Povežite se sa nama

OKO NAS

KOTOR: LIFTOM ILI ŽIČAROM DO SAN ĐOVANIJA: Obećanje za sve izbore

Objavljeno prije

na

U svakoj predizbornoj kampanji u posljednjoj deceniji, pretendenti na lokalnu vlast u Kotoru, između ostalog, obećavali su izgradnju zaobilaznice i lifta do San Đovanija. Ni zaobilaznice ni ,,prevoza” do vrha kotorskih bedema još uvijek – nema.

U međuvremenu, lif je napredovao u žičaru, pa se sada obećeva žičara do San Đovanija, iako je u prethodnom sazivu lokalne uprave potpisan Ugovor o izradi projektne dokumentacije za lift.

Tadašnja direktorka Direkcije za uređenje i izgradnju Kotora Jagoda Berberović i direktor austrijske kompanije FCP Christian Eckerstofer, bili su potpisnici Ugovora o izradi projektne dokumentacije za lift do tvrđave San Đovani, a potpisivanju su ,,svjedočili” tadašnja gradonačelnica Marija Maja Ćatović i potpredsjednici Opštine Željko Avramović, Andrija Popović i Filo Biskupović, kao i predsjednik Nacionalnog tima za izgradnju žičare Kotor – Lovćen i lifta Kotor – San Đovani gradonačelnik prijestonice Aleksandar Saša Bogdanović. Tada je obećano da će se odmah početi sa ispitivanjem stijena kroz koje će se praviti tunel dužine 250 metara od južnih vrata Starog grada do tvrđave San Đovani. Međutim, stidljivo se počela provlačiti i ideja da je cijena od 12 miliona eura prevelika i da bi trebalo razmotriti mogućnost građenja žičare koja je mnogo jeftinija. Jedino je kotorski Regionalni zavod za zaštitu spomenika nastavio da insistira na liftu.

,,Planskom dokumentacijom predviđena je izgradnja žičare sa polaznom stanicom u Škaljarima. Realizacija te investicije je aktuelizovana poslije susreta Predsjednika Crne Gore i Austrije, nakon čega je formiran Nacionalni tim koji je imao zadatak da koordinira, prati i pomaže u realizaciji te, i investicije izgradnje žičare Kotor-Lovćen-Cetinje. ,,Međutim”, kaže za Monitor direktor Direkcije za uređenje i izgradnju Kotora Ivo Magud u čijoj je nadležnosti upravljanje Kotorskim bedemima. Regionalni zavod za zaštitu spomenika kulture – Kotor, je razmatrajući planiranu lokaciju, kao i druga rješenja, zauzeo stav i u pisanoj formi obavijestio Nacionalni tim da je sa aspekta zaštite kulturnog nasljeđa, najprihvatljiviji model izgradnje tunela za izlazak na tvrđavu, s tim da izlazna stanica bude van gradskih zidina, prema naselju Škaljari’. To je uslovilo dalje aktivnosti na izvođenju pripremnih i istražnih radova , te izradi idejnog i glavnog projekta, revizije, elaborata, fizibiliti studije itd., na osnovu čega je raspisan međunarodni tender za izbor izvođača radova”, objašnjava Magud.

Na pomenuti međunarodni tender javile su se tri austrijske kompanije – Strabag, Porr i Alpine.

,,Najpovoljnija postignuta cijena, odnosno ponuda je dobijena od kompanije Alpine za 9.930.000 eura. To je bilo 430.000 eura više od budžetom planiranih sredstava za realizaciju investicije. Imajući u vidu negativna dešavanja na finansijskom tržištu kao i zakonom utvrđeni limit kod zaduženja opštine, uz obavezu pribavljanja saglasnosti Vlade na zaduženje, to je bio razlog za poništavanje tendera”, navodi dalje Magud pravdajući stav Opštine da paralelno sa aktivnostima na realizaciji projekta lifta, kod nadležne Uprave za kulturna dobra još jednom provjeri opravdanost zahtjeva za izgradnju klasične žičare. On za naš list objašnjava da ipak to ne znači da se odustalo od lifta

,,Ne odustajući definitivno od izgradnje tunela-lifta, trenutno su u toku aktivnosti oko izrade idejnog projekta žičare, što je uvršteno u Program uređenja prostora za 2015. god., na koje će nadležna Uprava za kulturna dobra dati svoje mišljenje. To će definitivno determinisati pravac daljih aktivnosti, tj. da li idemo u realizaciju projekta izgradnje tunela-lifta ili izgradnju klasične žičare”, zaključuje Magud.

Dakle još uvijek se ne zna šta će se ustvari graditi – lift ili žičara!?

Da podsjetimo na prošlogodišnju izjavu tadašnje gradonačelnice Kotora Marije Maje Ćatović: ,,Obradovalo nas je to što je kadrovskom promjenom u Upravi za zaštitu kulturnih dobara i dolaskom na čelo Anastazije Miranović saopšteno da nije problem da se gradi žičara.”, kazala je gradonačelnica uz obećanje da će žičara biti izgrađena tokom ove godine.

Kako stvari stoje, još uvijek oko krucijalnih stvari nema saglasnosti, a za izgradnju žičare, što je mnogo jednostavnije od lifta-tunela, potrebno je, po procjenama stručnjaka, barem šest mjeseci. Ono oko čega su jedino svi saglasni je da bi se obezbjeđivanjem neke vrste ,,prevoza” poboljšala turistička ponuda Kotora i posjeta drevnim zidinama, koje je tokom prošle godine zvanično obišlo cirka 75.000 turista, a taj broj bi se, prema nekim proračunima, izgradnjom žičare mnogostruko uvećao i zbog toga su i turistički radnici nezadovoljni što se sa cijelim poslom toliko kasni.

,,Mislim da bi prihodi od bedema trebalo da budu veći i da njihova iskorišćenost mora biti bolja. U perspektivi bi trebalo, po mom mišljenju, ići na izgradnju žičare, koja je dosta jeftinija u odnosu na lift. Nakon toga bi trebalo formirati preduzeće za upravljanje bedemima i žičarom, koje bi izgradnjom i uređenjem kapaciteta na samim zidinama

imalo višemilionske prihode. Mislim da bi ukupna priča mogla biti završena u narednih pet godina, a treba i konstatovati i žaliti što se sa naprijed navedenim projektom nije krenulo ranije, kako bi danas govorili upravo o benefitima i boljoj iskorišćenosti kotorskih bedema”, kazao je za Monitor direktor TO Kotor Mirza Krcić. On objašnjava da je upravljane Kotorskim bedemima povjereno Direkciji za uređenje i izgradnju Kotora koja je zadužena za održavanje i naplatu ulaznica:

,,Trenutna cijena ulaznice na Bedeme iznosi 3 eura. Skupština opštine Kotor će na sjednici zakazanoj za 27. 02. 2015. g. razmatrati utvrđivanje Nacrta Odluke za novu cijenu ulaznice na bedemima. Tim nacrtom cijena bi iznosila četiri eura, a raspodjela bi se vršila tako što bi 80% prihoda pripalo Direkciji za uređenje i izgradnju Kotora, a 20% Turističkoj organizaciji Kotora”, kaže Krcić. Podsjetimo da je paralelno sa navedenim aktivnostima, a na bazi Odluke Skupštine opštine Kotor, raspisan u dva navrata, sa neuspješnim ishodom, međunarodni poziv za davanje u dugoročni zakup 7 objekata na tvrđavi San Đovani.

Poređenja radi, cijena ulaznice za obilazak Dubrovačkih zidina za odraslu osobu iznosi 100 kuna, što je nešto manje od 12 eura. Sigurno da uređenost zidina u Dubrovniku teško da se može porediti sa Kotorskim bedemima, ali pogled na Boku i otvoreno more sa San Đovanija teško da ima konkurenciju. U Dubrovnika žičara vozi od starog gradskog jezgra do brda Srđ na nadmorskoj visini od 405 metara. Ima dvije kabine i može u svakoj prevesti 30 putnika u jednom smjeru, a cijena za povratnu vožnju je 74 kune (oko 10 eura). Sa brda Srđ se pruža jedinstven pogled na stari grad Dubrovnik i otok Lokrum.

