Samo mišljenje glavne kolašinske arhitektice može osujetiti namjeru vlasnike hotela Bjanka, da u gradskom parku postave hangar visine preko 13 metara. To im omogućava važeći program privremenih objekata i urbanističko tehnički uslovi, izdati od nadležnog Sekreterijata
Kompanija Beppler & Jacobsen Montenegro, vlasnik kolašinskog hotela Bjanka još nije dobila saglasnost od glavne gradske arhitektice Kristine Bulatović Pejić da u jedinom gradskom parku izgradi magacin, čija je visina preko 13 metara, a površina oko 600 m². Bulatović Pejić je u nezavidnom položaju, jer je takav montažno-demontažni objakat na lokaciji parka, usred borove šume, predviđen Programom privremenih objekata, koji je važio od 2019. do kraja minule godine. Dokumentom je precizirano da se na katastarskoj parceli 278, koja je na rubu parka, postavi montažno-demontažni ili nepokretni privremeni objekat, čija je maksimalna površina 610 kvadrata. Novi Program je u pripremi i ne zna se kad će biti okončan rad na tom dokumentu, a u međuvremnu lokalni Sekreterijat izdao je kompaniji urbanističko tehničke uslove (UTU) za hangar.
Glavna arhitektica je, prema onome što je Monitoru nezvanično rečeno u lokalnoj upravi, zatražila mišljenje Ministarstva prostornog planiranja, urbanizma i državne imovine. Bilo je potrebno tumačenje oko toga da li “stari” Program još važi, s obzirom da je bio “oročen” do 2023. Potvrdan odgovor Ministarstva otežeo je odluku, jer je činjenica da Beppler & Jacobsen Montenegro formalno ništa ne sprječava da nekoliko desetina metara od gradskog jezgra postave gigantski magacin. No, s druge strane, na osnovu idejnog rješenje (ID), Bulatović Pejić je kompaniju ovih dana obavijestila “da objekat nije u skladu sa ambijentalnim vrijednostima”. Procedura je takva da će, nakon njenog obavještenje, kompanija imati prostor za izjašnjenje, pa će tek onda biti moguće donijeti i konačno rješenje.
Na sajtu Opštine nije dostupno idejno rješenje (ID) magacina. S obzirom da je njegovo postavljanje planirano na rubu parka, na mjestu nekadašnjeg otvorenog bazena, ukoliko kompanija dobije potrebne saglasnosti, do objekata bi bilo neophodno izgraditi i prilazni put. Uz to, vjerovatno, posjeći i nekoliko stabala, jer trenutno ne postoji saobraćajnica koja vodi do te lokacije. Propisima je precizirano da se privremeni objekti mogu postavljati pod uslovom da ne narušavaju osnovne i prateće komunalne funkcije, javne površine, ne degradiraju prostor i ne ugrožavaju životnu sredinu.
Mnogo je nejasnoća oko toga na koji način je hangar predviđen Programom. U nezvaničnom razgovoru, nekoliko odbornika saziva koji su glasali za taj document, tvrde da u verziju koju su oni dobili takvog objekata nije bilo. Da je neko naknadno “docrtao” objakat neprimjeren gradskom parku i četinarskoj šumi, nema dokaza, pa je vjerovatno i da u lokalnom parlamentu, po navici, ne čitaju pažljivoi dokumente za koje dižu ruku.
Nejasno je kako je jedini kolašinski park pripao kompaniji koja je vlasnik hotela Bjanka. Decenijama prije toga, Opština je, prema podacima lokanih hroničara, samo ustupala park na korišćenje nakadašnjem hotelu Bjelasica, odnosno državnim preduzećima u sklopu kojih je hotel funkcionisao. Kasnije, nekako se i park našao u stečajnoj masi preduzeća, pa je prodat zajedno sa hotelom i više ugostiteljskih objekata u okolini grada.
Park je jedina veća zelena površina u centru grada, sa nekoliko desetina četinara, zasađenih prije 60-ak godina. U njemu je postavljen avanturistički park drugog privatanog preduzeća, kao i dječje igralište i teretana na otvorenom, što su bile opštinske investicije prije nekoliko godina.
Prema podacima direktora kolašinskog Centra za kulturu Branislava Jeknića, prije nego što je postalo vlasništvo komapanije Beppler & Jacobsen, zemljište, na kojem je sada park, bilo je 130 godina državno. Kako on kaže, zemlja je 1878. godine pripala Knjaževini Crnoj Gori i proglašena je za “praviteljstveno dobro”, a u vrijeme Zetske banovine na njoj je podignuta prva opštinska centrala na bio masu, kao državna upisana je u svim Jugoslavijama i državnoj zajednici. Kasnije je ta lokacija mijenjala namjenu, ali je stalno bila imovina države.
“Početkom 60-ih godina prošlog vijeka prostor je određen za gradski park, a sadnice je obezbijedila Šumska uprava. Učenici kolašinskih škola, zajedno sa građanima su ih zasadili, čuvali i njegovali. Da je kolašinski park bio opštinsko vlasništvo, varoški park, park svih građana Kolašina, pokazuje i podatak da je 1979. godine pokrenuta inicijativa da se na tom prostoru podigne park pjesnika i tim povodom je postavljena spomen-bista Mila Boškovića…”, napisao je Jeknić, prije dvije godine, u jednom od svojih autorskih tekstova. On tvrdi da park, do privatizacije, nije bio vlasništvo hotela.
Vijest o mogućnosti postavljanja hangara, naknadno je uznemirila lokalni parlament. Nadležni skupštinski odbor tražio je od izvršne vlasti intenziviranje radova na novom Programu privremenih objekata i uključivanje što šire javnosti u javnu raspravu o tom dokumentu. Predložili su da Program sadrži i ograničenje, prema kojem se u budućem Spomeniku prirode Park šuma Dulovine i parku mogu postavljati samo objekti koji služe odmoru i rekreciju.
Odbor će, kako je za Monitor kazao predsjednik Miličko Bulatović, tražiti i da se i pored toga što je sada privatni, park u planskim dokumentima bude definisan kao zelena površina. I da se dodatno zaštiti. Na taj način bi se, smatra Bulatović, spriječile sve buduće zloupotrebe atraktivnog prostora nadomak centra grada. Odbornica Pokreta Zajedno gradimo Kolašin (DPS, SDP, SD i nestranačke ličnosti) Marta Šćepanović, prije mjesec i po, od zaštitnika imovinsko-pravnih interesa opštine tražila je ocjenu o tom na koji je način gradski postao vlasništvo kompanije. Iz Opštine tvrde da su postupili po incijativi odbornice, te da su od Uprave za nekretnine, zatražili hronologiju upisane parcele. Navodno, najmeravaju da pribave i spise predmeta iz Privrednog suda o postupku stečaja bivšeg Ski centra Bjelasica. Ako se utvrdi da je riječ o imovini koja je bila dobro u opštoj upotrebi, shodno Zakonu o državnoj imovini, cjelokupna dokumentacija biće proslijeđena Zaštitniku imovinsko-pravnih interesa Crne Gore, na postupanje, najavljuju iz lokalne uprave.
Novi Program radi se za period od ove do 2029. godine. Obuhvatiće teritoriju opštine koju obuhvata prostorno urbanistički plan na čiji se usvajanje, takođe, čeka. Prema programskom zadatku treba da sadrži UTU postavljanje montažnih objekata i uređenje prostora, način priključivanja na infrastrukturne mreže i komunalne objekte, smjernice urbanističkog, arhitektonskog i pejzažnog oblikovanja prostora, kao i smjernice za zaštitu životne sredine. Zadatak učesnika javne rasprave, a kasnije i odbornika Skupštine opštine (SO) trebalo bi da bude znatno pažljiviji odnos, naročito, prema dokumentima kojima se značajno utiče na ambijentalne vrijednost gradskog jezgra.
Dragana ŠČEPANOVIĆ
INTERVJU4 sedmice
INTERVJU3 sedmice
DRUŠTVO4 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
INTERVJU4 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
FOKUS4 sedmice