Manji je problem što gradonačelnik Nikšića drži prst, srednji prst dok svira državna himna, negira zločin u Srebrenici, raportira u matici Srbiji, rehabilituje Dražu Mihajlovića i slično. Mnogo veći problem je što je inicijative za njegovu smjenu do sada podnosio DPS, a ne onaj dio avgustovskih pobjednika koji se predstavlja kao građanska opcija
Običan građanin Marko Kovačević, izmaltretiran je u nacističkoj Njemačkoj, pardon Crnoj Gori, zbog nekih nebitnih stvari, jer je Srbin. Dok „mafiju niko ne dira“. Tako nekako izgleda obrazloženje gradonačelnika Nikšića, nakon što je u tužilaštvu ispitan zbog toga što je dok je svirala državna himna on onako zrelo državnički krišom držao – srednji prst.
Tužilaštvo je saopštilo da se u radnjama predsjednika opštine Nikšić “stiču elementi krivičnog djela povreda ugleda Crne Gore, te da će protiv njega biti podnijeta krivična prijava zbog sumnje da je izvršio navedeno krivično djelo”. Po zakonu, kazna može biti i godinu dana zatvora.
A Marko je, kako je objasnio, u stvari samo namještao kaiš od sata.
Nije to prvi put da Marko bude neshvaćen i progonjen jer je Srbin. Kao, recimo, ono kad je u beogradskoj Skupštini rekao da je „Srbija njegova matica“, i uz druge crnogorske gradonačelnike iz redova bivšeg Demokratskog fronta, raportirao tamošnjim vlastima koliko je ko srpskih znamenja po kancelarijama okačio. Tada je, eto, samo „razgovarao o položaju srpskog naroda u Crnoj Gori“.
Pa ono kad je negirao genocid u Srebrenici. Mediji i tužilaštvo su ga napali, jer su tom pričom, skužio ih je Kovačević pronicljivo, „htjeli da prekriju godine turske vladavine na ovim prostorima“. Šta reći. Pusto tursko.
Onda, ni krivog ni dužnog napadoše zbog one njegove fotografije sa šubarom i kokardom, a on je samo “igrao u pozorišnoj predstavi”. Može biti da je i onda kada je tokom proslave Nove Godine po julijanskom
kalendaru pjevao Leleču Turci, kukaju bule, u stvari nastupao u mjuziklu. Neka umjetnost mora da je bila i 2019, kada je prisustvovao otkrivanju spomenika četničkom vojvodi Draži Mihailoviću u Ravnogorskom parku u Bileći (BiH), i odao poštovanje prema, “jednoj ličnosti koja tek sada isplivava na našu istorijsku scenu u svom punom sjaju” . Pozorišnja turneja, šta li.
Onda ga napadoše kad su u Nikšiću pokrenute inicijative da se ulice Narodnih heroja i Partizanski put preimenuju i nazovu po pripadnicima četničkih brigada i srpskih knezova. “Jasno nam je da je čitava ujdurma oko ovog pitanja pokrenuta da bi se naudilo nosiocu naše liste i predsjedniku Opštine Nikšić Marku Kovačeviću,” razjasnili su tada njegovi partijski saborci. A u stvari samo “neke ulice treba da dobiju nove nazive”.
Ne bi Marko nikad protiv antifašizma. Jedino nikako da ugrabi minut da položi vijenac na Dan pobjede nam fašizmom. Ove godine „nije privatno bio u zemlji“. Za prošlu ga nijesu ni pitali .
Koliko je slab na simbole antifašizma, pokazao je onda kada je uriniranje po spomeniku narodnom heroju Ljubu Čupiću, objasnio kao komunalni problem, a ne skrnavljenje obilježja jednog od najznačajnijih heroja i simbola antifašizma. “Ovaj čin je loš zato što se dogodio u samom centru grada i na javnom mjestu prije svega”, objasnio je.
Nakon tadašnje inicijative odbornika DPS da se razriješi sa mjesta gradonačelnika, ostao je u fotelji čelnika drugog po veličini grada u zemlji uz čiju himnu drži srednji prst. S mjesta se nije pomjerio ni kad je tražena njegova ostavka nakon izlaganja u beogradskoj Skupštini. Kao i onda kada je negirao genocid u Srebrenici.
Manji je problem što Marko drži srednji prst dok svira državna himna, negira zločin u Srebrenici, raportira u matici Srbiji, rehabilituje Dražu Mihajlovića i slično. Mnogo veći problem je što je inicijative za njegovu smjenu do sada podnosio DPS, a ne onaj dio avgustovskih pobjednika koji se predstavlja kao građanska opcija. I kojima je, dodatno, to što inicijativa dolazi od DPS-a poslužila kao izgovor da ne smijene gradonačelnika Nikšića.
Avgustovske promjene trebale su da budu zaokret od Đukanovića i prije i posijle 1997. I Đukanovića devedesetih dok je u ratovima služio Miloševiću , i Đukanovića nakon što je okrenuo leđa Miloševiću, a nastavio da pljačka Crnu Goru. Dok tako ne bude, od promjena ostaje – srednji prst.
Milena PEROVIĆ
Izdvojeno2 sedmice
INTERVJU3 sedmice
INTERVJU3 sedmice
DRUŠTVO3 sedmice
OKO NAS4 sedmice
Izdvojeno3 sedmice
DRUŠTVO3 sedmice
Izdvojeno3 sedmice