Povežite se sa nama

OKO NAS

POLITIKA SOCIJALNOG STANOVANJA U KOLAŠINU POSTOJI SAMO NA PAPIRU: Divlja gradnja, divlja podjela

Objavljeno prije

na

Posvećenost aktuelne kolašinske vlasti socijalnom stanovanju, odnosno, rješavanju problema sugrađana bez krova nad glavom, minule tri i po godine, svela se samo na obećanja. U međuvremenu, prema nezvaničnim informacijama, u kancelarijama DPS-a nekolicini Kolašinaca dati su ključevi praznih stanova

 

U kolašinskoj lokalnoj upravi još nema zvaničnih podataka o broju onih kojima je potrebna podrška u rješavanju stambenih problema. Iz opštine tokom minule tri i po godine nije raspisan nijedan javni poziv za podjelu stanova. Ne postoji ni precizna evidencija o broju praznih stanova koji su u opštinskom vlasništvu…. Takođe, nijedna poluzavršena zgrada namijenjena  socijalnom stanovanju još nije završena, a nije preispitan ni način dosadašnje podjele tih stambenih jedinica. Svi ti poslovi bili su dio predizbornih obećanja aktuelne lokalne vlasti.

Posljednja podjela stanova, javnim pozivom, obavljena je u martu 2018. godine, za vrijeme prethodne vlasti. Tada je podijeljeno šest stanova kolašinskim porodicama, koje su bile, uglavnom, korisnici privremenog nužnog smještaja. Opština je tada podijelila dvije garsonjere površine 19, odnosno, 21 m2 u takozvanoj ,,njemačkoj zgradi” na lokaciji Pazarište. Takođe i garsonjeru u zgradi u Ulici Dunje Djokić površine 24, te  jednosobne stanove od 34, odnosno, 40 m2 u barakama u Smajlagića Polju i  „izbegličkom“ naselju.

To je bilo prvi put, bar u toku minule dvije decenije, da Opština konkursom, prema utvrđenim kriterijumima i uz formiranje komisije, dijeli stanove siromašnim sugrađanima.

Utvrđeni kriterijumi, zahvaljujući Odluci o rješavanju stambenih potreba po osnovu prava na socijalno stanovanje, koju je lokalni parlament usvojio u jesen 2019. godine, postoje i sada. Međutim, taj dokument do sada nije primjenjivan, niti je ikome trasparentno i javnim pozivom dodijeljen stan.  Prema nezvaničnim informacijama, u  partijskim kancelarijama DPS-a, u međuvremnu, daleko od očiju javnosti, nekolicini Kolašinaca dati su ključevi praznih stanova.

U Opštini nijesu mogli precizno odgovoriti kada bi mogao biti raspisan naredni javni poziv. Ne znaju ni da li će i kada biti preispitano pravo korisnika stanova u nekoliko objekata.

Na javnim raspravama o dokumentima koji se tiču položaja najsiromašnijih u tom gradu, više puta je naglašeno kako je veliki broj onih koji su bez krova nad glavnom gorući problem.

Građani su isticali i neažurnost lokalne uprave, ali i činjenicu da je trenutno više desetina stanova prazno, a većina njih nezavršena. Prema podacima iz Programa socijalnog stanovanja koji je donijela bivša vlast 2015. godine, 170 kolašinskih porodica su podstanari.

Prema podacima iz aktuelnog Plana socijalnog stanovanja, koji su odbornici lokalnog parlamenta usvojili u aprilu 2019. godine, 12 zgrada namijenjenih socijalnom stanovanju je nelegalno i nijesu formalno opštinsko vlasništvo. Riječ je o objektima u kojima je odavno podijeljen veći dio stanova na korišćenje i koje odavno slove za opštinske.

„Organu lokalne uprave nadležnom za legalizaciju, 16. jula 2018. godine, podnijeto je 12 zahtjeva za legalizaciju stambenih zgrada da bi se izvršio upis prava svojine nad objektima socijalnog stanovanja koji su dodijeljeni na korišćenje građanima… Geodetski elaborati nijesu naručeni, a organ lokalne uprave ne posjeduje zakonom propisanu dokumentaciju: rješenja o lokaciji, urbanističke uslove, projekte zgrada, građevinske i upotrebne dozvole…“, piše u Planu socijalnog stanovanja.

Time su potvrđene i česte optužbe iz lokalne opozicije, prema kojima je problematična gradnja i dokumentacija čak i onih zgrada koje su građene novcem Vlade ili stranih donatora.

Među tim objektima je i zgrada u Ulici Dunje Đokić. Prema podacima koje su prije nekoliko godina saopštili iz lokalne uprave, gradnja tog objakta u kojem je nezavršeno još pola stanova, koštala je preko milion eura. Zgrada nema građevinsku niti upotrebnu dozvolu. Iz ugovora između izvođača radova, preduzeća T&M gradnja i Opštine, vidi se da su tadašnji lokalni čelnici naknadno odlučili da se dograde dva sprata, što je koštalo oko 400.000 eura. Zbog toga su na temeljima planiranim za objekat sa 24, izgrađeno 42 stana.

Bivša predsjednica Opštine Željka Vuksanović više puta je izjavljivala kako je prije svega neophodno procijeniti sigurnost te zgrade, odnosno električne, vodovodne i kanalizacione priključke.

„Sve što je bilo sumnjivo oko izgadnje te zgrade poslato je Specijalnom državnom tužilaštvu. Još nemamo povratnu informaciju“, rekla je ona dok je bila na čelu izvršne vlasti u Kolašinu. Izgradnja je počela 2006. godine, a ključeve za završene stanove tadašnji ministar rada i socijalnog staranja Suad Numanović podijelio je u septembru 2012. godine.

U novom Planu socijalnog stanovanja piše i da je Opština u julu 2017. godine izmirila sredstva u iznosu od 200.500 eura, po ugovoru o hipoteci, zbog legalizacije takozvane ,,holandske kuće” na Starom pazarištu. U tom dokumentu piše i da je za  objekat pokrenut postupak za upis kod Uprave za nekretnine. Lokalna vlast trebalo bi da donese novu odluku o raspodjeli, s obzirom na to da je prethodnu ukinuo Ustavni sud.

Opština je 2007. godine, uz tehničku podršku organizacije HELP, dobila kredit od 442.000 eura od Holandskog međunarodnog stambenog fonada (DIGH) za taj objekat. Zvanično, u zgradi stanove je trebalo da dobiju zaposleni u lokalnoj upravi i javnim preduzećima koji imaju niska primanja, ali je jedan dio stanova bio predviđen i za socijalne slučajeve. Pred lokalne izbore 2009. godine, bez utvrđivanja kriterijuma za raspodjelu i bez konkursa, vlast je raspodijelila nezavršene stanove. Tu odluku ukinuo je Ustavni sud.

Nelegalna je, tokom svih minulih godina, bila  i zgrada  Help I i II u Smajlagića Polju, kao i za VI zgradu u ,,izbjegličkom naselju”. Takođe i  ,,njemačka kuća” na Starom pazarištu. Iz lokalne uprave više puta je najavljivano da će u toj i još nekoliko zgrada  provjeriti  osnov korišćenja stambenih jedinica, kao i da će zaključiti ugovore sa legalnim korisnicima.

Iz lokalne uprave procjenjuju da su i barake kod Doma zdravlja i u Smajlagića Polju u lošem stanju, te se ne predlaže ulaganje za njihovo renoviranje.

Prošlo je više od deceniju kako su nekolicini ljekara kolašinskog Doma zdravlja podijeljeni ključevi stanova u zgradi pored hrama Svetog Dimitrija. A tek narednih mjeseci mogli bi biti riješeni mnogobrojni problemi koji opterećuju taj objekat.  Prema onome što su saopštavali iz bivše vlasti, objekat nije bio uklopljen ni u plansku dokumentaciju. Navodno postoji glavni projekat poslovno-stambenog objekta, u kojem su sadržani urbanističko-tehnički uslovi za lokaciju koja zahvata drugu katastrasku parcelu, a ne onu na kojoj je zagrada sagrađena. Izgradnja tog objekata koštala je 609.000 eura.

