Mijaloviću se, ukoliko to bude potreba pravosudnog procesa, ne može zamrznuti imovina u „Hidroenergiji Montenegro“, jer više nije vlasnik u toj kompaniji za proizvodnju električne energije.
Tek poslije nedavnog hapšenja zbog sumnje da je bio na čelu kriminalne organizacije koja se bavila švercom cigareta, možda je jasnije zbog čega se Aleksandar Mijajlović formalno odrekao, odnosno ne tako davno prodao vlasništvo u kompaniji „Hidroenergija Montenegro“ čije sjedište je u Beranama.
U ogromnom broju promjena u Centralnom registru privrednih subjekata, kao vlasnik ove kompanije u jednom trenutku se sa 60 odsto pojavio „Bemaks“, čiji je zastupnik bio Veselin Kovačević, a potom personalno Ranko Ubović i Aleksandar Mijajlović, kao nezvanični vlasnici „Bemaksa“.
Preduzeće „Hidoenergija Montenegro“ osnovano je upravo u Beranama u jesen 2007. godine. Tada je biznismen Oleg Obradović došao u svoj rodni grad i preko kompanije „Hamera Capital“ napravio dogovor sa tri opštine na sjeveroistoku Crne Gore o davanju koncesija za izgradnju malih hidrolektrana na njihovim teritorijama, ponudivši im za uzvrat dio akcija u zajedničkoj firmi.
Odluka o upisu udjela Opštine Berane u doo „Hidroenergija Montenegro“ donijeta je u lokalnom parlamentu krajem oktobra te godine. U njoj je precizno definisano da će ova Opština kao svoj osnivački ulog unijeti „nenovčana sredstva u iznosu od 5.023 eura shodno procjeni ovlašćenog procjenjivača“ i na osnovu ovog uloga postati vlasnik 3,33 procenta kapitala novoosnovane firme.
Tom odlukom je definisano i da sjedište firme bude u Beranama, sa osnovnom djelatnošću „izgradnja objekata za proizvodnju i distribuciju električne energije“.
„Privrednim društvom upravljeće Odbor direktora od sedam članova, u čijem sastavu će biti i predsjednik opštine Berane. Raspodjela dobiti vršiće se po procentualnom učešću u vlasništvu. Opštine će svoj dio od deset procenata od opredijeljene dobiti za fiskalnu godinu za koju se odluka donosi, dijeliti među sobom u zavisnosti od količine proizvedene i prodate električne energije sa teritorije pojedinačne opštine“ – navodi se u ovoj odluci koju je potpisao tadašnji predsjednik SO Berane Samir Agović (DPS).
U njoj je decidno stajalo da se za sprovođenje odluke i potpisivanje potrebne dokumentacije ovlašćuje predsjednik opštine Berane koji je trebalo da bude i jedan od članova Odbora direktora. U to vrijeme tu funkciju je vršio funkcioner DPS Vuka Golubović.
Dva mjeseca ranije potpisan je protokol o saradnji sa kompanijom Hamerom Capital, kojim su definisane prava i obaveze potpisinika. Strane potpisnice su se saglasile da Hamera Capital sa svojim poslovnim partnerima investira u projekte na teritoriji ove tri opštine na sjeveru države i pruži neophodnu logistiku za privlačenje stranog i domaćeg kapitala. Upravo tim protokolom je difinisano da Berane, Andrijevica i Plav dijele deset odsto kapitala i dobiti iz „hidroenergije Montenegro“.
Kao što je odlukom definisano vlasništvo, protokolom o saradnji određeno je da osnivački ulog iznosi stotinu deset hiljada eura i da taj kapital za zajedničku firmu obezbijedi „Hamera Capital“ Olega Obradovića, čiji potpis stoji na kraju protokola pored potpisa tadašnja tri predsjednika ovih opština.
Kasnije će se, međutim, sasvim neobjašnjivo, ispostaviti da prema pregledu u Centralnom registru privrednih subjekata Opština Berane, kao ni druge dvije opštine, nikada nijesu upisane kao vlasnici „Hidroenergije Montenegro“.
U junu 2007. godine prilikom registrovanja pod punim nazivom doo „Hidroenergija Montenegro“ – Berane kao osnivači su upisani Hamera Capital sa sedamdeset odsto i izvjesna firma „Fortis“ doo – Berane sa trideset procenata.
Godinu kasnije, nakon što je registrovano povećanje kapitala, kako novčanog tako i nenovčanog, Centralni registar bilježi promjenu izvršnog direktora, gdje na ovo mjesto dolazi jedan Beranac.
I sljedećih nekoliko promjena u Centralnom registru tiče se povećanja kapitala. Zanimljivija je promjena koja je zabilježena 26. novembra 2008. godine gdje kao osnivač pristupa Miodrag Ivanović sa dvadeset pet procenata vlasništa. Nepunu godinu kasnije, 8. juna 2009. Ivanović istupa iz vlasništva, ali se zato uvećava vlasništvo „Hamera Capital“, odnosno Olega Obradovića na 68,06 odsto.
Na čelu firme naredne dvije godine bio je još jedan građanin Berana, sve do maja 2012. kada je zabilježeno da se vlasništvo „Hamera Capitala“ smanjilo na četrdeset odsto, dok je većinski vlasnik sa 60 odsto postala kompanija „Bemax“, a izvršni direktor postao do tada poptuno anonimna ličnost, Ranko Radović.
Mjesec kasnije kao ovlašćeni zastupnici Hidroenergije Montenegro upisani su Oleg Obradović i Veselin Kovačević.
Prema evidentiranoj promjeni iz septembra 2013. godine firmi su kao osnivači pristupili Aleksandar Mijajlović i Ranko Ubović sa po 25 procenata. „Bemaksu“ je ostalo deset odsto, dok se udio „Hamera Capitala“ nije promijenilo.
Prema evidenciji iz januara dvije godine kasnije firma se i dalje zove doo „Hidroenergija Montenegro“ – Berane. Iz vlasništva je istupio „Bemax“, tako da su osnivači ostali Aleksandar Mijajlović i Ranko Ubović sa po trideset procenata i „Hamera Capital“ sa 40 odsto vlasništva.
„Hidroenergija Montenegro“ je do ovog trenutka na terotoriji opštine Berane izgradila deset malih hidroelektrana, i njihovi godišnji prihodi se mjere milionima eura.
Iz tada nepoznatih razloga, ne tako davno, Ranko Ubović i Aleksandar Mijajlović su navodno prodali svoj dio akcija Ranku Radoviću, koji je do tada bio njihov izvršni direktor u ovoj kompaniji. Pare koje su se pominjale bile su simbolične.
Prije bi se reklo da su ova dva biznismena prebacili svoje vlasništvo kada su počele političke turbulencije u Crnoj Gori. Mijaloviću se tako sada ne može staviti na teret niti zamrznuti imovina u „Hidroenergiji Montenegro“ iz jednostavnog razloga jer više nije vlasnik u toj kompaniji za proizvodnju električne energije.
„HidroenergijaMontenegro“ nastavlja da radi sa vlasnicima Olegom Obradovićem koji i dalje ima 40 odsto, i Rankom Radovićem koji je od Ubovića i Mijajlovića navodno otkupio 60 procenata.
Tufik SOFTIĆ