Storija o pljačkaškoj privatizaciji poznate budvanske putničke agencije Montenegroexpres i nastojanju da se akteri domognu i upravne zgrade vodeće turističke kopmanije bivše Jugoslavije Montenegroturist AD, koja je pod naslovom Kada se udruže ekspert Harison i bankar Knežević objavljena u Monitoru br. 880 u avgustu 2007. godine, dobila je nevjerovatan sudski epilog.
JEDINSTVEN PRIMJER: Vjerovatno nema sličnog primjera u crnogorskom pravosuđu da sudija izvjestilac u sudskom sporu ustane tužbom protiv stranke u sporu, koja je nezadovoljstvo sudskim ishodom iznijela u javnom glasilu i time, navodno, sudiji nanijela teške duševne bolove i patnju vrijednu 50.000 eura!
Sudija Upravnog suda Crne Gore Ljubinka Popović-Kustudić podnijela je početkom februara 2008. pred Osnovnim sudom u Kotoru tužbu protiv izvršnog direktora Montenegroturista iz Budve dr Ratka Vukčevića za nanošenje duševnih bolova jakog inteziteta, nastalih zbog povrede njene sudijske časti i ugleda izjavama u pomenutom intervjuu u Monitoru.
Podsjećamo, dr Vukčević je govorio o načinu na koji je uništena jedna od najvećih putničkih agencija u bivšoj zajedničkoj državi i kako je poznati ekspert Vlade Crne Gore Mark Harison na ime duga od 150.000 dolara koji je otkupio od beogradskog Geneksa, došao u posjed imovine Montenegroekspresa, vrijedne oko 13 miliona njemačkih maraka.
Bogatstvo Montenegroekspresa – poslovnice na najboljim lokacijama u Beogradu, Zagrebu, Ljubljani, Skoplju, Nišu, Podgorici i na Crnogorskom primorju, 53 autobusa, devet turističkih brodova, Autobaza na Jazu, apartmani u Kamenovu – ubrzo prelazi na grupu firmi, fondova i banaka, koje kontroliše Atlas grupa, odnosno Duško Knežević.
Sjedište putničke agencije nalazi se u dijelu poslovne zgrade koju je nakon zemljotresa i na vrhuncu svoje moći izgradio Montenegroturist.
Novi vlasnici Ekspresa poveli su ubrzo „pravnu” bitku za preuzimanje zgrade u cjelini i da iz nje nakon 27 godina stolovanja isele Montenegroturist.
PRESUDNA ULOGA: Direktor Vukčević kazao je kako Montenegroturist ima valjanu i pravno čistu dokumentaciju a Montenegroekspres nevjerovatnu sudsku podršku… „Mi imamo ugovor o gradnji. Građevinska dozvola glasi na Montenegroturist. Svi projekti, kao i upotrebna dozvola glase na Montenegroturist. Postoji i diobni bilans o podjeli zgrade između ove dvije firme, pa se vlasnički list nepokretnosti koji posjeduje Montenegroekspres odnosi samo na prizemlje zgrade.”
Izjava dr Vukčevića, koja je izazvala duševnu patnju sudije-tužiteljice glasi: „Pojedine sudije donose takve presude kojih bi se stidjeli i najokoreliji špekulanti i prevaranti.”
Naročito je apostrofiran zaključak novinara koji nije citat, a u kojem se navodi:
„Među sudijama crnogorskog pravosuđa, koji su davali logističku podršku novim vlasnicima budvanske turističke kompanije u postupku osvajanja vrijedne zgrade u Budvi, Vukčević podvlači presudnu ulogu sudije iz Kotora Ranka Šćekića te sudija Upravnog suda Gordane Pot, Dragane Đuretić i Ljubinke Popović-Kustudić.”
Upravni sud u julu 2007. godine u sporu između Montenegroekspresa i republičke Uprave za nekretnine, u kojem je tužiteljica Popović-Kustudić bila sudija izvjestilac, donosi presudu kojim se pobija prethodno rješenje Uprave za nekretnine i utvrđuje da je Montenegroekspres prema listu nepokretnosti 1177 vlasnik objekta 1 na parceli 1574 ukupne površine 2420 kvadratnih metara.
Tročlano sudsko vijeće svjesno ne vidi jasnu oznaku P na dokumentu, koja označava da je objekat u posjedu Montenegroekspresa prizemlje veličine 1231 kvadrat.
Sudija-tužiteljica Popović-Kustudić nije iskoristila pravo da u Monitoru argumentovano demantuje navedene tvrdnje dr Vukčevića. Tužbu za nadoknadu nematerijalne štete zbog „grubog vrijeđanja njene ličnosti i profesionalne časti” odlučila je da podnese pet mjeseci nakon objavljivanja teksta. Sudu nije dostavila dokaze o intezitetu pretrpljenog bola vještaka medicinske struke, pa je koleginica, sudija Momirka Marović prihvatila potresna svjedočenja same tužilje i članova njene najbliže porodice i donijela presudu kojom se dr Vukćević obavezuje da sudiji Ljubinki Popović-Kustudić isplati 4.000 eura na ime naknade za duševne bolove.
LOGISTIČKA PODRŠKA: Pravni zastupnik Vukčevića advokat Dejan Ćosović smatra da „tužilac-sudija pokušava da kazni tuženog – što je u suprotnosti sa latinskom pravnom izrekom „ludex non potest iniuriam sibi datam punire”. Sudija ne može kažnjavati uvredu koja je njemu nanijeta.
Pozivajući se na Preporuke EU Komiteta ministara o statusu državnih službenika, Evropsku Povelju o zakonu za sudije iz 1988. godine te odredbe Ustava Crne Gore koje se odnose na funkcionalni imunitet sudija, navodi da ovakva tužba sudiji nije dozvoljena.
Da li izraz „logistička podrška” ima uvredljivu konotaciju ili ne, sudiji Marović u „jezičkoj analizi teksta” nije pomoglo tumačenje značenja te riječi u Leksikonu Milana Vujaklije, po kome je to „vještina računanja pomoću slova a ne pomoću brojeva”, već je prihvatila ono iz Opšte Larousove enciklopedije, „u kojoj je logistička podrška definisana kao misija koju sprovodi uslužni sektor armije”.
Sud u Kotoru nije na tako prilježan način analizirao oštar stav Ministarstva finansija iznijet u rješenju o izvršenju presude koje potpisuje ministar Igor Lukšić a po kojem je Upravni sud pogrešno utvrdio činjenično stanje u listu nepokretnosti 1177 i zanemario podatke o titularu građevinske i upotrebne dozvole.
Spornim rješenjem Upravnog suda br.372/2007 koje kao da su sačinile sudije oštećenog vida, Montenegroturistu je nanijeta milionska šteta, dok će imperija Duška Kneževića biti znatno uvećana. Ukoliko se Vukčević opet požali medijima, može platiti još više.
Branka PLAMENAC
DRUŠTVO4 sedmice
DANAS, SJUTRA4 sedmice
INTERVJU4 sedmice
U SJEĆANJU3 sedmice
INTERVJU4 sedmice
HORIZONTI4 sedmice
Izdvojeno2 sedmice
INTERVJU2 sedmice