Država i lokalna uprava, bivša i aktuelna vlast, nijesu našle način ni da riješe problem nekoliko porodica koje žive u ,,nužnom smještaju” u neuslovnom Domu učenika u Smajlagića Polju. U tom objektu već godinama, zbog visokog duga, isključena je struja, nema uslova za korišćenje grijanja, a stanari koriste samo jedno kupatilo. Zgrada ima status privremenog smještaja, a neke porodice su u njoj  više od 10 godina.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ

Komentari

Izdvojeno

SVJEDOČENJA O SEKSUALNOM UZNEMIRAVANJU U GIMNAZIJI SLOBODAN ŠKEROVIĆ U SJENCI POLITIKE: Obeshrabrivanje žrtvi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Aktuelizovani primjeri seksualnog uznemiravanja u Gimnaziji, ali i drugim školama trebali bi biti poziv da institucije bolje rade svoj posao, a da društvo otvori ozbiljan  dijalog na ovu inače tabu temu. Za sada, međutim, to ometa politizacija slučaja, koja je žrtve seksualnog uznemiravanja potisnula u drugi plan. Obeshrabrujući tako žrtve koje još ćute da o svojim iskustvima progovore

 

Ministarstvo prosvjete, nauke i inovacija proslijedilo je ove sedmice tužiocima obavještenje o još jednom navodnom slučaju neprimjerenog ponašanja nastavnika prema učenicima podgoričke Gimnazije ,,Slobodan Škerović”. Ovo je treći prijavljeni nastavnik u toj ustanovi.

Prema saznanjima Monitora iz Akcija za ljudska prava (HRA) uputili su pismo jednog bivšeg učenika Gimnazije ministarki prosvjete, nauke i inovacija Anđeli Jakšić-Stojanović, koje se odnosi na neprimjereno ponašanje nastavnika od prije četiri godine. Cilj je provjeriti da li se isti nastavnik i dalje ponaša na isti ili sličan način prema učenicima kojima sad predaje.

Pored Radomana Čečovića, još jedan profesor Gimnazije je suspendovan, nakon što je otkrivena mejl prepiska sa učenikom trećeg razreda te škole. Ministarstvo je proslijedilo Osnovnom državnom tužilaštvu dopunu prijave koja se odnosi na tog nastavnika.

Iz Ministarstva prosvjete, nauke i inovacija za Monitor su kazali da su do sada uputili tužilaštvu u Podgorici dokumentaciju za četiri slučaja zbog sumnji da se radi o seksualnom uznemiravanju i drugom obliku neprimjerenog ponašanja prema učenicima.

,,Konačnu kvalifikaciju  po podnijetim prijavama, odrediće nadležno tuzilaštvo. U tri od četiri slučaja, radi se o slučajevima koji su se desili u periodu od 2018. do 2023. godine. Svi predmeti su dostavljeni i Prosvjetnoj inspekciji, kao i Zavodu za školstvo kako bi se izvršio vanredni nadzor povodom konkretnih slučajeva”, naveli su iz Ministarstva.

Ministarstvo je u jednom slučaju tražilo od Vrhovnog tužilaštva Crne Gore da preispita odluku osnovnog tužilaštva. Radi se o predmetu u kome je kotorsko tužilaštvo odbacilo prijavu protiv lica zaposlenog u jednoj obrazovnoj ustanovi u Budvi. On je prijavljen da je telefonom  snimao maloljetnice u julu ove godine, na šetalištu u Budvi.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 20. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

RASULO U TURISTIČKOJ PRESTONICI: Budva  izvan zakona, Vlada ne reaguje

Objavljeno prije

na

Objavio:

Izvršna vlast u Budvi trenutno funkcioniše izvan svih zakona. Nijedan sekretarijat nema starješinu, rukovodioca u punom mandatu, odgovornog i ovlašćenog za vođenje organa lokalne uprave. Većina kadrova koji rukovode poslovima u sekretarijatima nalaze se u v.d. statusu koji im je odavno istekao. Nekima rukovode zamjenici ili pomoćnici sekretara kojih duži period nema, dok su neke od službi u potpunosti bez odgovornih osoba

 

Dvije godine nakon  što je na lokalnim izborima u oktobru 2022. godine, Demokratski front na čelu sa Milom Božovićem, osvojio apsolutnu većinu glasova građana Budve, najrazvijenija turistička opština našla se u rasulu i anarhiji, u kojoj se ne zna ko vrši vlast i ko je za šta odgovoran.

Raspad poslije izbornog trijumfa počeo je hapšenjem Božovića u martu 2023, koga Specijalno državno tužilaštvo tereti za organizovani kriminal i šverc narkotika. Viši sud u Podgorici potvrdio je krajem novembra ove godine optužnicu protiv Božovića, koji se nalazi u pritvorskoj jedinici u Spužu.

I pored optužbe za kriminalno udruživanje i šverc tona kokaina, on i dalje, iz Spuža, sa funkcije predsjednika opštine rukovodi Budvom.

Nastavio je da upravlja političkim procesima, imenovanjima, milionskim poslovima, smjenjivanjem i postavljanjem opštinskih funkcionera preko Nikole Jovanovića, lidera  grupe građana Budva naš grad, kojeg je nedavno ukazom iz pritvora postavio za potpredsjednika opštine.

Po odobrenju suda, Božoviću  se u zatvor duže od godinu i po nose povjerljiva opštinska dokumenta na potpis. O izboru najboljih ponuđača putem ugovora o javnim nabavkama i trošenju desetina miliona eura odlučuje čovjek pod optužbom za najteži kriminal. Iz zatvora postavlja i smjenjue kadrove.  Na taj način  on i saradnici doveli su Budvu u stanje haosa i neodgovornosti na svim nivoima odlučivanja.

Izvršna vlast u Budvi trenutno funkcioniše izvan svih zakona. Nijedan sekretarijat nema starješinu, rukovodioca u punom mandatu, odgovornog i ovlašćenog za rad određenog opštinskog organa. Većina kadrova koji rukovode poslovima u sekretarijatima nalaze se u v.d. statusu koji je odavno istekao. Nekima rukovode zamjenici ili pomoćnici sekretara kojih duži period nema, dok su neke od službi u potpunosti bez odgovornih osoba.

Branka PLAMENAC
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 20. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

OKO NAS

ŠUMARSTVO I DRVOPRERADA: Obilje šume i patosa iz Austrije  

Objavljeno prije

na

Objavio:

Crna Gora pored ogromnog šumskog bogatstva i dalje ne čini ništa da razvije finalnu proizvodnju, već se njenim građanima u prodavnicama nudi patos uvezen iz Austrije

 

 

Dok u šumama na sjeveru Crne Gore nesavjesnim radom propadaju ogromne količine drveta, ili se drvo skoro nekrontrolisano sječe i kao polufabrikat prodaje u okruženju, naša država uvozi patos iz Austrije, koji se može naći u svakoj specijalizovanoj prodavnici u Beranama ili bilo kojem drugom gradu.

„Kvadrat patosa iz Austrije u Crnoj Gori je 12 eura, a desetinama malih privrednika u ovoj oblasti koji bi mogli da ga proizvode mašine stoje neupošljene, jer nemaju sirovinu“ – kaže za Monitor jedan od drvoprerađivača iz Plava, Nedžad Cecunjanin..

On je podsjetio da je godišnji etat, odnosno količina drveta koja se legalno doznači za sječu na državnom nivou oko 600 hiljada kubika, ali da se sasvim sigurno posječe i do milion kubika.

„I sva ta građa završi u izvozu kao daska, umjesto da se uposle naši mali privrednici koji imaju mašine za proizvodnju patosa, i da ga sami proizvodimo, i da ga mi izvozimo, jer je to očigledno vrlo unosno“ – objašnjava Cecunjanin.

Osim drveta koje se sječe još uvijek kroz koncesioni način gazdovanja šumama, ovaj mali drvoprerađivač podsjeća na činjenicu da se na području toga i drugih gradova ne vrši sanitarna sječa i da propada ogromna količina vrijedne drvne mase.

„Samo da se očisti sanitarno šuma u Nacionalnom parku Prokletije, bilo bi drveta da pravimo patos i za potrebe Crne Gore, kao i da ga izvozimo, a ne šume na čitavom sjeveru“ – smatra Cecunjan.

Prema njegovim riječima, za to bi bila potrebno da se otvori samo jedna fabrika sa finalnom proizvodnjom patosa, i sa ne tako velikim brojem zaposlenih

„Zamislite taj apsurd. Nama drvo propada koliko ga imamo, a nismo u stanju da razvijemo makar proizvodnju patosa, ako ništa drugo“.

I drvoprerađivači iz Rožaja pričaju o tome kako mahinacije sa drvetom i drvnom građom u tom gradu nisu zaustavljene, i da se prema Kosovu  u svakom trenutku izveze mnogo više nego što je doznačeno za sječu na teritoriji te sjeverne opštine.

