,,Želeći najveće dobro svojim građanima i Crnoj Gori u cjelini, Bijelo Polje je nizom kapitalnih projekata tokom prethodnih godina, sprovodilo razvojnu politiku koja pruža najrealnije mogućnosti da spremno odgovori svim izazovima vremena, ali i da prepozna i realizuje šanse koje se tek ukazuju”. To piše u izvještaju predsjednika Opštine Bijelo Polje Aleksandra Žurića, koji je prije nekoliko mjeseci na sjednici lokalnog parlamenta jednoglasno prihvaćen. Žurić je tada kazao da je protekla godina u tom gradu bila obilježena ,,uspješnim nastavkom rada na realizovanju značajnih investicionih projekata i precizirao da se radilo na gradskom šetalištu, sportskim objektima, dječijim igralištima, značajnim gradskim ulicama, raskrsnicama, vodovodu, ali i strateškim razvojnim projektima – poput početka valorizacije Đalovića pećine ili prve faze projekta otvaranje bjelopoljske strane Bjelasice.
Među svim tim ,,poduhvatima” bjelopoljske vlasti, ni prošle, kao ni minulih 15 godina nije rečeno ništa o vraćanju u funkciju autobuske stanice. Tačnije, iako je u infrastrukturu tog grada, prema riječima opštinskih funkcionera, uloženo 20 milona eura, još nije nađen način da se reguliše međunarodni autobuski saobraćaj. Bjelopoljci autobuse za Srbiju i dalje čekaju pored puta s podignutom rukom. Već skoro dvije decenije od kada je transportno preduzeće Trans servis prestalo s radom, Bijelo Polje nema autobusku stanicu. Nekadašnja stanica u industrijskoj zoni u Nedakusima propada, a za međugradske autobuse koristi se privatno stajalište u centru grada.
Stanica u Nedakusima izgrađena je krajem sedamdesetih godina prošlog vijeka u sklopu nekadašnjeg autosaobraćajnog preduzeća Trans servis. Tokom privatizacije Trans servis je podijeljen na četiri firme, pa je autobuska stanica pripala DD Putnik prevozu u kojem je početkom 2001. godine Privredni sud otvorio stečajni postupak.
Bjelopoljci tvrde da, pored autobuske, i ostali objekti koji su bili vlasništvo te firme propadaju, a da su neki čak ,,na divilje” postali privatno vlasništvo, a zatim i prodati. Potpredsjednik Opštine Petar Smolović nije do zaključenja broja odgvorio na pitanja Monitora o planovima lokalne vlasti o autobuskoj stanici, kao i razlozima zbog čega ona godinama ne funkcioniše.
,,Ne znam kada ću uspjeti da odgovorim na Vaša pitanja. Treba to da pripreme nadlažene službe, a zatim i da predsjednik Opštine pogleda. Poslije toga treba da mi pošaljete tekst na autorizaciju, kako bih izbjegao da se moja izjava nađe u nekom pogrešnom kontekstu, jer se to do sada više puta dešavalo. Osim toga, Bijelo Polje ima autobusku stanicu i taj problem je predimenzioniran”, rekao je on.
Međutim, potpredsjednik Opštine je početkom septembra na sastanku s lokalnim preduzetnicima, s kojeg su izvještavali neki mediji, bio mnogo rječitiji. Tada je najavljeno da je lokalna uprava zainteresovana da se autobuska stanica u Nedakusima renovira, ponovo aktivira i stavi građanima na raspolaganje. Nacrtom programa uređenja prostora za prošlu godinu, za izradu glavnog projekta rekonstrukcije glavne autobuske stanice planiran je iznos od 20.000 eura, saopšteno je na sastanku. Naime, kako je Smolović kazao, u planu je da se prostor stanice otkupi od Željeznice kako bi projekat njenog aktiviranja ponovo oživio.
Iz lokalne uprave ranije je više puta najavljivano da će biti sačinjeni elaborati postojećeg i planiranog stanja no, nikada nije bilo precizirano kada se konkretno može očekivati stavljanje u funkciju autobuske stanice.
U nezvaničnom razgovoru u bjelopljskoj Opštini objasnili su da je glavna smetnja aktuelni detaljni urbanistički plan, čije su izmjene u toku. Važećim planom lokacija autobuske stanice bila je, kako su rekli, zarobljena u jedinstvenoj urbanističkoj parceli željezničkog terminala.
Navodno, u razgovoru s predstavnicima Željeznice dogovoreno je da se nekadašnja autobuska stanica izdvoji kao zasebna parcela pa će se nakon usvajanja novog DUP-a steći uslovi da se obavi parcelizacija, čime bi bili riješeni i imovinsko pravni odnosi.
,,Nikad ne znate hoće li stati autobus koji čekam pored puta kad idem do Prijepolja. Mlataram rukama, pa koji stane, stao je. Nevjerovatno je da Bjelo Polje nema autobusku stanicu, gdje bismo normalno mogli da sačekamo autobus za Srbiju. Međutim, navikli smo se na mnoge nevjerovatne stvari, pa evo, i sada nam prelazi u naviku stopiranje”, kaže Bjelopoljka, koja zbog poslovnih obaveza bar tri puta mjesečno mora u susjednu državu.
Ona, kao ni još nekolko njenih sugrađana, koji imaju slična iskustva, ne vjeruje u najave lokalne vlasti da će im naredna godina donijeti i obnovljenu stanicu u Nedakusima, na kojoj su nekad stajali autobusi iz svih pravaca. Smatraju da vladajuća Demokratska partija socijalista samo u toku predizbornog perioda pominje projekte koji, kako kažu, znače obezbjeđivanje osnovnih uslova života građana.
U gradu pod Obrovom neki tvrde da je propadanje Trans servisa počelo 1989. u jeku AB revolucije kada su autobusi tog preduzeća besplatno vozili na Gazimestan, a potom i na razne mitinge po Crnoj Gori. Neumjesna privatizacija tog preduzeća, a kasnije i segmentacija, ostavila je Bjelopoljce bez jednog od osnovnih infrastrukturnih objekata u gradu. Ta činjenica mnogo ne smeta lokalnoj vlati, koja se tek s vremena na vrijme, prisjeti potrebe sugrađana da imaju autobusku stanicu.
Na to su u par navrata upozorili i iz lokalne opozicije. Opštinski odbor Demokratske narodne partije (DNP) u Bijelom Polju zatražio je prošle godine od nadležnih u lokalnoj upravi da se u program javnih radova za sljedeću godinu obavezno uvrsti, između ostalog, izgradnja autobuske stanice, kružnog toka i rekonstrukcija glavne saobraćajnice kroz naselje Rasovo.
Dragana ŠĆEPANOVIĆ
Izdvojeno3 sedmice
DRUŠTVO4 sedmice
INTERVJU4 sedmice
DRUŠTVO4 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
Izdvojeno3 sedmice
Izdvojeno4 sedmice
SVIJET3 sedmice