Povežite se sa nama

Izdvojeno

HIDROCENTRALE U SRCU NACIONALNOG PARKA PROKLETIJE: Ekocid za primjer

Objavljeno prije

na

Građanski aktivista Rašit Marković zatražio je da se preispita ko je i pod kojim okolnostima prije 7 godina dozvolio da se u Nacionalnom parku Prokletije u cijevi stave tri rijeke pitke vode i izgrade dvije male hidrocentrale. On za Monitor kaže da je to nečuven slučaj u svijetu i da predstavlja najveći ekološki zločin u Crnoj Gori

 

Da su tajkuni zaposjedali rijeke na sjeveru Crne Gore gdje god je to bilo moguće, nije nepoznato, ali da je to bilo izvodljivo u srcu jednog od nacionalnih parkova, zvuči za rubriku „vjerovali ili ne“.

Građanski aktivista iz Plava Rašit Marković za Monitor kaže da je to nečuven slučaj u svijetu i da predstavlja najveći ekološki zločin u Crnoj Gori.  Zatražio je da se preispita ko je i pod kojim okolnostima prije 7 godina dozvolio da se u Nacionalnom parku Prokletije u cijevi stave tri rijeke pitke vode i izgrade dvije male hidrocentrale.

Marković podsjeća da je te godine firmi Kronor iz Podgorice neko dao koncesije za gradnju MHE na tri rijeke koje izviru u srcu Nacionalnog parka.

„To su rijeke Hridska i Babinopoljska iz kojih je voda dovedena do jedne hidrocentrale, kao i Treskavička, na čijim vodama je izgrađena druga hidrocentrala“ – pričaju aktivisti Udruženja drvoprerađivača Plav, čiji je Marković član.

Oni objašnjavaju da se vodozahvati nalaze u strogoj zoni Nacionalnog parka Prokletije. Rijeke su cijevima u dužini od više kilometara dovedene do malih hidrocentrala, koje se nalaze u takozvanoj zoni zaštite nacionalnog parka.

„To su planinske i pitke rijeke, a cijevi su od azbesta. Pitanje je kako je neko dozvolio da se izvode radovi u zoni Nacionalnog parka? Kako je teška mehanizacija ušla u Nacionalni park Prokletije i ostavila za sobom tragove kao da je pala atomska bomba“ – kažu plavski drvoprerađivači.

Prema njihovim riječima, u to vrijeme su rađene i mnoge malverzacije oko imovinsko pravnih odnosa na dionici kuda su postavljani stubovi za potrebe ovih malih elektrana.

„Mi znamo da je u Crnoj Gori izgrađeno dosta malih elektrana, ali nismo čuli za ovakav primjer. Zato i tražimo da se čitav postupak izdavanja koncesija i izdavanja saglasnosti za gradnju malih elektrana u Nacionalnom parku preispita, od lokalnog nivoa, odnosno tadašnjeg rukovodstva Nacionalnog parka i lokalnih vlasti u Plavu, do vrha države“ – ističu u ovom udruženju.

Udruženje drvoprerađivača Plav smatra da to predstavlja organizovani kriminal.

„Ako preispitujemo odluke bivših vlasti kada se radi o malim elektranama, onda problem malih hidrolektrana u srcu NP Prokletije treba da bude na prvom mjestu. Tražimo da se čitav slučaj aktuelizuje i da vidimo da li te male hidrocentrale mogu da ostanu tu gdje jesu“ – kažu plavski drvoprerađivači.

Marković i njegovi prijatelji iz Udruženja drvoprerađivača napominju da je neko vlasnicima tih elektrana omogućio da ne plate 250.000 eura koje su bile namijenjene za asfaltiranje dionice puta koji vodi ka njima i Hridskom jezeru.

„Vlasnici hidroelektrana su se, prema ugovoru koji je bio sklopljen sa lokalnom upravom u Plavu, obavezali da asfaltiraju dionicu puta od nekih dvanaest kilometara. Taj posao je procijenjen na 250.000 eura, ali im je neko omogućio da se toga oslobode“ – kaže Marković.

On tvrdi da je to urađeno na taj način što je izvršena prekategorizacija puta, odnosno da je ovaj put prebačen u nižu kategoriju.

„Umjesto lokalnog koji je predviđen za asfaltiranje, neko iz tadašnjeg opštinskog rukovodstva put je prikazao kao šumski, odnosno planisnki. Prema nekim informacijama, vlasnici elektrana su novac koji je već bio uplaćen, jednostavno povukli“ – kažu u Udruženju drvoprerađivača Plav.

U tom udruženju smatraju da je, uz sve ostalo oštećen i lokalni budžet u Plavu, a put koji su izvođači radova havarisali, ostao u takvom stanju.

„Radi  se  o važnom putu koji vodi prema Hridskom jezeru, jednoj od najposjećenijih turističkih i planinarskih atrakcija Plava i Nacionalnog parka Prokletije. Taj put vodi i do malih elektrana, a od njihove gradnje uništen je i skoro neprohodan za mala auta“ – kažu oni.

Drvoprerađivači ističu: „Ništa se nije smjelo dirati kako je i zakon predvidio. Ali, ako je već učinjeno što je učinjeno, tražimo da se preispita zbog čega je neko koncesionare oslobodio obaveze da plate 250.000 eura“.

Marković podsjeća da je Nacionalni park Prokletije proglašen 2009. godine na sumnjiv način, a da su tadašnje vlasti, od lokalnih do državnih, u sprezi sa tajkunima, dozvolile firmi Kronor iz Poodgorice gradnju malih elektrana u srcu ovog parka 2016.

„Mi mislimo da ovdje ima posla za Specijalno državno tužilaštvo. To je morala biti jaka sprega sa svim elementima organizovanog kriminala“ – kažu u Udruženju drvoprerađivača Plav.

Prema ranijim podacima iz centralnog registra, vlasnik firme Kronor je  kompanija Kroling. Vlasnik te kompanije bio je Željko Mišković, dok su po deset procenata imali Normal kompani i Mont hidro. Vlasnik Normala je bio Željko Burić, a Mont Hidra Predrag Bajović, šura nekadašnjeg premijera Igora Lukšića.

Ovom preduzeću su građanski aktivisti nakon toga onemogućili da na području plavske opštine izgradi još nekiliko hidrocentrala i zarobi još tri rijeke – Komaraču, Đuričku i Murinsku.

Prema podacima kojima raspolažu u Udruženju drvoprerađivača Plav, tajkuni od dvije male hidroelektrane koje su izgrađene u NP Prokletije, imaju veću finansijsku dobit nego što iznosi ukupan budžet ove siromašne opštine.

„Lokalna zajednica je pretrpjela štetu, a koristi nema nikakve, osim pojedinca. Zato i tražimo da se sve ponovo stavi pod lupu“ – kažu plavski drvoprerađivači.

Sve ove godine lokalni političari mudro ćute. U vrijeme kada su izgrađene male hidrocentrale u NP Prokletije, predsjednik opštine je bio iz Bošnjačke stranke. Prije toga iz Demokratske partije socijalista. Sada je iz Socijaldemokrata. Tajkuna drugovi.

                                Tufik SOFTIĆ

Komentari

FOKUS

CETINJE, PONOVLJENA TRAGEDIJA: Kontinuitet neodgovornosti

Objavljeno prije

na

Objavio:

Da li će i opomene ove tragedije, kao one u avgustu 2022. ostati uzaludne ? Osim što niko od nadležnh i dalje ne vidi odgovornost, mjere koje Vlada najavljuje  da će preduzeti, iznesene su prilično ad hok, i bez konsultacije struke i društva

 

 

Dvanaest osoba: dvoje djece, tri žene i sedam muškaraca ubio je na Cetinju mještanin Aco Martinović (45), prvog januara ove godine. Još četiri je teško ranio, od kojih je jedna osoba preminula 9. januara. Ubica je iz pištolja u nelegalnom posjedu pucao na pet različitih lokacija u gradu, međusobno udaljenih od nekoliko desetina metara do 2-3 kilometra. Potom je pred ponoć, kada je konačno lociran i opkoljen od pripadnika policije, izvršio samoubistvo. Motivi zločina nijesu poznati. Ubica je mahom pobio bliske rođake,  kumove i prijatelje.

Nepojmljivi zločin  počinjen je prije nepune dvije i po godine, nakon što je Vuk Borilović (34) u cetinjskom naselju Medovina, 12. avgusta 2022. godine, hicima iz lovačke puške ubio 10 i ranio šest osoba – mahom svojih komšija. Borilović je ubijen nakon razmjene vatre sa pristiglim policajcima i mještanima. Naknadne analize pokazale su da je smrtonosne rane zadobio iz policijskog oružja.  To je, uglavnom, sve što smo od ovdašnjih zvaničnika saznali za prethodne dvije godine i četiri mjeseca.

Nameću se brojne paralele između ova dva zločina i načina na koji su postupali pripadnici crnogorske policije.

Borilovićeve žrtve ubijene su iz lovačkog oružja, uredno prijavljenog i registrovanog. U zimu 2022. godine Borilović je napao kolegu s posla, povrijedio ga, oštetio mu automobil i kamenovao kuću. Priveden je u policiju ali mu oružje nije oduzeto, iako su Uprava policije i MUP imali zakonski osnov za takvu odluku.

Oružje je ostalo u posjedu budućeg masovnog ubice i  nakon što je  osuđen zbog  napada.  Presuda nije postala pravosnažna, ali je bila dovoljna da mu se u zakonom propisanom postupku oduzme oružje kojim je, koji mjesec kasnije, ubio desetoro. Niko zbog tog propusta nije odgovarao.

Iz Uprave policije su tada ponudili poduku: “Ne treba dovoditi u uzročno-posljedičnu vezu izvršenje ovog teškog zločina sa bilo kakvim protivpravnim ponašanjima iz prethodnog perioda.” Olako smo prešli preko iskazane nebrige i neodgovornosti.

Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 10. januara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

HORIZONTI

VUČIĆEV PREMIJER U MOJKOVCU MIMO PROTOKOLA: Novo sijanje magle i nepoštovanja

Objavljeno prije

na

Objavio:

Kao i mnogi drugi sporni datumi i događaji koji se u Crnoj Gori i šire različito tumače i politički rabe, tako je i komemoracija Mojkovačke bitke poslužila za novo političarenje. Vijence na spomenik nespornim junacima Mojkovačke bitke položili su predsjednik Skupštine Crne Gore i lider Nove srpske demokatratije (NSD) Andrija Mandić i formalni premijer Srbije Miloš Vučević koji je navodno došao na poziv Mandića. Premijer Spajić Vučevića nije pozvao u Mojkovac, niti se vidio sa njim dok je bio u Crnoj Gori

 

Obilježen  je dan mojkovačke opštine koji pada na Božić po julijanskom kalendaru i koji se poklopio sa komemoracijom Mojkovačke bitke (6-7 januara 1916.) iz Prvog svjetskog rata. Tada je oko 6500 slabo naoružanih i opremljenih vojnika kraljevske crnogorske vojske pod zapovjednikom generalom Jankom Vukotićem zaustavilo prodor tri puta brojnije austro-ugarske vojske generala Vilhelma von Rajnera. Kao i mnogi drugi sporni datumi i događaji koji se u Crnoj Gori i šire različito tumače i politički rabe, tako je i ova komemoracija poslužila za novo političarenje i poentiranje. Vijence na spomenik nespornim junacima Mojkovačke bitke položili su predsjednik Skupštine Crne Gore i lider Nove srpske demokatratije (NSD) Andrija Mandić i formalni premijer Srbije Miloš Vučević koji je navodno došao na poziv Mandića. Prisutni su bili i NSD-ov predsjednik opštine Mojkovac Vesko Delić, predsjednik Skupštine opštine Marko Janketić i Marko Kovačević, javnosti poznati Mandićev nacionalno ostrašćeni gradonačelnik Nikšića.