Nebojša MANDIĆ

Komentari

Izdvojeno

SPORNA SERIJA RTCG: Režiranje istorije

Objavljeno prije

na

Objavio:

Nakon odbijanja Skupštine krajem godine da uvrsti u dnevni red Rezoluciju o genocidu u Šahovićima,  režiranje istorije i nesuočavanje sa prošlošću nastavljeno je na RTCG.   Emitovanje dokumentarnog serijala Vraneš, zemlja i ljudi na Javnom servisu RTCG izazvalo je burne reakcije

 

 

Emitovanje dokumentarnog serijala Vraneš, zemlja i ljudi na Javnom servisu RTCG izazvalo je burne reakcije.

,,Emitovati tkz. dokumentarni serijal o Vraneškoj dolini (Šahovićima), pod nazivom Vraneš, zemlja i ljudi, a ne pomenuti ljude čijom je nevinom krvlju u monstruoznom genocidu natopljena Vraneška (Šahovićka) zemlja predstavlja grubo falsifikovanje istorije tog kraja, ruganje žrtvama i porodicama žrtava jednog od najstrašnijih mirnodopskih zločina – genocida nad Bošnjacima Šahovića (Vraneške doline), i grubu zloupotrebu javnog servisa koji se finansira novcem svih nas, pa i Bošnjaka u Crnoj Gori, i da budem lična, mojim kao direktne potomkinje šahovićkih Bošnjaka”, reagovala je, između ostalih, poslanica Bošnjačke stranke Kenana Strujić-Harbić uz poziv javnom servisu da hitno obustavi emitovanje ovog serijala.

Iz PEN centra su pozvali Agenciju za sudiovizuelne medijske usluge da zabrani dalje emitovanje serije, koja, kako tvrde, predstavlja klasičnu propagandnu fabrikaciju s ciljem produbljivanja nacionalne i vjerske mržnje i aproprijacije crnogorskoga nasljeđa. ,,Kad se zanemari bizarno neprofesionalna produkcija i to što najveći dio emisije liči na katalog krsnih slava i katastarski popis, s upitnim toponimima za koje su rođeni Vranešani premijerno imali prilike čuti tek u toj emisiji, jedino čemu može poslužiti taj jeftini propagandistički pamflet je promocija teze da je u Vranešu sve srpsko”, saopštili su.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 10. januara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

ZA I PROTIV KAMENOLOMA U BJELOPOLJSKOM SELU SRĐEVAC: Borba za životnu sredinu ili za monopol   

Objavljeno prije

na

Objavio:

Mještani više bjelopoljskih sela, duže od godinu, bore se da preduzeće Imperijal ne otvori kamenolom u njihovom kraju. Država ćuti, Opština pere ruke od tog projekta, a koncesionar tvrdi da ima sve dozvole i da se njegovim poslovnim planovima protive samo oni koji nelegalno trguju kamenom

 

 

Za nekoliko desetina mještana bjelopoljskih sela Srđevca, Poda, Bioče i Lozne i ova godina počela je protestima, blokadom magistrale i nepokolebljivim stavom da neće dozvoliti da firma Imperijal izgradi kamenolom blizu njihovih domova.  Od Vlade, po ko zna koji put, traže raskid ugovora s koncesionarom.  Taj projekat je naumio da sprovede Vojislav Smolović, brat predsjednika Opštine Bijelo Polje Petra Smolovića.

Mještani, koji se protive tom projektu, još od kraja 2023. godine, ponavljaju da Elaborat o procjeni uticaja na životnu sredinu, urađen za kamenolom, nema veze sa stanjem na terenu. Kažu da je u dokumentu mnogo netačnih podataka, u šta se, tvrde, lako uvjeriti na terenu.

,,Recimo, najbliža kuća je oko 100 metara udaljena od kamenoloma, a ne, kako piše u Elaboratu oko 300 metara. Da su ga spustili još 300 metara, bio bi u centru Srđevca. A ovim kamenolom nije samo zagađen Srđevac, već i Poda, Jagoče, jedan dio Crnče, Štitari, sve je to u opsegu kamenoloma.  Investitor kaže da tu nema vodoizvorišta, da nas nagovara Bemax i još neki pojedinci. Nas interesuje samo zdravlje građana”,poručuju mještani sela na granici bjelopoljske i beranske opštine.

Preduzeće Imperijal je ugovor o koncesiji zaključilo 1. decembra 2020. godine, sa Ministarstvom ekonomije, u tehničkoj Vladi Duška Markovića. Smolovićeva kompanija tako je postala vlasnik koncesionih prava za eksploataciju tehničko-građevinskog kamena na ležištu Poda. Predviđena je eksploatacija površine od 23,42 hektara. Za prvih deset godina planirana je eksploatacija od 27,291 metara  kvadratnih, ili 11 odsto ukupne površine koncesionog ležišta.  Cijeli postupak koji je prethodio potpisivanju koncesionog ugovora vodila je bjelopoljska Opština, odnosno,Sekretarijat za ruralni i održivi razvoj. Mještani tvrde da u taj postupak nije uključivana javnost, pa tako ni  Mjesna zajednica (MZ) Lozna.

Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 10. januara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

AKCIJA “GENERAL” I MISTERIOZNI BERANAC: Borovnice  i kokain

Objavljeno prije

na

Objavio:

U akciji „General“ slobode je lišeno devet osoba, a među vođama grupe koja se sumnjiči za šverc dvije i po tone kokaina iz Južne Amerike u Australiju, pored Vasa Ulića i Radoja Zvicera, vrlo visoko se kotirao i  neupadljivi i skoro neprimjetni Beranac, Mileta Božović. Božović se u Beranama bavio proizvodnjom borovnice i jabuke, zlatarskim i ugostiteljskim poslovima

 

 

Tek kada je nedavno, u decembru prošle godine,  Specijalno državno tužilaštvo blokiralo imovinu jednog broja   uhapšenih u akciji „General“ koja je izvedena nekoliko mjeseci ranije, Beranci su mogli doznati šta makar od dijela nekretnina u ovom gradu posjeduje njihov sugrađanin Mileta Božović.

U akciji „General“ slobode je lišeno devet osoba, a među vođama grupe koja se sumnjiči za šverc dvije i po tone kokaina iz Južne Amerike u Australiju, pored Vasa Ulića i Radoja Zvicera, vrlo visoko se kotirao i ovaj neupadljivi i skoro neprimjetni Beranac.

Nakon zahtjeva SDT-a da se stavi zabrana raspolaganja, Božović neće moći da raspolaže imovinom u naselju Lužac, kao i nekretninama u gradu.

Privremeno su mu blokirani njiva površine 588 kvadratnih metara i  osam voćnjaka ukupne površine 26.211 kvadratnih metara. Zabrana raspolaganja upisana je i na njegov poslovni prostor 112 kvadratnih metara, zemljište u Lužcu ukupne površine 7.916 kvadratnih metara, kao i na još dva voćnjaka površine 3.313 i 4.603 kvadrata.

Božoviću je blokirana  i  imovina upisana na firmu, ukupne površine 681 kvadrat,  šuma površine 8.950 kvadratnih metara, kao i zemljište od 2.736 metara kvadratnih. Vjeruje se da se  još značajan dio imovine Božovića u ovom sjevernom gradu formalno vodi na druge.

Mediji su  pisali da je ovom Berancu koji se nalazi u pritvoru u Spužu, početkom novembra u  ranim jutranjim satima, oko 4.30, u prigradskom naselju Lužac u Beranama, zapaljena jedna moderna drvena kuća velike vrijednosti.

Već tada se moglo saznati da Božović u ovom naselju na dvije lokacije, nedaleko jedna od druge, ima dvije velike plantaže jabuka i američke borovnice. Božović je u ovom prigradskom naselju napravio prave hacijende. Tu je preko noći nikla velelepna vila,  sa pomoćnim objektom ogromne vrijednosti. Upravo je na ovoj lokaciji policija u akciji „General“ tokom pretresa pronašla veliku količinu satova, zlata i oružja. Nekoliko dana je policija obezbjeđivala ovo mjesto, dok su dovedene specijalne mašine za prekopavanje zemlje i traženje podzemnih bunkera.

Ko je, zapravo, Mileta Božović, za koga veliki broj Beranaca, posebno mlađe generacije, nikada nije čuo?

Tufik SOFTIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 10. januara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo