prva dva mjeseca 2024. godine ostvaren je budžetski deficit u iznosu od 18,5 miliona. Dok je februarski deficit bio tek nešto manji od 35 miliona. Slična priča će se, vjerovatno, ponoviti i ove godine.

U aprilu državne finansije ponovo prelaze u plus. Budžetski prihodi veći su od rashoda ali se, u kontinuitetu, prikazuje ušteda na strani potrošnje. Iz budžeta se ne isplaćuje sve ono što je istim tim budžetom predviđeno za plaćanje.

Sredinom godine, iz Ministarstva finansija su osjetili potrebu da objasne sve uočljiviju anomaliju: „Niže ostvarenje budžetskih izdataka od plana odraz je prije svega dosadašnje dinamike pristizanja obaveza, kao i aktivnog upravljanja potrošnjom uz napomenu da država sve svoje obaveze redovno i pravovremeno servisira”, navodi se u saopštenju o realizaciji budžeta za period januar-jul, uz opreznu najavu da takvo stanje neće potrajati.  “Imajući u vidu trendove potrošnje u prethodnim godinama, očekivano da će potrošnja biti intezivirana u posljednjem kvartalu tekuće godine, s obzirom da glavne kategorije potrošnje rastu usljed usklađivanja (prava iz oblasti socijalne zaštite), izdaci za bruto zarade usljed realizacije kadrovskih planova, izdaci za rashode za materijal i usluge kao i Kapitalni budžet usljed finalizacije tenderskih postupaka, kao i iz drugih objektivnih razloga…”.

Zbirno, rekordan suficit Spajićeva Vlada registruje u avgustu prošle godine. On iznosi 93,7 miliona eura, iako je prema planovima u tom momentu državna kasa trebala biti u deficitu od 138,3 miliona). Problem je što u isto vrijeme bilježimo i rekordan iznos planiranih a neisplaćenih budžetskih davanja. “U odnosu na plan ove godine, izdaci su niži za 152,1 milion eura (8,1odsto planirane potrošnje), i odraz su dinamike pristizanja obaveza u ovom periodu, kao i aktivnog upravljanja potrošnjom”.

Evo šta bi moglo da znači ovo aktivno upravljanje potrošnjom: Transferi institucijama, pojedincima, nevladinom i javnom sektoru manji su od plana za 36,85 miliona (13,1 odsto), “dominantno usljed još uvijek nerealizovanih plaćanja po osnovu realizacije prioritetnih programa u saradnji sa NVO sektorom, kao i nižem ostvarenju budžetske pozicije transfera za jednokratne socijalne pomoći kod Fonda za penzijsko i invalidsko osiguranje”.

Još su veće uštede na kapitalnom budžetu. On je, za osam mjeseci prošle godine, bio realizovan u iznosu od 78,2 odsto onoga što je, prema planu, do tada trebalo uraditi.

Od septembra kreće povratak u realnost. I dovođenje državne kase u stvarno stanje. Mjesečni izvještaj Ministarstva finasija pokazuju da su prihodi postali manji od rashoda,  a budžet, zvanično, u deficit ulazi u novembru.  Da bi decembar donio kulminaciju.

Decembarski izdaci iz državne kase iznose 488,6 milona eura i veći su za 179,1 miliona ili 57,9% od plana, navedeno je u Izvještaju resornog Ministarstva, uz objašnjenje da su odstupanja (plaćanja veća od planiranih) zabilježena “na skoro svim pozicijama”… Tekući izdaci su ostvareni u iznosu od 158,02 miliona ili 133,8% plana. Transferi institucijama, pojedincima, nevladinom i javnom sektoru bili su za 48,54 miliona veći od planiranog. Rashodi za usluge odnijeli su 204, 3 odsto planiranog, naknade za rentu (dominantno zakup objekata za potrebe Ministarstva vanjskih poslova) bile su 212,9 odsto veće od plana.

Ipak, prema predočenim podacima rekordno odstupanje zabilježeno je u kapitalnom budžetu. On je, u decembru prošle godine, imao realizaciju od 225,9 odsto plana. U poslednjem mjesecu prošle godine za potrebe realizacije kapitalnog budžeta isplaćeno je 93,91 milion. To je preko osam miliona više nego što je, po istom osnovu, država potrošila od januara do kraja avgusta. Pa neka neko kaže da se kapitalne investicije ne mogu realizovati po kiši, snijegu i temperaturama koje su u debelom minusu. Ili je nešto i do knjigovodstva i Vladinog običaja da račune plaća u zadnji čas.

Konačno, iako su nas skoro cijele 2024. godine uvjeravali u suprotno, ostvareni budžetski prihodi bili su za 17,6 miliona eura manji od planiranih. Kako su taj manjak donijeli novembar i decembar, a ovogodišnji januar nije preokrenuo negativan trend (ostvareno tačno onoliko koliko je prihodovano) razloga za brigu -ima.

To, opet, nije zasmetalo Branku Krvavcu i njegovim saradnicima iz Ministarstva finansija da na izrečene primjedbe po pitanju prikazanog januarskog suficita ustvrde kako “ostvareni suficit nije posljedica neplaćanje obaveza jer se sve obaveze izvršavaju blagovremeno, odnosno u roku u kojem dospijevaju”. A onda i poduče novinare i analitičare: “Dokumente je potrebno čitati i interpretirati objektivno, a kreativna tumačenja i zaključci bez osnova ne doprinose profesionalnom i objektivnom izvještavanju”.

Iako u tekstualnoj interpretaciji budžetske potrošnje u januaru ove godine Ministarstvo finansija tvrdi da je ostvarena potrošnja od 154,2 miliona, u svim tabelama koje prate to saopštenje stoji drugačiji podatak. Prema njemu, iz državne kase je tokom januara isplaćeno 188,8 miliona eura.

Čemu sve ovo? Izuzev potrebe da pokažu svoje političko i ekonomsko umijeće, Vladine igre sa sufictiom/deficitom imaju  konkretnije motive. Narednih dana Vlada izlazi na tržište kapitala gdje će ministar Novica Vuković i njegova ekipa pokušati da emituju državne obveznice u iznosu od makar 500 miliona eura (dozvoljeno ovogodišnje zaduženje iznosi 900 miliona). Prikazani suficit, vjeruju, mogao bi uticati na nešto nižu kamatu. U Podgorici se očekuje  delegacija MMF-a. Njih će takođe interesovati Vladina sposobnost da ne potroši više od onoga što država može prihodovati. Samo što pri susretu sa njima nacrtana  klackalica na kojoj prihodi pretežu rashode neće mnogo pomoći. Oni znaju da računaju. A nama će ceh stići, najkasnije, u decembru.

Zoran RADULOVIĆ

 

Komentari

nastavi čitati

FOKUS

PRAVOSUĐE U BORBI PROTIV VISOKE KORUPCIJE: Učinak – jedan nevini

Objavljeno prije

2 sedmice

na

28 Februara, 2025

Objavio:

Suđenje Vesni Medenici i Veselinu Veljoviću kreće ispočetka. Saši Čađenoviću nije ni počelo. Blažu Jovaniću sudi se  još malo pa dvije godine. Kao i mnogim drugim visokim funkcionerima. Miomir Mugoša je ove sedmice pravosnažno oslobođen optužbe

 

 

Zemlja sa zavidnim brojem javnih funkcionera koji se sumnjiče za korupciju i kriminal,  dobila je ove sedmice prvu pravosnažnu presudu koja se odnosi na visoku korupciju. Bivši gradonačelnik Podgorice Miomir Mugoša pravosnažno je, nakon skoro deceniju  – oslobođen. Vijest, što je možda još zanimljivije, proizvela je tišinu.

Kada je Viši sud u Podgorici prije dvije godine donio oslobađajuću presudu za Mugošu, koju je ove sedmice potvrdio Apelacioni sud, to je  izazvalo oštre reakcije. Tadašnji premijer Dritan Abazović kazao je da nas to neće odvesti nigdje, pa ni u Brisel, dok je poslanik Demokrata, danas potpredsjednik Vlade Momo Koprivica  presudu nazvao skandaloznom. Ove sedmice – niko ništa. Kao da se odustalo od toga da stignemo negdje. I u Brisel.

Sve u svemu,  trenutni skor Crne Gore u borbi protiv visoke korupcije je  – jedan nevini. Ne računajući, doduše, Svetozara Marovića, odavno nedostupnog ovdašnjim organima. Kada je prije skoro deceniju osumnjičen za ono za šta je danas oslobođen, Mugoša je kazao: „Nisam vam ja Svetozar Marović“. Ispalo je stvarno da nije.

Bivšeg gradonačelnika je Specijalno državno tužilaštvo (SDT) teretilo da je u slučaju prodaje gradskog zemljišta građevinskoj kompaniji DOO Carine oštetio budžet Glavnog grada za 6,7 miliona eura. Optužnica je podignuta dok je Specijalnim tužilaštvom rukovodio bivši specijalni tužilac, Milivoje Katnić, danas iza rešetaka.  Slučaj Carine prethodno je decenijama bio predmet medijskih priča, krivičnih prijava civilnog sektora (MANS), skupštinskih replika. Bila je to, pritom, tek jedna od brojnih afera u čijem je centru bio bivši gradonačelnik Podgorice.

Iz Apelacionog suda su ove sedmice saopštili da je SDT kojim rukovodi Vladimir Novović izjavilo žalbu protiv oslobađajuće presude  i predložilo da taj sud ukine prvostepenu presudu i predmet vrati na ponovni postupak. Žalba nije usvojena.

Milena PEROVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 28. februara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo