Države koje izlaze na more, područje morske obale najčešće tretiraju kao neprocjenjivo prirodno bogatstvo od nacionalnog interesa, kao javno dobro koje služi svima pod jednakim uslovima. Još u Rimskom pravu definisano je da vazduh, tekuća voda, more i morska obala jesu dobra koja nijesu mogla biti predmetom individualnog vlasništva, već su bila na upotrebi svih.
RED I ZAKON: Zakon o državnoj imovini Crne Gore područje morske obale koje obuhvata 18,5 odsto njene teritorije, definiše na sličan način. Morsko dobro je prirodno bogatstvo od opšteg interesa, u državnom je vlasništvu, bez mogućnosti otuđivanja i prelaska u privatno.
Prema Zakonu o morskom dobru, „prostor morskog dobra je jedinstven, veoma ograničen i kao takav mora biti dostupan svima pod istim uslovima”.
Slučaj prodaje dijela obale u budvanskoj luci na transparentan način pokazuje kako su se na jednom poslu s one strane zakona našli Ministarstvo finansija i Zaštitinik imovinsko-pravnih interesa, Opština Budva i Uprava za nekretnine.
Način na koji je Ministarstvo finansija skupa s lokalnom upravom u Budvi u novembru ove godine prodalo fizičkom licu parcelu površine 650 kvadrata u naselju Slovenska obala, koja se u cjelosti nalazi u zoni morskog dobra, izazvao je priličnu pažnju javnosti.
Po cijeni od 88.846 eura prodat je restoran Porto površine 177 kvadrata, koji od izgradnje 2001. godine funkcioniše kao privremeni objekat na osnovu Plana objekata privremenog karaktera u zoni morskog dobra i ugovora o korišćenju morskog dobra.
Po početnoj cijeni, za sumu od 497.700 eura prodato je i zemljište ispod i oko restorana, površine 646 kvadrata. Na poziv za javno nadmetanje za prodaju ekskluzivnih nekretnina u vlasništvu države, javio se, kako se i očekivalo, samo jedan kupac, dosadašnji korisnik privremenog objekta, preduzeće Porto-Budva company, čiji je izvršni direktor Nemanja Zec. Prodaja je obavljena neposredno prije isteka ugovora o korišćenju morskog dobra preduzeću Porto, koji je zaključen do 31.decembra 2010, tako da je dosadašnji korisnik imao i pravo preče kupovine.
Bio je to za preduzeće Porto i ljude s njim povezane vanredno dobar posao.
Kupili su imovinu koja se ne može prodavati, restoran i zemljište u budvanskom pristaništu po cijeni od 586.546 eura. Višestruko nižoj od njene realne vrijednosti. Prihod od prodaje ovih nekretnina ravnopravno dijele budžeti Vlade i Opštine Budva.
Spektakularna transakcija brižljivo je pripremljena. Uporedo s dobijanjem saglasnosti Vlade i Opštine, restoran Porto, jedan prizemni privremeni objekat u katastar nepokretnosti uknjižen je kao stambena zgrada koja na tom mjestu nikada nije postojala niti je bilo kojim prostornim planom predviđena.
PRESEDAN: Direktor Morskog dobra Rajko Barović potvrdio je za Monitor da je prodaja dijela obale u Budvi presedan u dosadašnjoj praksi gazdovanja i korišćenja morskog dobra i da u tome službe Javnog preduzeća nijesu učestvovale.
„Ovo je jedini takav slučaj u šest godina od kako obavljam funkciju direktora JP Morsko dobro”, kazao je Barović.
Njegov prethodnik Dragan Ivančević kaže da nije bilo otuđenja državne imovine u zoni morskog dobra ni dok je on bio na čelu Vladinog preduzeća.
„Morsko dobro, odnosno njegov dio, može se dati isključivo na korišćenje fizičkom ili pravnom licu”, ističe Ivančević i podsjeća na primjer hotela Maestral kome je uz ugovor o korišćenju bez nadoknade, ustupljeno oko 2.000 kvadrata u zaleđu plaže u Pržnu, za potrebe gradnje hotelskog bazena. Zato što taj dio parcele nije bio u posjedu HTP Budvanska rivijera, bivšeg vlasnika hotela Maestral.
O svim aspektima nezakonite promjene vlasništva na dijelu državne imovine Morsko dobro je obavijestilo zaštitnika imovinsko-pravnih interesa Mirjanu Milić i državnu tužiteljicu Ranku Čarapić.
Gospođi Milić upućena su dva dopisa. U prvom od 27. septembra ove godine traži se mišljenje o pravnom poslu, o kome su , kako se navodi, obaviješteni putem medija, prijave stranaka i odbornika SO Budva „a koji predstavlja presedan u dosadašnjem raspolaganju državnom imovinom u zoni morskog dobra”.
Uz podsjećanje da je odluci SO Budva o prenosu prava na nepokretnostima putem javnog nadmetanja objekta 1 površine 177 kvadrata na katastraskoj parceli 2870/3, prethodio zaključak Vlade od 29. jula 2010, kojim je na zahtjev Opštine data saglasnost za prodaju objekta i zemljišta površine 646 kvadrata, iz Morskog dobra upozoravaju da je u listu nepokretnosti 3400 najprije unesen pogrešan upis tog dijela državne imovine.
„Restoran Porto, ili objekat 1 označen je u LN 3400 kao stambena zgrada, na kojoj je kao nosilac prava svojine upisana Opština Budva! Dok je na terenu i u pozivu za javno nadmetanje naveden restoran Porto. Privremeni objekat sadržan u Planu objekata privremenog karaktera u zoni morskog dobra Budve za period od 2010-2012.”, navodi se u dopisu.
U pozivu nije naznačeno da se objekat nalazi u zoni morskog dobra.
„Pri razmatranju predmetne odluke treba imati u vidu da je u pitanju prodaja privremenog objekta sa zemljištem ispod i oko objekta (a koje predstavlja terasu privremenog ugostiteljskog objekta Porto) koje se nalazi u Luci Budva, neposredno uz šetalište, odnosno pripada morskoj obali i predstavlja dio prirodnog bogatstva, saglasno članu 11. Zakona o državnoj imovini” objašnjavaju iz Morskog dobra.
PORTO ZA DRŽAVNOG TUŽIOCA: Stručno mišljenje zaštitnika državne imovine je izostalo. Nakon objavljivanja tendera za prodaju pomenutih nekretnina, direktor Barović se novim dopisom od 3. novembra 2010, obraća Mirjani Milić u kome, uz dostavljanje teksta javnog poziva objavljenog u listu Pobjeda, zaštitnika državne imovine po drugi put moli „za izjašnjenje u vezi konkretnog pravnog posla – prodaje objekta na kat. parceli br.2870/3 KO Budva sa pripadajućim zemljištem”.
Nekretnine su ubrzo promijenile vlasnika a odgovor od zaštitnika državne imovine na adresu JP Morsko dobro, još nije stigao.
U Morskom dobru ne gube nadu i o svemu obavještavaju državnog tužioca Crne Gore Ranku Čarapić.
U dopisu zavedenom pod broj 0103-356/8 od 16. novembra 2010, gospođi Čarapić su dostavljene osnovne informacije o načinu na koji je otuđena državna imovina u Budvi, istovjetne onima koje je dobila Mirjana Milić.
„U dopisima zaštitniku imovinsko – pravnih interesa Crne Gore, ukazali smo na činjenice s kojima smo raspolagali, tražeći da u okviru svojih ovlašćenja da mišljenje o pravnom poslu. Smatramo da je zbog zaista velikog interesovanja javnosti potrebno da Vas informišemo o navedenoj situaciji, pa Vam u prilogu dostavljamo dopise upućene zaštitniku imovinsko – pravnih interesa Crne Gore, s pratećom dokumentacijom”, piše direktor Morskog dobra državnom tužiocu.
Zašto je Vladino JP Morsko dobro isključeno iz ovog angažmana teško je dokučiti. Zbog čega su državne institucije čiji je posao zaštita državne imovine zaćutale u aferi Porto? Ko stoji iza svega biće jasno kada na mjestu privremenog objekta nikne soliter.
Prodaja Porta otvara put zakupcima djelova morskog dobra od Ulcinja do Herceg Novog, da pod istim uslovima otkupe zakupljene kvadrate. Zašto bi Porto bio izuzetak.
Porto je probni balon, prethodnica tajkunske privatizacije najskupljeg prirodnog resursa Crne Gore.
Branka PLAMENAC