Povežite se sa nama

OKO NAS

PREDSEZONSKI ULCINJ: Da je sve kao do Sukobina 

Objavljeno prije

na

U novu sezonu put od Ulcinja prema graničnom prelazu Sukobin biće kvalitetniji. Ali, stižu upozorenja da je  Ulcinj  u velikoj opasnosti da padne na saobraćajnoj i drugoj infrastrukturi, upravo kada se obnavljaju i modernizuju hoteli u zoni Velike plaže i kada je povećana pažnja velikih evropskih turoperatora. Za njih  je nepojmljivo da let od nekog aerodroma u Njemačkoj do Tivta ili Podgorice traje dva sata, a toliko ili duže vožnja autobusom ili kombijem do Ulcinja

 

„ Za našu opštinu, njezin budući razvoj i ukupne turističke tokove na čitavom Primorju je ovaj pravac od sudbinskog značaja i veoma je važno da će rekonstrukcija treće dionice magistralnog puta prema granici sa Albanijom uskoro biti završena“, kaže predsjednik Opštine Ulcinj Ljoro Nrekić.

Kako ističe, najveći broj gostiju na ulcinjsku rivijeru upravo stiže tom saobraćajnicom, što potvrđuju i zvanični podaci. Naime, prvi zajednički prelaz na jugoistoku Evrope, Sukobin-Muriqan, je tokom prošle godine prešlo 2.359.655 putnika, ili dva odsto više nego u 2017., dok je broj registrovanih putničkih vozila iznosio 619.497 ili za 2,75 odsto više nego godinu ranije.

Sukobin je tako postao najfrekventniji granični prelaz u Crnoj Gori, ali i problem za turistički imidž ne samo Ulcinja, već i cijele države. Jer, kada je otvoren, 2002. godine, bilo je predviđeno da će njime prelaziti oko pola miliona putnika godišnje. Sada je taj broj gotovo pet puta veći.

U Turističkoj organizaciji Ulcinja (TOU) smatraju da će ove godine broj prelazaka putnika i vozila biti veći  jer su najavljeni  dolasci  gostiju sa tržišta Kosova, Albanije, južne Srbije i Makedonije veoma dobre. ,,Očekujemo da ćemo već za 1. maj, kada zvanično kod nas kreće turistička sezona, imati nekoliko hiljada gostiju sa tih regionalnih tržišta. Pripremili smo  dosta događaja, hoteli, plaže i svi ostali sadržaji su spremni”, tvrde u TOU.

Ti gosti će, dakle, dolaziti kvalitetnijom saobraćajnicom, koja je počela da se gradi u oktobru 2017. godine, ali još  je mnogo otvorenih pitanja. Projektom je bilo predviđeno da 13,5 km puta od Ulcinja do Vladimirskih Kruta bude završeno za 360 radnih dana, što znači da je rok za okončanje radova nekoliko puta probijen. Saobraćajni stručnjaci su osim zbog dinamike nezadovoljni i načinom izvođenja radova, koje obavlja firma „MET&ALU Plast“ iz Danilovgrada. Vrijednost radova je nešto manje od šest miliona eura, a finansira ih Direkcija za saobraćaj Crne Gore.

Napominjući da je niz radnji na rekonstrukciji ovog puta urađeno loše, samostalni savjetnik u Opštini Ulcinj Đorđe Dabović je rekao da su u Ulcinju ,,bili zadovoljni projektom, ali da se sada osjećaju poniženim da se on paušalno odrađuje”. ,,Zato sam uvjeren da projekat neće proći tehnički prijem”, istakao je on.

I u ulcinjskoj opoziciji navode da se oteglo sa rekonstrukcijom puta „koja se, redovno, već decenijama, najavljuje u svakoj izbornoj kampanji“. ,,U situaciji kada nemamo vazdušnu i pomorsku luku, značaj ovog puta za Ulcinj je vanredno veliki. Zato je važno da rekonstrukcija bude kvalitetno obavljena, što ovdje nije slučaj”, kaže odbornik Građanskog pokreta URA Ilir Harasani.

Prema njegovim riječima, Ulcinj je u velikoj opasnosti da padne na saobraćajnoj, ali i drugoj infrastrukturi, upravo u trenutku kada se obnavljaju i modernizuju hoteli u zoni Velike plaže i kada je povećana pažnja velikih evropskih turoperatora.

U lokalnoj upravi se nadaju da će tek nakon sezone početi nastavak gradnje bulevara prema Velikoj plaži i Adi, te rekonstrukcija kanalizacione i vodovodne mreže. A to znači da će opšta infrastruktura, posebno saobraćajna i komunalna, i ovog ljeta biti usko grlo u Ulcinju.

Inače, Strateškim planom razvoja te opštine predviđeno je da se do 2020. godine pristupi izradi plana i planske dokumentacije za izgradnju sportskog i putničkog aerodroma.

U ovom dokumentu se ističe da ,,Aerodrom – letilište Ulcinj”, koji se nalazi u Štoju, odnosno u neposrednom zaleđu Velike plaže, ima travnatu stazu dužine 760 metara i da se ono koristi za sportske aktivnosti i poljoprivrednu avijaciju.

Planskim i strateškim dokumentima Crne Gore predviđeno je da se lokacija za vazdušnu luku nalazi u Gorani, a sportski aerodrom upravo u Štoju, što je i zahtjev najvećeg svjetskog turoperatora “TUI”, koji je, kao strateški partner, zainteresovan za dugoročan zakup ostrva Ade Bojane.

Za čelnike te njemačke kompanije je nepojmljivo da let gostiju od, na primjer, nekog aerodroma u Njemačkoj do Tivta ili Podgorice traje dva sata, a toliko ili duže vožnja autobusom ili kombijem do Ulcinja. Protok saobraćaja je prespor duž cijelog Crnogorskog primorja, a posebno je, kako navode, ,,zabrinjavajući saobraćajni čep u Sutomoru koji promet često zadržava u sezoni po više sati”.

Ništa nije učinjeno da tako ne bude i ove sezone, baš kao ni na planu da Ulcinj bar tokom ljeta ima granični prelaz na moru, kao što je to slučaj u svim primorskim opštinama.

,,Ulcinj je pomorski grad, prva luka u Crnoj Gori poslije Otrantskih vrata, pa su strani nautičari, vlasnici malih brodova ili jedrilica koji žele posjetiti Ulcinj primorani ići u 12 nautičkih milja (oko 20 km) udaljen Bar da bi prijavili ulazak u teritorijalne vode Crne Gore”, kaže Harasani. On  napominje da bi, kao što je to slučaj u Budvi, taj granični prelaz mogao biti bar sezonskog karaktera, otvoren od 1. maja do 31. oktobra.

Ulcinjani se  sa čežnjom sjećaju vremena, do sredine 60-ih godina prošlog stoljeća, kada je njihovo mjesto trajektno bilo povezano sa svim većim gradovima na istočnoj obali Jadrana. Već pola vijeka ne dolaze trajekti ni veći brodovi, sve je manje onih koji se otiskuju na more, a projekti za gradnju marine sveli su se na jednu malu nefunkcionalnu luku, te u očekivanju početka radova na gradnji ribarske luke sa 50-ak vezova.

Prije 85 godina, odnosno u vrijeme Kraljevine Jugoslavije, na potezu od Ade do Skadarskog jezera, postojalo je čak pet graničnih prelaza. Tek prije nekoliko mjeseci najavljeno je da će do kraja naredne godine, na osnovu sporazuma između vlada Crne Gore i Albanije, biti otvoren zajednički prelaz Ckla-Zogaj za međunarodni drumski i jezerski putnički saobraćaj.

,,Mi smatramo da za lokalno stanovništvo treba da postoji više alternativnih, malograničnih prelaza, kako bi se rasteretio Sukobin. A on konačno mora da postane otvoren i za promet roba, jer je to velika potreba privrednika s obje strane granice“, zaključuje Harasani.

 

Mustafa CANKA

Komentari

Izdvojeno

SVJEDOČENJA O SEKSUALNOM UZNEMIRAVANJU U GIMNAZIJI SLOBODAN ŠKEROVIĆ U SJENCI POLITIKE: Obeshrabrivanje žrtvi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Aktuelizovani primjeri seksualnog uznemiravanja u Gimnaziji, ali i drugim školama trebali bi biti poziv da institucije bolje rade svoj posao, a da društvo otvori ozbiljan  dijalog na ovu inače tabu temu. Za sada, međutim, to ometa politizacija slučaja, koja je žrtve seksualnog uznemiravanja potisnula u drugi plan. Obeshrabrujući tako žrtve koje još ćute da o svojim iskustvima progovore

 

Ministarstvo prosvjete, nauke i inovacija proslijedilo je ove sedmice tužiocima obavještenje o još jednom navodnom slučaju neprimjerenog ponašanja nastavnika prema učenicima podgoričke Gimnazije ,,Slobodan Škerović”. Ovo je treći prijavljeni nastavnik u toj ustanovi.

Prema saznanjima Monitora iz Akcija za ljudska prava (HRA) uputili su pismo jednog bivšeg učenika Gimnazije ministarki prosvjete, nauke i inovacija Anđeli Jakšić-Stojanović, koje se odnosi na neprimjereno ponašanje nastavnika od prije četiri godine. Cilj je provjeriti da li se isti nastavnik i dalje ponaša na isti ili sličan način prema učenicima kojima sad predaje.

Pored Radomana Čečovića, još jedan profesor Gimnazije je suspendovan, nakon što je otkrivena mejl prepiska sa učenikom trećeg razreda te škole. Ministarstvo je proslijedilo Osnovnom državnom tužilaštvu dopunu prijave koja se odnosi na tog nastavnika.

Iz Ministarstva prosvjete, nauke i inovacija za Monitor su kazali da su do sada uputili tužilaštvu u Podgorici dokumentaciju za četiri slučaja zbog sumnji da se radi o seksualnom uznemiravanju i drugom obliku neprimjerenog ponašanja prema učenicima.

,,Konačnu kvalifikaciju  po podnijetim prijavama, odrediće nadležno tuzilaštvo. U tri od četiri slučaja, radi se o slučajevima koji su se desili u periodu od 2018. do 2023. godine. Svi predmeti su dostavljeni i Prosvjetnoj inspekciji, kao i Zavodu za školstvo kako bi se izvršio vanredni nadzor povodom konkretnih slučajeva”, naveli su iz Ministarstva.

Ministarstvo je u jednom slučaju tražilo od Vrhovnog tužilaštva Crne Gore da preispita odluku osnovnog tužilaštva. Radi se o predmetu u kome je kotorsko tužilaštvo odbacilo prijavu protiv lica zaposlenog u jednoj obrazovnoj ustanovi u Budvi. On je prijavljen da je telefonom  snimao maloljetnice u julu ove godine, na šetalištu u Budvi.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 20. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

RASULO U TURISTIČKOJ PRESTONICI: Budva  izvan zakona, Vlada ne reaguje

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izvršna vlast u Budvi trenutno funkcioniše izvan svih zakona. Nijedan sekretarijat nema starješinu, rukovodioca u punom mandatu, odgovornog i ovlašćenog za vođenje organa lokalne uprave. Većina kadrova koji rukovode poslovima u sekretarijatima nalaze se u v.d. statusu koji im je odavno istekao. Nekima rukovode zamjenici ili pomoćnici sekretara kojih duži period nema, dok su neke od službi u potpunosti bez odgovornih osoba

 

Dvije godine nakon  što je na lokalnim izborima u oktobru 2022. godine, Demokratski front na čelu sa Milom Božovićem, osvojio apsolutnu većinu glasova građana Budve, najrazvijenija turistička opština našla se u rasulu i anarhiji, u kojoj se ne zna ko vrši vlast i ko je za šta odgovoran.

Raspad poslije izbornog trijumfa počeo je hapšenjem Božovića u martu 2023, koga Specijalno državno tužilaštvo tereti za organizovani kriminal i šverc narkotika. Viši sud u Podgorici potvrdio je krajem novembra ove godine optužnicu protiv Božovića, koji se nalazi u pritvorskoj jedinici u Spužu.

I pored optužbe za kriminalno udruživanje i šverc tona kokaina, on i dalje, iz Spuža, sa funkcije predsjednika opštine rukovodi Budvom.

Nastavio je da upravlja političkim procesima, imenovanjima, milionskim poslovima, smjenjivanjem i postavljanjem opštinskih funkcionera preko Nikole Jovanovića, lidera  grupe građana Budva naš grad, kojeg je nedavno ukazom iz pritvora postavio za potpredsjednika opštine.

Po odobrenju suda, Božoviću  se u zatvor duže od godinu i po nose povjerljiva opštinska dokumenta na potpis. O izboru najboljih ponuđača putem ugovora o javnim nabavkama i trošenju desetina miliona eura odlučuje čovjek pod optužbom za najteži kriminal. Iz zatvora postavlja i smjenjue kadrove.  Na taj način  on i saradnici doveli su Budvu u stanje haosa i neodgovornosti na svim nivoima odlučivanja.

Izvršna vlast u Budvi trenutno funkcioniše izvan svih zakona. Nijedan sekretarijat nema starješinu, rukovodioca u punom mandatu, odgovornog i ovlašćenog za rad određenog opštinskog organa. Većina kadrova koji rukovode poslovima u sekretarijatima nalaze se u v.d. statusu koji je odavno istekao. Nekima rukovode zamjenici ili pomoćnici sekretara kojih duži period nema, dok su neke od službi u potpunosti bez odgovornih osoba.

Branka PLAMENAC
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 20. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

OKO NAS

ŠUMARSTVO I DRVOPRERADA: Obilje šume i patosa iz Austrije  

Objavljeno prije

na

Objavio:

Crna Gora pored ogromnog šumskog bogatstva i dalje ne čini ništa da razvije finalnu proizvodnju, već se njenim građanima u prodavnicama nudi patos uvezen iz Austrije

 

 

Dok u šumama na sjeveru Crne Gore nesavjesnim radom propadaju ogromne količine drveta, ili se drvo skoro nekrontrolisano sječe i kao polufabrikat prodaje u okruženju, naša država uvozi patos iz Austrije, koji se može naći u svakoj specijalizovanoj prodavnici u Beranama ili bilo kojem drugom gradu.

„Kvadrat patosa iz Austrije u Crnoj Gori je 12 eura, a desetinama malih privrednika u ovoj oblasti koji bi mogli da ga proizvode mašine stoje neupošljene, jer nemaju sirovinu“ – kaže za Monitor jedan od drvoprerađivača iz Plava, Nedžad Cecunjanin..

On je podsjetio da je godišnji etat, odnosno količina drveta koja se legalno doznači za sječu na državnom nivou oko 600 hiljada kubika, ali da se sasvim sigurno posječe i do milion kubika.

„I sva ta građa završi u izvozu kao daska, umjesto da se uposle naši mali privrednici koji imaju mašine za proizvodnju patosa, i da ga sami proizvodimo, i da ga mi izvozimo, jer je to očigledno vrlo unosno“ – objašnjava Cecunjanin.

Osim drveta koje se sječe još uvijek kroz koncesioni način gazdovanja šumama, ovaj mali drvoprerađivač podsjeća na činjenicu da se na području toga i drugih gradova ne vrši sanitarna sječa i da propada ogromna količina vrijedne drvne mase.

„Samo da se očisti sanitarno šuma u Nacionalnom parku Prokletije, bilo bi drveta da pravimo patos i za potrebe Crne Gore, kao i da ga izvozimo, a ne šume na čitavom sjeveru“ – smatra Cecunjan.

Prema njegovim riječima, za to bi bila potrebno da se otvori samo jedna fabrika sa finalnom proizvodnjom patosa, i sa ne tako velikim brojem zaposlenih

„Zamislite taj apsurd. Nama drvo propada koliko ga imamo, a nismo u stanju da razvijemo makar proizvodnju patosa, ako ništa drugo“.

I drvoprerađivači iz Rožaja pričaju o tome kako mahinacije sa drvetom i drvnom građom u tom gradu nisu zaustavljene, i da se prema Kosovu  u svakom trenutku izveze mnogo više nego što je doznačeno za sječu na teritoriji te sjeverne opštine.

Oni  objašnjavaju da kubik prerađene daske u Crnoj Gori košta 190 eura, dok se na Kosovu prodaje za 270 eura.

„Postoji firma u Rožajama koja završava papire za izvoz i onima koji nisu koncesionari i koji nemaju ulaz ili dokaz o porijeklu drveta, a bez problema ga izvoze i prodaju na području Kosova po toj cijeni. To je već posao za carinu i policiju“ – kaže jedan od njih za Monitor.

Prema njegovim riječima vlasnici pogona na Kosovu mogu i legalno doći u Rožaje i kupiti drvo, odnosno dasku za 190 eura.

„To je legalan način, ali budite sigurni da hiljade kubika izađe ilegalno, odnosno putem kupljenih papira i bez ikakvog dokaza o porijeklu drveta“ – tvrdi taj sagovornik.

On kaže da fabrike na Kosovu, koje nema drveta i zavisi isključivo od drvne građe iz Crne Gore, najviše to drvo prerađuju u lamperiju i patos, i dalje izvoze za Grčku“ – tvrdi taj drvoprerađivač.

Prema njegovim riječima, kubik lamperije ili patosa u Crnoj Gori košta 280 eura, ali i on ukazuje na problem da u našoj državi finalna proizvodnja nije razvijena.

„Osim toga, kosovski privrednici su mnogo agilniji i prodorniji. I to je pravo pitanje, zašto se u Crnoj Gori ne razvija finalna proizvodnja drveta? Crna Gora bi mnogo više imala koristi da razvija finalnu proizvodnju makar u vidu lamperije ili patosa, nego da ovako pojedinci nekotrolisano izvoze dasku na Kosovo“ – kaže ovaj preduzetnik.

Sagovornik Monitora iz Rožaja dodaje da je posao sa drvetom unosan koliko i posao sa nekretninama koji cvjeta u Crnoj Gori, ali da postoji bitna razlika.

„U poslu sa nekretninama bilo je rizika. U crnogorskom šumarstvu nema rizika. To je najsigurniji biznis. Uložiš dvadeset-trideset eura dobiješ preko sto. I tu je otvoren prostor za podmićivanje i korupciju do neviđenih razmjera, da bi se došlo do šume“ – kaže taj rožajski registrovani drvoprerađivač.

Drvoprerađivači sa sjevera Crne Gore smatraju da šumarska mafija nije zaustavljena.

»Neko će vam reći da ne postoji. Naravno da postoji, samo su njene metode djelovanja danas perfidnije. U šumarstvu su potrebne, prije svega, korjenite kadrovske promjene. Ne mogu isti ljudi koji su pravili taj koncesioni sistem gazdovanja koji je trajao dvije ili dvije i po decenije, sada da ga mijenjaju« – smatraju oni.

Drvoprerađivači iz Rožaja ističu da je osim kadrovskih promjena u šumarstvu, potrebno još pooštriti finasijske kotrole u svim područnim jedinicama Uprave za šume, pooštriti kontrole na granicama, i što je najvažnije, razvijati finalnu proizvodnju u Crnoj Gori i truditi se da se što više drveta finalno preradi u našoj državi.

»Zašto bi mi izvozili dasku na Kosovo, a kosovski privrednici je samo prerađivali u patos i lamperiju i dalje izvozili za Grčku? Zašto ne bismo mi   izvozili lamperiju i patos u Grčku? Država Crna Gora bi bila mnogo više na dobitku, ali bi zato izgubili oni koji sada koriste to i bogate se preko noći« – tvrde drvoprerađivači sa sjevera.

Tokom proteklog ljeta mali drvoprerađivači sa sjevera organizovali su proteste i u nekoliko navrata blokirali puteve zbog činjenice da sistem koncesionog gazdovanja nije prekinut i da su najkvalitetnije šume dobili isti ljudi koji su bili tajkuni bivših crnogorskih vlasti.

Malo se zatalasalo pa se stišalo. Neshvatljivo je da, kako kažu sagovornici Monitora,  Crna Gora pored tolikog šumskog bogatsva i dalje ne čini ništa da razvije finalnu proizvodnju, već se njenim građanima u prodavnicama nudi patos uvezen iz Austrije. Dali je patos u Crnoj Gori tako teško napraviti? Ili se sistem sporo mijenja, a uvoznički lobi i dalje radi na štetu države.

                           Tufik SOFTIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo