Podgorička javna preduzeća ne privlače naročitu pažnju medija. Međutim, na tim nivoima sistema vladajuće partije, često se kriju sumnjivi izvori prihoda za namještenike koji po principu feuda kontrolišu svoje lokalne ustanove. Unosno, a u sjenci. Tu se vrti živa para. Tu stanuje keš.
Deponije. Monitor je došao do podataka koji neminovno navode na sumnju u legalnost poslovanja te Javne ustanove. Izvršni direktor Deponija d.o.o. Momčilo Janković petu godinu zaredom, od kako je na toj funkciji (Deponija je osnovana 2007) Komisiji za utvrđivanje konflikta interesa ne predaje podatke o svom drugom radnom angažmanu. Time krši Zakon o sprječavanju konflikta interesa koji, u članovima 19 i 20 propisuje: ,,Javni funkcioner jednom godišnje podnosi izvještaj koji sadrži podatke u vezi javne funkcije koju vrši; članstvu u organima upravljanja i nadzornim organima javnih preduzeća, javnih ustanova ili drugih pravnih lica sa učešćem kapitala čiji je vlasnik država, odnosno opština…” Janković, zapisano je u Centralnom registru privrednih subjekata, istovremeno je i izvršni direktor firme Ambiente d.o.o. iz Podgorice.
Zbog čega prvi čovjek Deponija prikriva svoj paralelni angažman? Klica odgovora vjerovatno se krije u opisu narečene firme. Ambiente je prvi put registrovana 31. oktobra 2002. Dvije godine kasnije naziv djelatnosti promijenjen je u „čišćenje životne sredine i druge aktivnosti u vezi sa upravljanjem otpadom” (šifra djelatnosti: 3900). Potpuno ista djelatnost i šifra kao u slučaju firme Deponije. Ne samo to. Ambiente je, piše u registru Privrednog suda, zavedena na adresi Oktobarske revolucije 100. Tu su i prostorije Deponija. Dvije različite firme, istih djelatnosti, sa istim izvršnim direktorom, na istoj adresi!
Monitorov izvor koji je insistirao na anonimnosti kaže da je Ambiente oformljena ,,kao zajednički projekat sa italijanskom firmom sa ciljem da se kasnije dođe do realizacije projekta Deponija. Neka vrsta prelaznog rješenja u svrhu osposobljavanja.” Kapaciteti su osposobljeni, Deponije formirane i prvi put zavedene u registar privrednih subjekata 2. aprila 2007. Međutim, i danas, više od pet godina nakon toga, Ambiente je aktivna. Podatak dostupan u Centralnom privrednom registru Crne Gore.
Koja je svrha Ambientea, toliko godina nakon osnivanja Deponija, pita se naš izvor sumnjajući u nelegalne poslove.
,,Kako je moguće da ta firma i dalje postoji kada Deponije uveliko posluju? Zbog čega se o tome ćuti? U teoriji, školski primjer pranja novca jeste kada formirate firmu koja se bavi istim poslom kako bi preko nje vršili određene uplate. Ne želim nikoga da optužujem, ali to je tako svuda u svijetu.”
Riječ je, po svemu sudeći, o fiktivnoj firmi. Novinar Monitora telefonom je kontaktirao preduzeće Deponije gdje se, prema zvaničnim podacima, nalazi i Ambiente, međutim, službenica je kazala da se nikakav Ambiente tu ne nalazi. Na zvaničnom sajtu Deponija piše: ,,Deponija d.o.o. koristi poslovne prostorije u ul. Oktobarske revolucije br. 100, površine 140 m², gdje je sjedište Društva i u kojima su smješteni Služba za pravne i opšte poslove i Služba za ekonomsko finansijske poslove, kao i poslovni objekat na deponiji Livade površine 580 m² opremljen za potrebe Sektora za tehničko operativne poslove.” Ni slova o Ambienteu. Uz to, firma nema internet sajt. Nema prijavljen ni telefonski broj.
Ko stoji iza Ambientea? Prema zvaničnoj evidenciji privrednih društava osnivači narečene firme su Javno komunalno preduzeće Podgorica i Tower Multi Utilities d.o.o. registrovana takođe u Podgorici, čija je djelatnost – skupljanje, prečišćavanje i distribucija vode. Monitor nije mogao doći do podataka o procentu vlasničkog udjela firme Ambiente. Zakon o sprječavanju konflikta interesa ne dozvoljava javnom funkcioneru (u ovom slučaju Momčilu Jankoviću) da obavlja upravljačku funkciju u firmi u kojoj država (Opština) posjeduje manje od 25 odsto vlasništva. Uz to, iako se i dalje vodi kao osnivač, Javno komunalno preduzeće više ne postoji! Podijeljeno je (2007. godine) na pet društava.
Dalje, izvršni direktor i ovlašćeni zastupnik Tower Multi Utilities, zabilježeno je u Registru, je Martina Hauser, bivša supruga bivšeg ministra unutrašnjih poslova Andrije Jovićevića. Osnivači: Cispel Export Societa Consortile A Respo, Idros S.R.L., Consorzio Gorgovivo, Azienda Multiservizi Igiene Urbana Geonova, Ama International S.P.A., Sogliano Ambiente S.P.A. i IT.O.S.SP.ZO.O. iz Varšave. Firme koje se, prema na internetu dostupnim, i, na momente veoma konfuznim podacima, bave otpadom, reciklažom, kontrolom zagađivanja, skladištenjem goriva, prečišćavanjem vode…
Kao što smo rekli, izvršni direktor, ali i ovlašćeni zastupnik Ambientea je prvi čovjek Deponija Momčilo Janković. U Registru piše: ,,Predsjednici Upravnog odbora su: lider podgoričkog DPS-a i zamjenik gradonačelnika Miomira Mugoše – Vladan Vučelić; bivši glavni vodoprivredni inspektor, kasnije član Savjeta za državne vode Nikola Spahić i izvjesni Otelo Vinćenceti (Otello Vincenzetti).
Vinćenceti je, saznaje Monitor, marta 2007. godine (dok je uveliko bio predsjednik upravnog odbora firme Ambiente), bio pod istragom italijanskog tužilaštva zbog otpada u mjestu Ca’Asperte! Italijanski dnevnik Quotidiano (izdavač nacionalnog dnevnika Il Giorno, Milano), objavio je tekst pod naslovom Velika istraga deponije.
Roberto Damiani piše: ,,Direktor deponije u Ca ‘Asprete Renato Testalunga zajedno sa tadašnjim generalnim direktorom Otelom Vinćencentijem, bio je pod istragom zamjenika državnog tužioca Masima di Patrije, jer su tokom tih mjeseci svjesno omogućili odlaganje opasnog otpada sa sjevera zemlje. Tokom perioda prisluškivanja telefonskih razgovora, na vidjelo su uglavnom izašli tajni dogovori između kontrolora i kontrolisanih, odnosno firmi koje odlažu otpad koristeći lažne pečate i javnih preduzeća koja bi trebalo da vrše inspekcije utvrđujući o kakvom se tipu otpada radi. Nakon onemogućenog odlaganja otpada za firmu Eco kako u Fanu i Pesaru, tako u Barchi-ju, zbog blokade od strane planinske zajednice, nastala je nova firma Ecofoglia iz Pesara. Iste osobe čine upravni odbor kao i u prethodnoj firmi, uključujući advokata Adriano Blasija, koji sada kaže: ,,Mislio sam da se radi o ozbiljnoj stvari, ozbiljnoj firmi za reciklažu otpada, ali nakon godinu dana sam otišao.” Ali kakve Vi imate veze s otpadom? ,,Kada se o tome radi, ja sam član osam upravnih odbora.” Sada advokat brani direktora tog ,,neozbiljnog” privrednog društva, Stefano Ferrija, koji se trenutno nalazi u kućnom pritvoru.”
Italijanski novinar Roberto Savijano u svojoj planetarno popularnoj knjizi Gomora iscrpno piše o vezama mafije i unosnog posla upravljanja otpadom. Navodi da se otpad sa sjevera najčešće prebacuje na jug. ,,Ne postoji ni jedna zapadna zemlja u koju je nezakonito istovareno više otpada, podjednako otrovnog i neotrovnog. Zahvaljujući ovom biznisu, zarada koju su klanovi i njihovi posrednici stavili sebi u džep dostigla je za četiri godine četrdeset četiri milijarde eura. Ovo tržište je posljednjih godina doživjelo skok od 29.8 odsto, što se može uporediti jedino s ekspanzijom tržišta kokaina.”
Saviano navodi znakovit detalj. Italijanska istraga Kralj Mida iz 2003. godine nazvana je tako po izjavi jednog od umiješanih švercera otpada: ,,Čim dotaknemo đubre, ono se pretvara u zlato”.
Izgleda da su to shvatili i naši.
Marko MILAČIĆ