Oni  objašnjavaju da kubik prerađene daske u Crnoj Gori košta 190 eura, dok se na Kosovu prodaje za 270 eura.

„Postoji firma u Rožajama koja završava papire za izvoz i onima koji nisu koncesionari i koji nemaju ulaz ili dokaz o porijeklu drveta, a bez problema ga izvoze i prodaju na području Kosova po toj cijeni. To je već posao za carinu i policiju“ – kaže jedan od njih za Monitor.

Prema njegovim riječima vlasnici pogona na Kosovu mogu i legalno doći u Rožaje i kupiti drvo, odnosno dasku za 190 eura.

„To je legalan način, ali budite sigurni da hiljade kubika izađe ilegalno, odnosno putem kupljenih papira i bez ikakvog dokaza o porijeklu drveta“ – tvrdi taj sagovornik.

On kaže da fabrike na Kosovu, koje nema drveta i zavisi isključivo od drvne građe iz Crne Gore, najviše to drvo prerađuju u lamperiju i patos, i dalje izvoze za Grčku“ – tvrdi taj drvoprerađivač.

Prema njegovim riječima, kubik lamperije ili patosa u Crnoj Gori košta 280 eura, ali i on ukazuje na problem da u našoj državi finalna proizvodnja nije razvijena.

„Osim toga, kosovski privrednici su mnogo agilniji i prodorniji. I to je pravo pitanje, zašto se u Crnoj Gori ne razvija finalna proizvodnja drveta? Crna Gora bi mnogo više imala koristi da razvija finalnu proizvodnju makar u vidu lamperije ili patosa, nego da ovako pojedinci nekotrolisano izvoze dasku na Kosovo“ – kaže ovaj preduzetnik.

Sagovornik Monitora iz Rožaja dodaje da je posao sa drvetom unosan koliko i posao sa nekretninama koji cvjeta u Crnoj Gori, ali da postoji bitna razlika.

„U poslu sa nekretninama bilo je rizika. U crnogorskom šumarstvu nema rizika. To je najsigurniji biznis. Uložiš dvadeset-trideset eura dobiješ preko sto. I tu je otvoren prostor za podmićivanje i korupciju do neviđenih razmjera, da bi se došlo do šume“ – kaže taj rožajski registrovani drvoprerađivač.

Drvoprerađivači sa sjevera Crne Gore smatraju da šumarska mafija nije zaustavljena.

»Neko će vam reći da ne postoji. Naravno da postoji, samo su njene metode djelovanja danas perfidnije. U šumarstvu su potrebne, prije svega, korjenite kadrovske promjene. Ne mogu isti ljudi koji su pravili taj koncesioni sistem gazdovanja koji je trajao dvije ili dvije i po decenije, sada da ga mijenjaju« – smatraju oni.

Drvoprerađivači iz Rožaja ističu da je osim kadrovskih promjena u šumarstvu, potrebno još pooštriti finasijske kotrole u svim područnim jedinicama Uprave za šume, pooštriti kontrole na granicama, i što je najvažnije, razvijati finalnu proizvodnju u Crnoj Gori i truditi se da se što više drveta finalno preradi u našoj državi.

»Zašto bi mi izvozili dasku na Kosovo, a kosovski privrednici je samo prerađivali u patos i lamperiju i dalje izvozili za Grčku? Zašto ne bismo mi   izvozili lamperiju i patos u Grčku? Država Crna Gora bi bila mnogo više na dobitku, ali bi zato izgubili oni koji sada koriste to i bogate se preko noći« – tvrde drvoprerađivači sa sjevera.

Tokom proteklog ljeta mali drvoprerađivači sa sjevera organizovali su proteste i u nekoliko navrata blokirali puteve zbog činjenice da sistem koncesionog gazdovanja nije prekinut i da su najkvalitetnije šume dobili isti ljudi koji su bili tajkuni bivših crnogorskih vlasti.

Malo se zatalasalo pa se stišalo. Neshvatljivo je da, kako kažu sagovornici Monitora,  Crna Gora pored tolikog šumskog bogatsva i dalje ne čini ništa da razvije finalnu proizvodnju, već se njenim građanima u prodavnicama nudi patos uvezen iz Austrije. Dali je patos u Crnoj Gori tako teško napraviti? Ili se sistem sporo mijenja, a uvoznički lobi i dalje radi na štetu države.

                           Tufik SOFTIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo