Povežite se sa nama

OKO NAS

SLUČAJ SLAVJANSKE ČITAONICE U DOBROTI: Katastarske i partijske čarolije

Objavljeno prije

na

Zgrada nekadašnje Slavjanske čitaonice  u Dobroti, iako zaštićena kao spomenik graditeljstva, devastirana je. Iako je za sada preživjela čudne katastarske puteve i upise vlasništva, ugovore o zakupu i rekonstrukcije bez odgovarajućeg nadzora države, nije izvjesno hoće li na koncu preživjeti sve partijske planove za „komercijalnu valorizaciju”. Sigurno je samo da nekadašnju Slavjansku čitaonicu, lokalna vlast koristi za mnogo šta, ali ne za  ono za šta je osnovana – „zaštitu narodnih običaja, muzike i kulture”

 

Bivša Slavjanska čitaonica osnovana je u Dobroti prije 158 godina, a prije ravno 118 godina useljena je u zgradu današnjeg Doma kulture u Dobroti.  Prema Statutu, cilj njenog osnivanja bio je: proučavanje pomorstva i trgovine i zaštita narodnih običaja, muzike i kulture na nacionalnom jeziku. Osnivači društva su bili Vido Kamenarović, Pavo Kamenarović i drugi Dobroćani.

Prvi predsjednik Slavjanske čitaonice, kapetan Vido Kamenarović u pozdravnom govoru obrazložio je svrhu njenog osnivanja: „Osnivamo ovu čitaonicu prije svega radi našega jezika, ovaj vez bratske ljubavi pravog napretka, ovaj stub budućnosti, jer bez temelja kuća se ne gradi, a temelj narodnosti je naš jezik i temelj nauke materinsko vaspitanje. Sastajmo se u ovoj čitaonici, neka se umovi izoštravaju i razna mišljenja izađu na jedno hladnokrvno bojište tada će se naša otadžbina podići među svojim sestrama i ispoljiti vrline sinova svojih!”

Iako je, u međuvremenu, proglašena spomenikom graditeljstva, i na papiru uživa zaštitu države, zgrada u kojoj je Slavjanska čitaonica useljena prije više od vijeka – devastirana je. No, bez obzira što je, bar za sada, preživjela čudne katastarske puteve i upise vlasništva, te ugovore o zakupu i rekonstrukcije bez odgovarajućeg nadzora države, nije izvjesno hoće li na koncu preživjeti i sve partijske planove za „komrecijalnu valorizaciju”. Sigurno je samo da  nekadašnju Slavjansku čitaonicu,  Mjesna Zajednica Dobrota, koja je mahom raspolagala ovim nekretninama, koristi za mnogo šta, ali ne za ono za šta je čitaonica osnovana – „zaštitu narodnih običaja, muzike i kulture”.

Upravo zbog svega toga, NVO ANIMA iz Kotora uradila je Studiju slučaja ovog spomenika. Iz obimne građe, koju su prikupili, prateći sudbinu Slavjanske čitaonice od početka do danas, odnosno spomenički kompleks koji čine četiri objekta – zgrada Mjesne zajednice, Stefina kuća (ruševina), Stara škola i pomoćna zgrada, sve upisane u Listu nepokretnosti 273 KO Dobrota, jasno je da ove nepokretnosti nijesu uživale odgovarajuću zaštitu.

Crna Gora ima pravo svojine na predmetnim nepokretnostima, dok je pravo raspolaganja prenijeto na Opštinu Kotor.

No, nekretninama je mahom gazdovala Mjesna zajednica Dobrota. Na osnovu Rješenja Narodnog odbora Opštine Kotor zemljište na kom se nalaze ove nekretnnine upisano je kao društvena svojina. Dana 21.12.1966. zgrada Slavjanske čitaonice upisana je na korist Opštenarodne imovine sa pravom upravljanja Opštine. Onda su došle devedesete. U martu 1990. sačinjen je zapisnik o izlaganju, a Slavjanska čitaonica daje se na korišćenje MZ Dobrota.   U hronologiji upisa ovaj objekat je evidentiran kao zgrada mjesne zajednice Dobrota, i dat joj na korišćenje, a na osnovu izjave predstavnika MZ Dobrota, koji je tadašnju MZ odredio kao pravnog sljedbenika Narodnog odbora Dobrota.

U stidiji ANIME konstatuje se da ovakav upis „nije bio u skladu sa upisom u zemljišnim knjigama, a time ni u skladu sa zakonskim propisima”.

Tu nije kraj. Nezakonit upis nije spriječio MZ Dobrota u godinama koje slijede da izdaje u zakup i trajno  korišćenje neke od ovih nekretnina, na kojima su se vršile rekonstrukcije, mimo procedura i propisa.

U oktobru 2008. godine MZ Dobrota podnosi Zahtjev Sekretarijatu za urbanizam za odobrenje nadgradnje Doma kulture, „radi komercijalne valorizacije”. Istog dana, MZ Dobrota podnosi i Zahtjev bivšoj predsjednici opštine Kotor Mariji Ćatović, za odobrenje nadgradnje,„prema ranijem dogovoru”. Toliko o procedurama. „Nije poznato zbog čega takav zahtjev nije odbačen, imajući u vidu da se radi o spomeniku graditeljstva III kategorije”, navodi se u Studiji ANIME.

I  iz samog uvida u listove nepokretnosti, vidi se da je rekontrukcija jedne od zgrada (Stara škola) izvršena bez dozvole.

Tu zgradu MZ Dobrota je ustupila SZR „Prostor”. Istraživači koji su radili na studiji konstatuju da „ne postoji dokaz o prenosu prava korišćenja, odnosno o prenosu prava svojine na ovom objektu, sa MZ Dobrota na SZR „Prostor“. Obraćajući se odgovarajućoj instituciji u Beogradu, rečeno im je da oni takav dokument ne posjeduju u arhivi, uputivši ih na organe Crne Gore. Ipak, prema rješenju tadašnje Direkcije za nekretnine iz 2001. godine, navodi se da postoji „Ugovor o prenosu prava korišćenja i raspolaganja br. 33/91 od 07. 02. 1991. godine“. Ugovor se međutim, ako postoji, konstatuje se u studiji, morao obaviti prema odredbama Zakona o prometu nepokretnosti, koji je sa određenim izmjenama bio na snazi sve do 1999. godine (Zakon o imovini RCG), odnosno 2009. godine (Zakon o državnoj imovini).

„Takođe ovom ugovoru, moralo je prethoditi javno nadmetanje, pribavljanjem pismenih ponuda, dok se neposrednom pogodbom Ugovor mogao zaključiti isključivo usljed bezuspješnosti takve prodaje (prodaje javnim nadmetanjem)”, navodi se u Studiji. Sve to ide u prilog tezi da se ovom imovinom nije raspolagalo u skladu sa propisima. Direkcija za nekretnine je takođe dozvolila parcelizaciju katastarskih parcela. Konačno, izvršena je i rekonstrukcija. No, nema pisanih tragova ko je, kada i pod kojim uslovima dozvolio rekonstrukciju ovog objekta.

Nije tu kraj katastarskim i drugim čarolijama. Vladimir Račić je od zakupca jedne od nekretnina, pod nazivom Stefina kuća, postao vlasnik devet od deset stanova koji su tu izgrađeni. Račić je stekao pravo svojine raznim ugovorima o prometovanju nepokretnosti, kao i Rješenjima kojim se ispravljaju pogrešni upisi drugih lica

Račić je postao je najprije zakupac Stefine kuće koju je MZ Dobrota u julu 1994. godine dala na trajno korišćenje Jedriličarskom klubu Lahor iz Kotora.  Bez naknade. U Odluci o ustupanju navodi se da Lahor „objekat može sanirati samo u sportsko rekreativne svrhe, jer se u druge svrhe ne može upotrijebiti”.  Lahor, međutim,  prema dostupnim dokumentima, 2006. godine na 25 godina ovaj objekat izdaje Vladimiru Račiću iz Beograda. Godišnja zakupnina, prema Ugovoru o zakupu, iznosi 5000 eura. Račić je prema ugovoru bio dužan da sprovede određenu sanaciju. Taj posao Lahora i Račić Vladimira aminovao je predsjednik mjesne zajednice Dobrota Dejan Adžić.

Uslijedile su godine dopisa između Lahora, MZ Dobrota, Opštine Kotor i Vladimira Račića. Regionalni zavod 2007. godine u dopisu Lahoru navodi da ne odobrava planiranu rekonstrukciju jer on predviđa izgradnju novih stambenih jedinica. U međuvrmenu, Račić podnosi tužbu protiv Lahora i Opštine Kotor.

Da cijeli posao nije sklopljen u skladu sa zakonom, jasno je kada u decembru 2011, Sekretarijat za imovinsko pravne poslove obavještava MZ Dobrota da se na taj  Ugovor ne može dati saglasnost jer nisu ispoštovane procedure ranije važećih propisa kao i da nije u skladu sa Zakonom o državnoj imovini i Uredbom o prodaji i davanju u zakup stvari u državnoj imovini. Dvije godine kasnije,  Direkcija za uređenje i izgradnju obavještava Mjesnu zajednicu da ne može raspolagati imovinom i produžavati ugovor o zakupu.

Devastacija Slavjanske čitaonice nije nastala samo rekonstrukcijama i nesavjesnim gazdovanjem. O nju su se ogriješili i urbanisti.

U Studiji se navodi da su u „toku procesa planiranja u izmjenama plana za Dobrotu iz 2013. od jedinstvene katastarske parcele napravljene tri i tim se smanjila površina slobodnog prostora oko objekta mjesne zajednice. S obzirom da ona kao javni objekat pripada svim građanima, opština je trebalo da da smjernice za njeno uređenje i upravljanje i ne dozvoli usitnjavanje parcele”.

Od devedesetih do danas Slavjansku čiotaonicu očito nije imao ko da štiti.

Milena PEROVIĆ
foto: Martin KMET

Komentari

Izdvojeno

HAPŠENJA U SLUČAJU SUROVE LIKVIDACIJU DVOJICE CETINJANA: Spisak osumnjičenih sve duži

Objavljeno prije

na

Objavio:

Vijest o hapšenju članova kriminalne grupe koja je, prema prikupljenim dokazima, odgovorna za zločin, tokom gostovanja na Javnom servisu saopštio je vršilac dužnosti šefa sektora kriminalističke policije Lazar Šćepanović. Njegovi navodi potvrđeni su u zvančinom saopštenju medijima, tri dana kasnije

Vijest da je crnogorska policija uspjela donekle da rasvijetli ubistvo dvojice Cetinjana Petra Lipovine i Žarka Pejakovića 6. novembra u Podgorici, jedna je od onih koja je obilježila nedjelju za nama. Lipovina i Pejaković su likvidirani u sred bijela dana u Podgorici, na kružnom toku ka Nikšiću. Ubice su u žrtve ispalile više od 30 hitaca iz automatskog oružja. Lipovina i Pejaković, prema evidenciji bezbjednosnih službi, bili su bliski kavačkom kriminalnom klanu.

Lipovina je krajem 2023, a Pejaković u oktobru 2024. godine napustio Istražni zatvor, pošto u zakonskom roku od tri godine nijesu donesene prvostepene presude u predmetima organizovanog kriminala.

Vijest o hapšenju članova kriminalne grupe koja je, prema prikupljenim dokazima, odgovorna za zločin, tokom gostovanja na Javnom servisu početkom sedmice saopštio je vršilac dužnosti šefa sektora kriminalističke policije Lazar Šćepanović.

“Nakon pet dana uspjeli smo da razriješimo ovaj slučaj i to nadljudskim naporima. To je slučaj koji je uznemirio građane, a kriminalne grupe su pokazale bezobzirnost u sred bijela dana. Preko 30 projektila je ispaljeno. Više detalja ne mogu saopštiti, a sveobuhvatni epilog biće nakon policijskih i tužilačkih aktivnosti”, kazao je Šćepanović u emisiji Naglas.  Saopštio  je i da „ ovo djelo karakteriše inostrani element”.

Šćepanovićevi navodi potvrđeni su u zvančinom saopštenju policije  medijima, tri dana kasnije.

„Policijski službenici Sektora za borbu protiv kriminala zajedno sa službenicima Regionalnog centra bezbjednosti Centar, a u koordinaciji sa Višim državnim tužilaštvom u Podgorici, sprovode sveobuhvatne intenzivne aktivnosti u cilju rasvjetljavanja dvostrukog ubistva koje se dogodilo 6. novembra u Podgorici. S tim u vezi, do ovoga trenutka, policija je slobode lišila četiri osobe – A.D., M.M., S.K. i N.U. Oni se sumnjiče za krivična djela kriminalno udruživanje i teško ubistvo. U interesu istrage i složenosti predmeta i krivičnog postupka u ovom momentu ne možemo saopštavati više detalja“, piše u saopštenju policije.

Među uhapšenim osobama nalazi se i dvadesetogodišnja Baranka Nikoleta Uskoković. Ona se sumnjiči se da je članica kriminalne grupe koja je odgovorna za ubistvo dvojice Cetinjana. Tokom saslušanja je iskoristila svoje zakonsko pravo i branila se ćutanjem. Na teret joj stavljaju krivična djela – kriminalno udruživanje, teško ubistvo u saizvršilaštvu i nedozvoljeno držanje oružja i eksplozivnih materija.

Svetlana ĐOKIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 15. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

OKO NAS

MALOLJETNA ŽRTVA PORODIČNOG NASILJA ZAVRŠILA  U NELICENCIRANOM PRIHVATILIŠTU U DANILOVGRADU: Nemar države skriven iza registarskih nejasnoća

Objavljeno prije

na

Objavio:

U Crnoj Gori postoje samo dva licencirana skloništa za djecu bez pratnje. Iako ni jedno od njih nije u Danilovgradu, nedavno je Centar za socijalni rad maloljetnu žrtvu porodičnog nasilja smjestio u sklonište u tom gradu, čime su, prema ocjeni kancelarije Zaštitnika ljudskih prava i sloboda, prekršena garantovana prava djeteta

 

 

Registar licenciranih pružalaca usluga skloništa-prihvatilišta za djecu bez pratnje u Crnoj Gori nije sistematski uređen. To se može zaključiti iz Mišljenja zamjenice Zaštitnika ljudskih prava i sloboda Snežane Mijušković, koja je prethodne sedmice  preporučila Ministarstvu socijalnog staranja da se taj registar uredi kako bi se moglo “bez dileme zaključiti koje je pružanje usluge licencirano, na koju kategoriju se usluga odnosi,  i da sadrži  opis pružene usluge”.

Tom resoru ona je sugerisala i da “u komunikaciji sa centrima za socijalni rad i licenciranim pružaocima usluga utvrdi jasne procedure u odnosu na upućivanje djece i drugih korisnika u skladu sa zakonom i utvrđenim standardima”.

Zamjenica ombudsmana je mišljenje donijela nakon ispitnog postupka,  po pritužbi jedna maloljentice, žrtve porodičnog nasilja iz Danilovgrada. Djevojčica, koja se Zaštitniku žalila na postupanje danilovgradskog Centra za socijalni rad, prema ocjeni Mijušković, bila je pola mjeseca smještana u “sklonište-prihvatilište koje nije licencirano za prijem djece bez pratnje koja su žrtve nasilja”.

“Uz svo razumijevanje potrebe za hitnom reakcijom,  Zaštitnik je mišljenja da se taj postupak ne može opravdati. Smiještanjem djeteta,  koje je u stanju potrebe, u ustanovu, koja nije namijenjena maloljetnicima bez pratnje, koja nema neophodne licence, program za djecu, kao ni obučen kadar za rad sa djecom, krše se brojna garantovana prava djeteta”, navodi se u mišljenju zamjenice Zaštitnika ljudskih prava i sloboda.

Zamjenica Mijušković je primijetila i da “u registru licenciranih usluga nema dovoljno jasnih informacija o kategoriji korisnika na koje se licenca skloništa-prihvatilišta odnosi”. U konkretnom slučaju, ocijenila je,  “to sklonište insistiralo je na zadržavanju djevojčice ne uvažavajući rad i postupanje Centra za socijalni rad kao organa starateljstva”.

Kako su za Monitor kazali u Ministarstvu socijalnog staranja, brige o porodici i demografije, u Danilovgradu trenutno postoji samo jedno licencirano sklonište, ali u opisu usluga koje ono pruža nijesu  navedene maloljetne osobe bez pratnje odraslih.  Za te usluge u Crnoj Gori  licenciran je Dječji dom Mladost u Bijeloj, a za uslugu smještaja u prihvatilištu-skloništu za djecu i mlade koji su žrtve trgovine ljudima  Centar Ljubović.

Licencu da pruža usluge skloništa  u Danilovgradu prvo je  u decembru 2019. godine  dobio NVO Institut za socijalnu i obrazovnu politiku,  čije je odgovorno lice tada bio Mitar Radonjić. U toj NVO je, prema riječima Aleksandra Zubera, glavnog inspektora socijalne i dječje zaštite, od dana dobijanja licence,  pa do 30.  oktobra 2022. godine, obavljeno  ukupno  osam inspekcijskih nadzora, od čega šest  po inicijativi i dva kontrolna nadzora. Utvrđene su, kazao je on Monitoru,  dvije  nepravilnosti, koje su otklonjene,  i podnijet jedan zahtjev za nadzor nad kvalitetom stručnog rada nadležnom ministarstvu.

Zuber objašnjava da je rješenjem Ministarstva javne uprave iz jula 2022.godine, u Registru nevladinih udrženja, obavljena promjena pa je osoba ovlašćena za zastupanje te NVO Milica Đukanović.  Nekoliko  mjeseci kasnije promijenjen je naziv i adresa udruženja , preimenovano je u  NVU Ženska asocijacija.   Te promjene u Statutu NVO ponovo su dovele i inspektore po službenoj dužnosti u sklonište. S obzirom da “nova” NVO niti je imala uslove niti pružala tu vrstu usluga, ubrzo je i ostala bez licence.

Đukanović je, međutim, od sredine prošle godine ovlašćena za zastupanje novoformirane NVO Akcija za ženska i dječja prava (Womens  And Childrens Rights Action) sa sjedištem u Danilovgradu, u koju je poslata djevojčica zbog koje je reagovala zamjenica Zaštitnika. Rješenjem Ministarstva rada i socijalnog staranja, samo nakon četiri mjeseca od osnivanja, toj NVO je izdata i licenca  za obavljanje djelatnosti za uslugu smještaja u prihvatilištu-skloništu za odrasla i stara lica, odnosno odrasla lica sa djetetom koje je žrtva ili svjedok zlostavljanja, zanemarivanja, rodno zasnovanog nasilja, nasilja u porodici i eksploatacije i lica kod kojih postoji opasnost da će postati žrtve. Licenca se odnosi na pružanje usluga šest  korisnika/ca crnogorkim državljanima  sa prebivalištem na teritoriji države, strancu sa odobrenim privremenim boravkom ili stalnim boravkom u drzavi, azilantu i strancu pod supsidijarnom zaštitom, na rok važenja od šest godina.

Između ostale neophodne dokumentacije, kaže Zuber, u rješenju o dobijanju licence,  piše i da je NVU dostavila ugovore  o djelu za poslove stručnog radnika u skloništu za odrasla i stara lica, odnosno odrasla lica sa djetetom koje je žrtva ili svjedok zlostavljanja, zanemarivanja, rodno zasnovanog nasilja, nasilja u porodici i eksploatacije i lica kod kojih postoji opasnost da će postati žrtve. Takođe i ugovore za još nekoliko saradnika.

“Nakon dobijanja licence, u NVU Akcija za ženska i dječja prava,  izvršena su dva inspekcijska nadzora po inicijativi, kojom prilikom nije nađen osnov za preduzimanje mjera iz nadležnosti inspektora za socijalnu i dječju zaštitu. Međutim, zbog sumnje da je pružalac usluge zaključio sporne ugovore sa zaposlenima, jedna inicijativa proslijeđena je inspekciji rada na dalju nadležnost”,  kaže Zuber.

Iz Ministarstva podsjećaju da se “djeca mogu  smještati i u hraniteljske porodice, to jest,  mogu koristiti uslugu porodični smještaj-hraniteljstvo“. U našoj državi trenutno je 263 licencirana pružaoca usluge porodični smještaj-hraniteljstvo,a  353 djece je smješteno u hraniteljske porodice.

“Ministarstvo sprovodi aktivnosti na poboljšanju kvaliteta informacija u registru. U oktobru 2024. godine je formirana radna grupa koja će raditi na izmjenama i dopunama Pravilnika o sadržaju baze podataka i sadržaju i načinu vođenja evidencija u socijalnoj i dječjoj zaštiti…Komunikacija i saradnja centara za socijalni rad i licenciranih pružalaca usluge smještaja u prihvatilištu-skloništu za djecu žrtve porodičnog nasilja i djecu žrtve trgovine ljudima se odvija u skladu sa Zakonom o socijalnoj i dječjoj zaštiti i Pravilnikom o bližim uslovima za pružanje i korišćenje, normativima i minimalnim standardima usluge smještaja u prihvatilištu “,  kazali su Monitoru u Ministarstvu.

Objašnjavaju da su u Strategiji deinstitucionalizacije, za period od 2025. do 2028. godine s Akcionim planom za 2025. godinu, prepoznata  djeca bez pratnje kao jedna od ciljnih grupa, tako da će se , tvrde, u budućem periodu raditi na razvoju usluga i za njih.

Ministarstvo, obećavaju,  planira da u narednom periodu otvori prihvatilište-sklonište za djecu bez pratnje roditelja, odnosno staratelja.  Kažu da je, u saradnji sa Evropskom unijom, započeta  rekonstrukcija objekta u kome će biti otvoreno sklonište-prihvatilište za djecu bez pratnje. Istim projektom, planirano je i otvaranje svratišta za djecu zatečenu u prosjačenju, kao i prostor za beskućnike. Sproveden je postupak javnih nabavki i potpisan je ugovor sa izvođačem radova, koji bi trebao da počnu krajem novembra 2024. a završeni, sredinom naredne godine.

                                                                   Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

SMRT PORODILJE IZ ULCINJA U BARSKOJ BOLNICI: Dug put do istine

Objavljeno prije

na

Objavio:

Tužilaštvo je pokrenulo istragu o smrti mlade Ulcinjanke Drite Tafe koja je umrla u subotu od komplikacija izazvanih porođajem u Opštoj bolnici u Baru sredinom septembra. Govori se i o nizu drugih tragičnih slučajeva, ali još niko nije spreman da za to preuzme odgovornost iako su sada javnost, a posebno žene, glasnije nego ikada ranije

 

 

Ako smo ranije imali nadu da će se istina o slučaju brzo utvrditi,  nakon nalaza nekakve komisije i izjava direktora Opšte bolnice u Baru Igora Karišika svjesni smo da nas čeka dug i težak put da bi saznali istinu“, kaže za Monitor Hatidže Neljaj,.direktorka ulcinjskog SOS telefona za žene i djecu žrtve nasilja.

Ona ističe da u saradnji sa drugim ženskim organizacijama sa kojima su u Ulcinju u četvrtak organizovali protestno okupljanje pod nazivom Želimo istinu za Dritu,  neće stati. “Dugujemo to Driti, Asmiri, Ajli, Naidi i svim drugim ženama, njihovoj djeci i sebi samima“, poručila je Neljaj.

Iz barske bolnice su kazali, da se tri dana nakon smrti porodilje nijesu oglašavali, “kako bi se provjerile sve činjenice uvidom u postojeću medicinsku dokumentaciju i uzele izjave od svih učesnika u liječenju pacijentkinja Drite Tafa i Asmire Aljošević“.

“Komisija za kontrolu kvaliteta u Opštoj bolnici Bar zaključila je da su u liječenju tih porodilja ispoštovana sva medicinska načela i sva pravila struke, u skladu sa trenutno važećim protokolima“, izjavio je Igor Karišik,  direktor te zdravstvene institucije.

Driti Tafi je 13. septembra urađen treći carski rez. No, tom prilikom je došlo do podvezivanja mokraćovoda. Tafa je hitno upućena u Klinički centar Crne Gore (KCCG), gdje joj je instalirana spoljašnja sonda, kako ne bi došlo do zastoja bubrega. Nakon novih analiza i snimanja, postavljena joj je sonda u organizam, ali je brzo došlo do sepse i u subotu, 2. novembra, Drita je preminula.

Dr Karišik tvrdi da je u barskoj bolnici komplikacija brzo prepoznata i da je pravovremeno reagovano. “Da nije bilo prepoznavanja komplikacije, radilo bi se o ljekarskoj grešci. Da nije pravovremeno reagovano, govorili bismo o krivici. Oba elementa greške i krivice u ovom slučaju nema”, istakao je.

Nakon reakcija javnosti, lokalnih vlasti u Ulcinju, poslanika i civilnog društva oglasio se i ministar zdravlja Vojislav Šimun. Napominjući da će svi odgovorni biti procesuirani u skladu sa zakonom, on je rekao da je u barsku bolnicu upućena zdravstveno-sanitarna inspekcija i da su formirani operativni timovi koji će ispitati slučaj. Najavio je da će njegov resor sprovesti i samostalnu detaljnu istragu, formirati eksternu komisiju sastavljenu od stručnih članova iz regionalnih zdravstvenih centara i EU, kako bi imali nepristrasan pristup u rasvjetljavanju slučaja smrti porodilje Drite Tafe.

Sprovedena je obdukcija i čeka se izvještaj. Istragu je otvorilo i Više državno tužilaštvo u Podgorici.

Dritina porodica je protiv doktorice u bolnici u Baru, koja je vodila njenu trudnoću i izvršila hiruršku intervenciju, pokrenula sudski postupak. „Moja sestra je dovedena u bolnicu u odličnom zdrastvenom stanju, bez ikakvih tegoba.  Poslije porođaja uslijedile su  komplikacije. Pitali smo doktoricu, jer je operacija trajala dva i po sata, kako je protekla, doktorica je rekla da je sve u redu. Sestra je od početka imala bolove, oni su rekli da je to normalno poslije porođaja“, kaže njen brat Ejub Zatović.

On upozorava da se tragedija koja se desila njima, sjutra može  desiti nekom drugom. “Podnijeli smo krivične prijave, dali izjave u policiji. Na ovome nećemo stati. Boriću se do kraja, zbog svoje sestre, zbog drugih žena, majki, sestara“, poručio je on.

Dan nakon Dritinog porođaja u bolnici u Baru se porodila još jedna Ulcinjanka,  26-ogodišnja Asmira Aljošević, takođe carskim rezom. Njena majka, Bukurija Lukolić, kaže da se gotovo dva mjeseca Asmira nalazi na intenzivnoj njezi u KCCG u Podgorici. “Moja kćerka je bila životno ugrožena, 22 dana je nakon porođaja bila u komi. Da bi joj spasili život uklonjeni su joj materica i jajnici. Za to neko mora da odgovara“ poručuje ona.

Podsjećamo, u KCCG  je prije  tri godine, dva dana nakon porođaja carskim rezom u barskj bolnici, preminula Ajla Hot. I ona je, kao i Drita, ostavila za sobom troje djece. “Ne znam što je još potrebno da se desi da bi se nešto preduzelo. Oni tačno znaju koji tim i ko je grešku napravio“, tvrdi njen suprug Zlatan Hot.

Ulcinjski Institut Punta je u izvještaju objavljenom u septembru ove godine, naveo da se  zdravstvena zaštita trudnica i porodilja u Crnoj Gori, naročito u opštinama Bar i Ulcinj, suočava sa ozbiljnim izazovima. Prema njihovom ispitivanju, oko 44 odsto trudnica/porodilja je bilo nezadovoljno kvalitetom usluga u barskoj bolnici, dok dvostruko više smatra da korupcija utiče na kvalitet zdravstvene njege.

Porodilište u Ulcinju, otvoreno 2005. godine, nema operacionu salu. U njemu je  prošle godine rođena samo jedna beba.

“Sve ovo ukazuje da zdravstveni sistem u oblasti reproduktivnog zdravlja tone u dubine neprofesionalizma, svodeći ustanove u Baru i Ulcinju kao ‘nužno zlo za one koji nemaju’ ili kao biro za savjetovanje i davanje preporuka za pronalaženje najpoželjnije privatne ustanove za pružanje onih usluga koje su zakonom zagorantovane svim pacijentkinjama uz klauzulu zabrane diskriminacije”, naveli su iz Punta Instituta. Oni zaključuju  da je pružanje zdravstvene usluge trudnicama i porodiljama iz opština Ulicnj i Bar na veoma kritičnom nivou zbog raznovrsnih nedostataka koji su ljudske, tehničke i profesionalne prirode.

Ministar Šimun kaže da su formirali Nacionalnu komisiju koja će se baviti unapređenjem stanja u ulcinjskom porodilištu. „Očekujem brzo izvještaj te komisije“ objašnjava on.

Do daljnjeg, porodilje iz Ulcinja idu za Podgoricu, Cetinje, a neke i do Bijelog Polja zbog sigurnijeg porođaja. Sama pomisao na Dritin, Asmirin ili Ajlin slučaj  za trudnice je  traumatična.

 

                                                                                                                           Mustafa CANKA

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo