,,Ne spavamo noćima u strahu za živote, a ujutro izlazimo u dvorište da bismo pogledali koliko nam metra placa fali. Svaka nova kiša nama znači strah i strijepnju”, kaže za Monitor penzionerka Nada Burić, pored čije se kuće u naselju Zeleni pojas, u Šušanju kraj Bara, pokrenulo veliko klizište koje prijeti da odnese dio šume i kuće podignute usred nje.
Nevolje Nade i njenog muža Tomaša nisu novijeg datuma, samo su nedavno eskalirale. Prije gotovo 50 godina podigli su kućicu između buduće magistrale i Gornjeg Šušanja, u borovoj šumi koja je smišljeno podignuta da bi se spriječila erozija ovog dijela barske opštine.
Dešavalo se, sjećaju se najstariji žitelji Gornjeg Šušanja, da poslije velikih kiša početkom prošlog vijeka ljudi nisu mogli naći put kojim bi sa Petiljeva brda silazili u grad. Bujice bi ga jednostavno odnijele, a pojavljivali su se podzemni izvori, koji bi se poslije nekoliko dana isto tako neočekivano gubili u utrobi zemlje. U području današnjeg Zelenog pojasa, prije no je zasađeno drveće uz samu prugu, bilo je veliko klizište, gdje ,,goveče kada tu upadne ne može da izađe”. Taj prostor se nalazi čitavom dužinom u zaleđu mora, od Žukotrlice do Črvanja. Geolozi i urbanisti kažu da se ova i slične zone, sa nestabilnom geotehničkom sredinom mogu prepoznati i po ,,pijanoj šumi”, u kojoj su stabla, usljed pomjeranja tla, nagnuta u raznim pravcima.
Na tom istom mjestu koje je gutalo drveće i staze, niklo je posljednjih godina veliko naselje, prema nezvaničnim podacima, od preko 20.000 objekata! Uklonjena su mnoga borova stabla, a zemljišni kompleks je opterećen tonama betona, željeza i opeke. Na svakom koraku kroz ovo naselje, do kojeg je stigla struja i voda, vidljivi su tragovi dubokih rasjeklina od slijeganja tla, a siva raskvašena glina često pretvara mjesni put u blato. Poseban problem nastao je kad su ruski državljani podigli velelepne višespratne kuće, pa izazvali slijeganje tla.
,,Gore, iznad nas, nekoliko stotina metara, Rus je podigao veliku palatu, lijepu i blještavu, ali se već vidi kako mu je pukao zid, visine sedam metara. Slijeganje njegove kuće uzrokuje i probleme svih nas niže, tako da mi ispadamo kolateralna šteta. Nije on kriv, naravno, krivi su oni koji su mu dali građevinsku dozvolu, ne upozorivši ga na kakvom terenu gradi. Nisu se smjele davati dozvole za velike građevinske objekte, samo za jednospratne kuće, tek će se vidjeti posljedice te pogubne politike neplanskog izdavanja papira. Rusi koji su gradili tu, i naši ljudi koji su sticali kapital da bi podigli kuće, nisu mogli znati da su tu podzemne vode, ali mi Barani, posebno oni koji su im davali papire – jesmo”, kaže Nada Burić.
Počelo je 10. februara, kada su na krov Tomaša i Nade Burić pala tri bora, a klizište je odnijelo i dio puta iznad kuće. Služba Komunalne policije Opštine Bar je, postupajući po zahtjevu Tomaša Burića i pomorca Željka Stojovića, čija je kuća takođe veoma ugrožena, konstatovala ,,da se više stabala drveća sa parcele Dragiše Čaprića i Milonje Simonovića nagnulo na krov stambenog objekta Burića. U slučaju dodatnog klizanja terena drveća će prouzrokovati štetu na stambenom objektu. Vlasnici posjeda katastarske parcele br. 832/103 K.O. Šušanj, na kome je klizište, po izjavi Tomaša Burića nisu viđeni posljednjih 50 godina, od kada je Tomaš i kupio plac”, stajalo je u izvještaju Komunalne policije Bar nakon obilaska terena.
,,Kad se sve to dogodilo, obavili smo ujutro, pet poziva različitim nadležnim službama, i svi su prebacivali lopticu od jednog do drugog, niko ništa konkretno nije htio da uradi. Morali smo iskoristiti činjenicu da moj muž poznaje predsjednicu lokalnog parlamenta Branku Nikezić koja je pokrenula postupak, preskačući komplikovanu papirologiju. Zar treba potezati veze i onda kad je očigledno da su kuća i životi u opasnosti?”, pita se Burićka.
Ekipe barske Službe zaštite i spašavanja i JP Komunalne djelatnosti dan kasnije su, nakon mnogo muke, uklonila tri stabla bora, pošto mehanizacija zbog nepristupačnosti terena nije mogla prići. Burići su uz to angažovali radnike koji su, raščišćavajući granje, žbunje i kamenje, ,,otvorili” imanje, napunivši pet punih kamiona… Tek tad se vidjelo kolike su razmjere problema.
,,Vidi se da je zemlja krenula po rupama i do metar dubine. Pale su nam mandarine, smokve, palme, sve što smo decenijama gajili… Voda je prodrla kroz baštu, iznad kuće, s desne strane se odronjava komad po komad zemlje, smanjuje nam se plac, sada već fali po dva-tri metra sa svake strane, nestala je metalna ograda oko imanja, odnosno ostao je samo njen mali dio, polomljeni su nam oluci, sve od klizišta…”, rezignirano nabraja Nada Burić.
Komunalna policija je konstatovala da je istog dana ,,usljed obilnih padavina došlo do aktiviranja i odronjavanja puta koji se vodi kao katastarska parcela br. 833/29 K.O. Šušanj, vlasništvo Milana i Zorana Lukšića, Zdravka Vuksanovića, Petra Josifa Filipovića, Vojislava Jerkova, Ljubinke Kustudić, Perice Vuksanovića i Željka Stojovića”.
Put nije upisan kao vlasništvo Opštine Bar, već je formiran između katarskih parcela od strane fizičkih lica, pa Opština Bar, odnosno Agencija za investiciju i imovine, nije bila nadležna za preduzimanje bilo kakvih mjera za sanaciju. To je ostavljeno žiteljima naselja.
,,Put nije saniran, a preko njega se i dalje vozi. Ljudi koje prolaze ne vide, ali mi odozdo vidimo – oni prtaktično voze po vazduhu, jer postoji jedan dio tog betonskog puta koji bukvalno nema ništa ispod sebe. Samo vazduh, jer je zemlja ‘otišla’. Na jednom mjestu ispod betona zjapi rupa od gotovo pet metara, i kad popusti nečiji život će biti ugrožen. Zemlja je nagurana prema nama, samo je pitanje je kada će se i u kom intenzitetu obrušiti. Osim toga, tri, četiri stabla su se nadvila nad našom kućom, ne možemo ih posjeći, ne možemo ništa. Samo da čekamo i vidimo što će naredne kiše uraditi”, zaključuje Nada Burić. Čiji glas i strah slabo ko čuje.
Željko MILOVIĆ