Na brojne štrajkove po cijeloj Crnoj Gori najstariji sindikat je odgovorio vanrednim kongresom, na kojem je Zoran Masoničić izabran za generalnog sekretara. Odlučeno je da Masoničić dobije mandat od godinu dana, baš zato što je ovaj Kongres bio vanredan. Pa će, obećali su sindikalci, naredne godine organizovati redovni, na kojem će birati lidera s punim mandatom. Kongres je, takođe po prvi put održan bez prethodnih izbora. „Inicijatore je Statut obavezivao da prvo sprovedu izbore na svim nivoima pa tek onda zakažu Kongres”, tvrdi predsjednik Nadzornog odbora SSCG Vuko Šćepanović.
On kaže da u prilog njegovoj tvrdnji idu i akta Statutarne komisije, u čijem se Zaključku daje decidno tumačenje da se moraju sprovesti izbori na svim nivoima „a što je ujedno i najrelevantniji dokaz da je prekršen Statut SSCG u zakazivanju ovoga Kongresa, jer su akta ovog organa konačna i izvršna i po njima se mora postupiti”.
Sve su prilike da – ne mora. A i zašto bi kada niko nikoga neće kazniti.
PRODUŽAVANJE MANDATA: Šćepanović je upozorio da nema ni govora o reformama u SSCG već da se samo žele produžiti mandati nelegalnim članovima, penzionerima, direktorima i svima onima koji nemaju zakonsko pravo da budu u organima Saveza sindikata već godinama.
A takvih, sve su prilike, ima podosta. Prema spisku, u koji je Monitor imao uvid, više od polovine članstva Skupštine je nelegalno. Iako po članu 29, stav 11, Statuta SSCG datumom odlaska u penziju prestaje funkcija u organima Saveza, među onima koji su glasali za starog-novog sekretara Masoničića ima čak četiri penzionera. Čeda Milinić, prema podacima dostupnim Monitoru, penzionerka je od 2007. godine, Jovaš Stanišić je u penziji od 2009, Halim Mulić je ove godine otišao u penziju, dok je Šefki Ljamović od 1. maja stekao uslove.
Na spisku onih koji ne bi trebalo da budu članovi Skupštine prema članu 9. Statuta SSCG zato što su direktori, su Danilo Popović, predsjednik borda CFSSI, Saša Milošević, direktor Kulturnog centra u Kotoru i Željko Kalezić, izvršni direktor Sind centra Muo.
Prema Šćepanovićevoj evidenciji, u Skupštini ima i onih koji su „bez baze i ne predstavljaju nikoga”. Među njih petoro je i Zoran Masoničić, predsjednik Granskog sindikata Uprave i pravosuđa. „Sindikalna organizacija glavnog grada Podgorica – iz koje dolazi Masoničić -istupila je iz Granskog sindikata Uprave i pravosuđa…”.
Među onima koji su išli na posljednji Kongres su i oni za koje Šćepanović tvrdi da su nelegitimni jer iza njih ne stoji članstvo.
U pitanju su sindikalci iz Šavnika, Plužina, Žabljaka, Plava, Mojkovca, Kolašina Granskog sindikata sporta… Prema Šćepanovićevim tvrdnjama, oni nijesu ispunjavali uslov od najmanje 1000 članova koji plaćaju članarinu, a čiji bi oni bili legitimni predstavnici.
Nakon godina blagostanja u SSCG, gdje je suvereno stolovao Danilo Popović sa privilegijama dostojnim najuspješnijeg menadžera visokoprofitne firme – sve se survalo. Nastale su podjele, nezadovoljstva, osipanje članstva, prazna kasa, kriza… Visoki sindikalni funkcioneri osjetili su da im izmiče tlo pod nogama i pogubili kompase. Ali i bez njih idu dalje…
Dug je spisak promašaja i malverzacija koje su počinjene pod krinkom SSCG. Opet je zapelo i oko poslovnog prostora u Beogradu, čiji je vlasnik SSCG.
Vlada je zainteresovana da kupi prostor SSCG u Beogradu, ali sindikalci, za sada, to odbijaju jer ih, navodno, zanima samo izdavanje tih prostorija – žele da im ostanu u vlasništvu kako bi imali konstantni prihod i zadržali atraktivan poslovni prostor. O javnom tenderu – niko i ne govori. Zašto bi išli na tender i tražili ponuđača za izdavanje ili prodaju prostora kad im Vlada nudi primamljivu opciju da se riješe nagomilanih dugova – garanciju za kredit kod Komercijalne banke kojim bi isplatili dugove. I ne samo to – od Vlade sindikalci sada očekuju da pogura završavanje papirologije oko zgrade na Tuškom putu koja je trebala biti izgrađena, ali još nije završena ni opštinska procedura.
Pitanje – koliko je pametno da sindikalna organizacija, nekada najbrojnija u Crnoj Gori, takvim aranžmanom bude dovedena u apsolutno zavisan položaj od, i dalje, najvećeg poslodavca u Crnoj Gori – ostavljeno je za neka druga, bolja, vremena. Ako Savez sindikata preživi do tada.
Poslije ovonedjeljnog kongresa, jedan od učesnika je prokomentarisao: ,,Ovo je cirkus”. A cirkus traje. I košta.
Marijana BOJANIĆ
DRUŠTVO4 sedmice
DANAS, SJUTRA4 sedmice
INTERVJU4 sedmice
U SJEĆANJU4 sedmice
Izdvojeno2 sedmice
INTERVJU4 sedmice
INTERVJU3 sedmice
HORIZONTI4 sedmice