Mandić je istakao da “želimo da gradimo budućnost Mojkovca, Crne Gore i boljih odnosa sa bratskom Srbijom sa kojom smo sto godina bili u istoj državi”. U tih “100 godina nismo imali ni najmanjih sukoba ni nesporazuma” izjavio je, ne trepnuvši. Potom je napomenuo da u našoj zemlji “živi više od trećine građana koji su Srbi, isti narod kao i u Srbiji, većina građana govori srpskim jezikom a to su važne niti koje nas povezuju“. Onda se Mandić okrenuo pohvalama gradonačelniku (kojim osim partijske pripadnosti i tvrdnje da je Srbin nema nikakvu drugu zvaničnu biografiju) rekavši da je Delić “izložio važne projekte a nadam se da će ovo o čemu smo pričali biti podržano od strane Vlade Republike Srbije“.

Jovo MARTINOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 10. januara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

ANKETA

MONITOROVA ANKETA: Odgovornost, suočavanje, društveni dijalog

Objavljeno prije

na

Objavio:

Pitali smo: Šta nakon ponovljenog zločina na Cetinju?

 

RADOJE CEROVIĆ, KLINIČKI PSIHOLOG
Uzroci duboko u socioekonomskom raslojavanju i identitetskom cijepanju

Ovo masovno ubistvo nije izolovani slučaj, već dio šireg trenda povećanja nasilja u Crnoj Gori. Podaci ukazuju na to da su uzroci ovakvih fenomena duboko ukorijenjeni u “socioekonomskom raslojavanju”, ali i “identitetskom cijepanju”. To izaziva nagli rast jaza i nepovjerenja izmedju socijalnih klasa, ali i identitetskih jedinica (vjera, nacija i političkih opredjeljenja).

 

ERVINA DABIŽINOVIĆ, PSIHOLOŠKINJA I DOKTORKA RODNIH STUDIJA
Društvo bez utvrđene odgovornosti, kada tad će uništiti sebe

Kada jednom pokušamo da sakrijemo tragove zločina, tragovi se otisnu iznova. Negirali smo devedesetih zločine učinjene u ime svih nas. Obje politike koje su od višestranačja u Crnoj Gori negirale su i zatirale tragove. Te politike imaju sada rezultat u ponovljenom nasilju na Cetinju. Žrtve pokazuju da je poricanje uzaludno a da je užas neizreciv.

 

BOŽIDAR IVANOVIĆ, ŠAHOVSKI VELEMAJSTOR
Političke turbulencije koje traju decenijama

Svaki tragičan događaj mora se ozbiljno shvatiti i učiniti sve da se ne bi ponovio. To nije urađeno poslije zločina 2022. g. i tek sad se traži krivac. Generalno gledano krive su političke turbulencije koje se kod nas odvijaju već više decenija…

 

MAJA RAIČEVIĆ, CENTAR ZA ŽENSKA PRAVA
Potrebno je mnogo više od ad hoc mjera

Prije svega želim da izrazim saosjećanje sa porodicama nastradalih i sa građanima i građankama Cetinja, koji su u dvije i po godine doživjeli dva masovna ubistva.  Posledice zločina ovakvih razmjera iziskuju empatično i mudro liderstvo i preuzimanje političke odgovornosti ne samo za stanje u sektoru bezbjednosti nego i za evidentni kolaps institucija…

 

SERGEJ SEKULOVIĆ, POLITIČKI ANALITIČAR
Treba hladne glave identifikovati probleme

Teško je bilo sto reći nakon ovakve tragedije. Što god da se kaže nedovoljno je, pogrešno…Jednostavno ovakvi događaji ostavljaju u čuđenju, zbunjenosti, konfuziji. Da probam, svjestan nedorečenosti stava…

 

STEFAN ĐUKIĆ, GRAĐANSKI AKTIVISTA
Društveni dijalog ili dezintegracija

Iako je paradoksalno, smatram da odgovara istini to da je lakše “prepisati” šta treba raditi nego kako naše društvo “nagovoriti” da to radi. Toliko smo, kao cjelina, pogrešno nasađeni, razvučeni sitnim partijskim interesima koji preko svojih mreža utiču na javnost da je teško gledati na bilo koji događaj van partijskih naočara. Ako pak i pogledamo, kako prevazići njihove interese i nametnuti temu? To je pitanje koje bih postavio prije onog šta treba uraditi, pitanje “kako”? Na žalost, ne vidim odgovor, zahvat političke klase je toliko sveobuhvatan, i materijalno i medijski i zakonski…

Milena PEROVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 10. januara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo