Povežite se sa nama

MONITORING

Ima li nevinih?

Objavljeno prije

na

Za početak, kratak podsjetnik. Najkasnije od ljeta 2010, kada smo kompletirali i objavili činjenice, alarmiramo da je Uprava policije (UP) sada u epicentru afere listing, godinama potpuno neustavno i nezakonito prisluškivala. Juna ove godine je objavljen podatak da je policija najmanje 20.000 puta elektronskim nadzorom povrijeđivala ustavna prva na privatnost crnogorskih građana!

Ustav Crne Gore u čl. 43 garantuje nepovrijedivost tajnosti pisama, telefonskih razgovora i drugih sredstava opštenja. Od toga se može „odstupiti samo na osnovu odluke suda, ako je to neophodno za vođenje krivičnog postupka ili iz razloga bezbjednosti Crne Gore”.

Važeći Zakon o policiji (2005), kojim se utvrđuju ustrojstvo, djelokrug i metodi rada, ne pominje nikakva ovlašćenja UP-a da prisluškuje građane, odnosno, primjenjuje notorne MTN – mjere tajnoga nadzora.

Uprkos ovoj lako provjerljivoj tvrdnji, UP je prvi ugovor još 27. septembra 2007. o tzv. povezivanju baza podataka sklopila sa M:telom. Za sporazum se doznalo docnije. MANS se oko toga raspitivao, no zalud, Veselin Veljović udario mur strogo povjerljivo i uskratio slobodan pristup informaciji.

U dokumentu Informacija o kapacitetima, Veljović za 2009. piše o svojim opjevanim reformskim zahvatima „uz upotrebu i primjenu specijalnih istražnih tehnika – MTN u istragama”. Unutar policije je ustrojio poseban Sektor za informacione tehnologije i sisteme, načelnik njegov pomoćnik dr Ranko Vojinović, takođe saradnik na Fakultetu za informacione tehnologije podgoričkog Univerziteta Mediteran.

Vojinović je u proljeće 2010. u intervjuu za portal Analitika obavijestio da su uređaji za MTN u posjedu crnogorske policije „među najsavremenijim” i da nabavka tih uređaja – inače, mimo tendera – „izaziva visoke troškove”.

Tako se došlo do situacije da je Veljović godinama u prilici da: prisluškuje razgovore preko fiksne i mobilne telefonije; ostvaruje uvide u SMS i MMS poruke; presrijeće fiber-optičke komunikacije nadzirući rad kućnih računara kroz uvide u evidencije posjećenih sajtova ili mejlove. Može da naredi i elektronsko pozicioniranje svakog nosioca mobilnog telefona, bio on običan građanin ili dr Igor Lukšić.

E sad, da li su i uvidi u listinge – a oni su sada najaktuelnji – elektronsko prisluškivanje? Premda je Veljović tvrdio drukčije, Evropski sud za ljudska prava je presudom u predmetu Copland vs. the United Kingdom iz 2007. potvrdio kako su i listinzi – informacija o datumu i trajanju telefonskih razgovora i brojevima koji su pozivani – takođe elektronska komunikacija. Naime, u presudi razgovjetno piše da su listinzi „integralni dio telefonske komunikacije”. Citiranom presudom preporučena je pravna zaštita protiv proizvoljnih miješanja vlasti u prava na privatnost građana.

Tek avgusta prošle godine, djelimičnim stupanjem na snagu amandmana na Zakonik o krivičnom postupku (ZKP), policija se definiše kao izvršilac naloga primjene MTN-a, što uključuje i pristup listinzima – ali po precizno utvrđenoj proceduri. Zakonik, dakle, tek od avgusta 2010. definiše da će policiji sudija za istragu „izdati poseban nalog u kojem će navesti samo telefonski broj ili mejl adresu i trajanje mjere”.Trajanje mjera tehničkog nadzora oročeno je od četiri do sedam mjeseci najduže.

U međuvremenu, UP je sklopila sporazume, osim sa M:telom, takođe i sa Crnogorskim Telekomom i Telenorom. Proljetos je Šefko Crnovršanin, direktor Agencije za zaštitu ličnih podataka, nakon sprovedenog nadzora, objavio da mobilni operateri ustupaju policiji više podataka o svojim korisnicima, nego što to predviđa ZKP.

To nas dovodi do stanja zakonske regulative od 10. jula odnosno 12. avgusta 2008, godine u kojoj nije bio promijenjen ZKP, pa policije nije imala bilo kakve ingerencije da primjenjuje mjere tajnog nadzora, niti joj je sudija za istrage mogao izdati poseban nalog sa određenim telefonskim brojem.

List Dan je 4. decembra objavio navodni listing prema kojem su premijer Igor Lukšić i ministar vanjskih poslova i evropskih integracija Milan Roćen tih dana bili u kontaktima sa Darkom Šarićem.

Lukšić i Roćen su na hitno sazvanoj konferenciji za medije demantovali da su razgovarali sa Šarićem, osporili autentičnost listinga i zatražili hitnu istragu. Već sjutradan po objavljivanju ove informacije, specijalna tužiteljka Đurđina Ivanović saopštava kako je utvrđeno da je riječ o formatu listinga koje je radila UP i zahtijeva da se „utvrdi identitet osobe koja je s obzirom na službena ovlašćenja bila u posjedu dokumenta, kao i identitet osobe koja je u taj listing unijela neistinite podatke o telefonskoj komunikaciji premijera Lukšića i ministra Roćena sa Darkom Šarićem”. Ona je kazala kako Lukšić i Roćen nikada nijesu imali telefonsku komunikaciju sa Šarićem. Na osnovu čega to tvrdi?

Objasnila je njena šefica, Ranka Čarapić, tvrdnjom da je policija kooperativna u istrazi, kao i da su Tužilaštvu tražene podatke dostavili i provajderi Telekom i Telenor. I eto rašamonijade u kojoj izgleda nema nevinih.

Da razmotrimo. Na osnovu kojih parametara provajderi zadržavaju podatke još od 2008. godine? Zakonom o elektronskim komunikacijama (čl. 126) telekomunikaciona preduzeća imaju obavezu „zadržavanja određenih podataka o saobraćaju i lokaciji, kao i relevantnih podataka potrebnih za identifikaciju pretplatnika”, kako bi se „osiguralo da ti podaci budu na raspolaganju državnim organima. Potom razgovjetno piše da periodi zadržavanja podataka za provajdere „ne mogu biti kraći od šest mjeseci niti duži od dvije godine od dana obavljene komunikacije”. Dakle – ne mogu biti duži od dvije godine! Sada smo u decembaru 2011, a afera listing je datirana na jul i avgust 2008; izračunajte!

Naredna krupna dilema – kako je policija od Telenora (tada ProMonte), čiji je Darko Šarić bio pretplatnik, mogla da dobije listing iz jula i avgusta 2008, kada je poznato da tada uopšte nije imala potpisan sporazum o tzv. povezivanju baza podataka?

Prije nego što je januara 2010. zbrisao u nepoznatom pravcu, Šarić je mjesecima boravio u Crnoj Gori. On je od 29. februara 2008. imao prijavljeno prebivalište u Crnoj Gori. U maju 2009. pokrenuo je postupak dobijanja crnogorskog državljanstva. Agencija nacionalne bezbjednosti dala je za Šarića pozitivno mišljenje, prema kojem on ne predstavlja smetnju za bezbjednost Crne Gore, što je bio preduslov da mu Ministarstvo unutrašnjih poslova i javne uprave izda garanciju da će steći crnogorsko državljanstvo.

Iz Uprave policije u saopštenju koje su objavili 6. decembra ne demantuju da su bili posjednici listinga Darka Šarića, što znači da su nad njim primjenjivali mjere tajnog nadzora. I tipičnom primjenom policijske logike, tako je direktor UP-a Veselin Veljović uhvaćen u laž. Naime, Veljović je februara 2010. Odboru za bezbjednost i odbranu Skupštine dostavio Izvještaj o aktivnostima Uprave policije u realizaciji policijske operacije Balkanski ratnik.

U njemu se tvrdi da za Darka Šarića „nije bilo osnova za primjenu specijalističkih tehnika mjera tajnog nadzora”.

„U slučaju da su te mjere bile realizovane”, vajkao se Veljović, „jasno je da bi se radilo o kršenju zakonskih propisa i takve nezakonite radnje UP neće sprovoditi”!

Vladimir JOVANOVIĆ

Komentari

Izdvojeno

PROGRAM ES2, FUNKCIONERI I OSTALI: A kolika je vaša plata?

Objavljeno prije

na

Objavio:

Svaka od zarada sa popisa 2.000 najvećih, isplaćenih iz budžeta za mjesec oktobar, podigla je do državnog prosjeka između pet i 15 osoba koje su tog mjeseca primile minimalnu zaradu. Sve skupa, to je između 20-25 hiljada zapošljenih koji postanu statistički prosjek dok u stvarnosti jedva sastavljaju kraj s krajem

 

 

Ovih dana bili smo, ne bez razloga, zatrpani zanimljivim statističkim podacima serviranim iz državnih službi koji se tiču najvećih, najmanjih, prosječnih zarada u Crnoj Gori.

Od Poreske uprave saznali smo da je najveća obračunata i isplaćena zarada u ovoj godini iznosila 187.308,22 eura bruto (oko 140.000 eura neto). Srećni dobitnik bio je državljanin Crne Gore zaposlen u sektoru koji se vodi pod šifrom djelatnosti “nespecijalizovana trgovina na veliko“. Koji dan ranije, iz Ministarstva finansija stigao nam je, nakon višemjesečnog zatišja, popis 2.000 najvećih zarada isplaćenih iz državnog budžeta za mjesec oktobar. Prethodno se oglasio i Monstat, saopštavajući da je prosječna oktobarska neto zarada iznosila 944 eura neto (1.137 eura bruto).

“Prosječna zarada u statističkom istraživanju za mjesec oktobar ne odnosi se na sve oktobarske zarade koje veliki broj izvještajnih jedinica isplaćuje u novembru, već će one biti sastavni dio istraživanja za novembar koje će biti objavljeno 30. decembra”, napominje se u saopštenju kojim se objašnjava da su u njihovu računicu ušle samo isplaćene oktobarske zarade. Zato, zaključili su u Monstatu, “efekti Vladinog programa Evropa sad 2 nisu u potpunosti sastavni dio ovog saopštenja, već će biti potpuno obuhvaćeni narednim”.

Ovaj dodatak saopštenju kupuje vrijeme premijeru Milojku Spajiću koji je, ne jednom, obećao kako će podnijeti ostavku ukoliko, sa isplaćenom oktobarskom zaradom, prosječna (neto) plata u državi ne bude 1.000 a minimalna 700 eura. U skladu sa predizbornim obećanjima Pokreta Evropa sad iz proljeća prošle godine. Ne bi trebalo da začudi ukoliko Monstat objavi kako je novembarska, a možda i korigovana oktobarska prosječna zarada, bliža zacrtanom cilju od sada nedostajućih 56 eura. Ako, i ne dosegne obećanu hiljadarku. U prosjeku.

Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 13. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

PREMIJER VS PREDSJEDNIK, KO ZNA KOJA RUNDA: Naš derbi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Nakon što se javnost cijelu sedmicu “zabavljala” idejom o pomirenju Milatovića i Spajića, poslije najave da će se  nekadašnji  partijski drugovi sastati zarad evropskog puta zemlje, ne samo da do sastanka nije došlo, nego je uslijedila još žustrija retorika i blokiranje rada Savjeta za odbranu. Dok oni vode medijski rat o tome ko je veći Evropljanin, Evropa nam je sve dalje

 

“Razlika između mene i premijera Milojka Spajića je kao između dana i noći, istine i neistine”, poručio je predsjednik države Jakov Milatović ove sedmice, odgovarajući na pitanja novinara  da li će se i kada sastati sa šefom Vlade.

To je samo jedna u nizu sve oštrijih izjava koje su razmjenjivali predsjednik i premijer posljednjih dana. A nakon što se javnost cijelu jednu sedmicu “zabavljala” idejom o pomirenju Milatovića i Spajića, poslije najave da će se i nekadašnji  partijski drugovi sastati zarad evropskog puta zemlje. Do  sastanka ne samo da nije došlo, nego je uslijedila još žustrija retorika i konačno blokiranje rada Savjeta za odbranu.

Milatović je javni poziv Spajiću da se sastanu uputio nakan povratka iz Brisela, krajem prošlog mjeseca. On je tada najavio da će pozvati premijera na dijalog zbog evropskih integracija i jačanja “građanskog i evropskog centra”. Iz kabineta Spajića su poziv pozdravili, poručujući da će se premijer prema toj inicijativi odnijeti sa posebnom pažnjom, kada bude formalizovana. Premijerov kabinet je doduše odmah natuknuo da predsjednik nema nikakve veze sa evropskim integracijama, te podsjetio na Milatovićeve opstrukcije Vladinih silnih uspjeha na evoprskom putu.  Sve u svemu,  bilo je znakova da  pomirenje baš i nije iskreno, ali se javnost uzdala u višu silu.  Brisel, ili  pak zajednički politički interes , u kontekstu pregovora o formiranju vlasti koji su još na čekanju u Podgorici, ali i rezulata lokalnih izbora koji govore da se  “građanski  i evropski centar” baš i ne proslavlja na terenu.

Uslijedilo je koškanje oko Barometra 26. Premijer je  predstavio  još jedan u nizu dokumenata  za domaću upotrebu,  koji poziva da se političke klase okupe oko zajedničkog interesa što bržeg ulaska zemlje u Evropu,  na koji, međutim,  potpis nije htjela da stavi ne samo opozicija nego i dio partija u vlasti,  jer smatraju da se tako abolira kršenje postojećeg Sporazuma od strane partija bivšeg DF.

Milena PEROVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 13. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

DONACIJE VLADE I DRŽAVNIH PREDUZEĆA SPC: Blagoslov koji nas košta milione 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Od 2011. do ove godine Eparhiji budimljansko nikšićkoj iz budžeta je isplaćeno 1,9 miliona eura. Mitropoliji Crnogorsko primorskoj uplaćeno je 1,6 miliona eura. Najveći dio u posljednje četiri godine: 2021. godine 437 hiljada, 2022. – 654 hiljada eura, tokom protekle 208 hiljada i ove godine 106 hiljada eura

 

 

Vlada Crne Gore je u junu prošle godine odobrila 220.000 eura Eparhiji budimljanko-nikšićkoj za rekonstrukciju Saborne crkve Svetog Vasilija Ostroškog u Nikšiću. Državna revizorska institucija (DRI) je, u svom nedavnom Izvještaju o Budžetu za 2023, ustanovila da nema priložene propratne dokumentacije, kao i da nije navedena obaveza izvještavanja o utrošku navedenih sredstava.

U izvještaju DRI se navodi da im je Ministarstvo pravde proslijedilo dopis Eparhije budimljansko-nikšićke u kom je navedeno da je do 1. jula 2024. godine, utrošen iznos od 60.000, dok će se preostalih 160.000 eura biti utrošeno u narednom periodu.

Iz DRI su naveli da je ovim prekršeno niz pravila, te da su ,,Vlada i resorna ministarstva dužni da prije usvajanja zaključaka i plaćanja iz tekuće budžetske rezerve obezbijede relevantnu dokumentaciju kojom se vrši pravdanje odobrenog iznosa, kako je i predviđeno aktom o bližim kriterijumima za korišćenje sredstava tekuće i stalne budžetske rezerve i uputstvom o radu državnog trezora”.

U posljednje četiri godine, Vlada je za finansiranje vjerskih zajednica za četiri godine isplatila milion i 975 hiljada eura. Najviše novca je izdvojila za Mitropoliju crnogorsko-primorsku Srpske pravoslavne crkve – 930 hiljada, potom za Islamsku zajednicu u Crnoj Gori – 331 hiljadu, dok je Eparhiji budimljansko-nikšićkoj SPC dala 278 hiljada eura. Crnogorska pravoslavna crkva je za isti period dobila 231 hiljadu eura. Ostalih 13 vjerskih zajednica dobilo je između hiljadu i po i 55 hiljada eura, koliko je dobila Jevrejska zajednica.

Raniji izvještaj DRI-ja je pokazao da je posebno sporno finansiranje srednjih vjerskih škola, za što je iz budžeta isplaćeno 4,9 miliona eura. Čak tri miliona i sto hiljada eura dobila je Medresa ,,Mehmed Fatih” Islamske zajednice u Tuzima, a milion i 800 hiljada Gimnazija ,,Sveti Sava” Mitropolije crnogorsko-primorske u Podgorici.

Centar za građansko obrazovanje (CGO) je proteklog mjeseca podnio Specijalnom državnom tužilaštvu (SDT) krivičnu prijavu protiv NN lica koja su od 2019. do 2023. godine odobrili isplatu 4,9 miliona eura za finansiranje srednjih vjerskih škola u Crnoj Gori. ,,To je urađeno suprotno Opštem zakonu o obrazovanju i vaspitanju, što je utvrdila i Državna revizorska institucija (DRI) i dala negativno mišljenje na usklađenost finansiranja srednjih vjerskih škola sa ovim zakonom, a što ukazuje i na zloupotrebu službenog položaja sa ogromnom štetom za Budžet Crne Gore”, naveli su iz CGO.

Prema podacima portala Instituta alternativa – Moj novac, koji ažurno prati budžetska davanja, od 2011. do ove godine Eparhiji budimljansko nikšićkoj iz budžeta je isplaćeno 1,9 miliona eura. Više od polovine tog novca dobila je u posljednje četiri godine:  2021. godine – 303 hiljade, 2022. godine 253 hiljade, prošle godine 458 hiljada i ove 84 hiljade eura.

Navedena eparhija je od države dobila više novca nego Mitropolija crnogorsko-primorska, kojoj je od 2011. do 2024. iz budžeta isplaćeno 1,6 miliona.

Od 2011. iz budžeta je Mitropoliji Crnogorsko primorskoj uplaćeno 1,6 miliona eura. Najveći dio u posljednje četiri godine: 2021. godine 437 hiljada, 2022. – 654 hiljada eura, tokom protekle 208 hiljada i ove godine 106 hiljada eura.

Da se vratimo na Nikšić i obnovu Saborne crkve. Prije Vlade novac za neophodnu obnovu je u martu prošle godine izdvojila Elektroprivreda Crne Gore (EPCG). Ova državna kompanija je otkad je njeno kormilo 2021. preuzeo kadar Demokratskog fronta i Demokrata veoma izdašna u donacijama.

Prema istraživanju koje je uradio BIRN, rukovodstvo EPCG je široke ruke kada su u pitanju vjerske zajednice u Crnoj Gori, prije svega Srpska pravoslavna crkva. Islamskoj zajednici donirano je 40 hiljada eura, a Crnogorskoj pravoslavnoj crkvi 2.000 eura, ali 2019. godine.

S druge strane, SPC i njenim udruženjima donirano je 223 hiljade eura. Manastirima 36,6 hiljada, bogoslovijama 31,5 hiljada, crkvama 19,4 hiljade, eparhijama 19,3 hiljade, hramovima samo dvije hiljade eura. Mitropoliji crnogorsko primorskoj 13 hiljada i 40,5 hiljada odborima za izgradnju vjerskih objekata SPC.

Finansirana su i udruženja bliska crkvi – Udruženje ratnih veterena prištinskog korpusa Vojske – Košare  1999 – hiljadu i po eura, Institutu za srpsku kulturu 12,5 hiljada, Moto klubu Noćni vukovi -hiljadu, Zavjetnici Tvrdoš – 500 eura.

Početkom prošle godine i Elektroprivreda Crne Gore je donirala 100.000 za obnovu Saborne crkve u Nikšiću.

Iako bi trebalo da transparentno prikazuju podatke o sponzorstvima, donacijama i poklonima, samo mali broj državnih preduzeća to i čini. Iz nepotpunih dostupnih podataka koji se mogu naći na sajtu Moj novac proizilazi da su mnoge državne firme, posljednje četiri godine, slijedile primjer EPCG:

Morsko dobro je jedno od preduzeća koje svake godine izdvaja velike sume u ovu svrhu i transparentno ih prikazuje. Morsko dobro je 10.000 doniralo manastiru Svetog Arhangela Mihaila na Prevlaci, Tivat, dok je Eparhija budimljansko-nikšićka dobila 3.000 eura, manastir u Kosijerevu 2.500, a franjevački samostan u Petrovcu 7.967.

Za razliku od Morskog dobra, CEDIS je pomoć izdvajao samo za vjerske objekte SPC-a: manastiru Duga-Bioče 1.500, manastiru Duljevo 4.990, manastiru Ćelija Piperska 2.500, Arhijerejskom protoprezviterijatu hercegnovskom 1.000, Crkvenom odboru crkve Svetog Nikole 1.000, Crkvenom odboru Vasove crkve Nožica 700, Mitropoliji crnogorsko-primorskoj 4.000.

I ostala državna preduzeća sponzorišu uglavnom vjerske objekte SPC i organizacije ove religijske zajednice. Regionalni vodovod je tokom prošle godine za donacija izdvojio 11.280, u pojedinačnom iznosu od 100 do 300 eura. Po 200 eura donirano je manastiru Dujevo, manastiru Svetog Georgija, Kolašinskoj parohiji, Miholjskom zboru Budva.

Sličnu praksu Imaju i u Skijalištima Crne Gore, pa su donacije od 100 do 300 eura u 2022. dosegle iznos od ukupno 12.000. Od ovog preduzeća Bratstvo pravoslavne omladine ,,Sveti Dimitrije” dobilo je 300 eura.

Radio difuzni centar (RDC) je u 2023. za sponzorstva dao 12.200 eura. Školska udruženja, škole, nevladine organizacije dobijale su donacije od 100 do 400 eura. Pojedinačno najveću donaciju od 850 eura dobila je Eparhija budimljansko nikšićka – Crkveni odbor Župe Nikšićke, zatim Građevinski odbor za izgradnju Srpske pravoslavne crkve 450 eura.

Inovaciono preduzetnički centar ,,Tehnopolis” DOO Nikšić tokom protekle godine podijelio je 2.330 eura. Najviše je dobilo Nikšićko pozorište 500, pa onda NVO Dobrotvorna fondacija Mitropolije crnogorsko-primorske Čovjekoljublje 300 eura.

 

Srpska kuća

Država Srbija je sa oko 3,5 miliona eura 2019. učestvovala u osnivanju Srpske kuće u Podgorici, koja pomoviše srpsku nauke, kulturu i umjetnost. Inicijativa za njeno otvaranje došla je od tadašnjeg srpskog premijera, sadašnjeg predsjednika te države Aleksandra Vučića.

Zanimljivo je da Uprava za državnu imovinu Crne Gore svake godine od otvaranja 2019. pa do danas plaća DOO Srpskoj kući za zakup prostora. Za pet godina plaćeno je ukupno 120 hiljada eura.

Predrag NIKOLIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo