Povežite se sa nama

MONITORING

BERANE, BORBA SA KRIMINALOM: Ćerajte ih sami

Objavljeno prije

na

Da li je država radnike u upravi beranske opštine, jedine opozicione opštine na sjeveru države, prepustila na nemilost kriminalcima

 

fleš:  Ni dvije sedmice nakon što je zapaljen automobil beranskog načelnika komunalne policije, zapaljen je i automobil  gradske arhitektice Sonje Vuković i njenog supruga Miljana. Počinioci još nijesu pronađeni. Opština Berane je ovaj čin dovela u vezu sa aktuelnim pospremanjem grada i rušenjem bespravno sagrađenih objekata

 

Uprava policije se pohvalila da je u Beranama rasvijetlila krivično djelo iz oblasti požara, eksplozija i havarija, odnosno da su pronašli lice koje je krajem jula zapalilo privatni automobil načelnika Komunalne policije u ovom gradu Aleksandra Ojdanića.

„Službenici Centra bezbjednosti Berane i Forenzičkog centra su u koordinaciji sa nadležnim tužilaštvom rasvijetlili krivično djelo uništenje i oštećenje tuđe stvari koje je počinjeno na štetu načelnika Komunalne policije u Beranama i tom prilikom identifikovali počinioca. Krivično djelo je počinjeno 25. jula 2019. godine na način što je osumnjičeni, kako se sumnja, podmetnuo požar na vozilu u vlasništvu A.O. Gonjenje za navedeno krivično djelo u ovom slučaju se preduzima po privatnoj tužbi, a oštećenom su ustupljeni podaci osumnjičenog lica“ – saopštili su iz Uprave policije.

Upućivanje na privatno gonjenje počinioca, upravu Opštine Berane, jedine opozicione na sjeveru države, čiji je Ojdanić visoki funkcioner, nije ostavilo ravnodušnom. Oni, smatraju da je tužilaštvo ovim činom radnike Opštine Berane, čija se imovina u više navrata našla na meti kriminalaca, stavili među građane drugog reda.  “Nevjerovatno je da čin paljenja auta prvom čovjeku Komunalne policije ne predstavlja djelo koje se goni po službenoj dužnosti, već isključivo, kako kažu u tužilaštvu, privatnim putem”, kažu u Opštni Brane. .

“Šta je trebalo da uradi počinilac ovog djela da bi tužilaštvo taj nerazumni čin okarakterisalo na pravi način. Ne želimo, niti imamo pravo da se miješamo u rad državnih organa, ali koristimo i ovu priliku da ukažemo na značaj borbe protiv ovakvih i sličnih dešavanja, kako u Beranama, tako i u Crnoj Gori. Na ovaj način očigledno se nastavlja praksa po kojoj su počinioci krivičnih djela jači od države i zakona, a tužilaštvo u ovom slučaju, bojimo se, štiti iste, ili pak donosi odluke u pravcu njihove zaštite” – ocjenjuju u Opštini Berane.

Oni postavljaju pitanje da li se tužilaštvo u ovom slučaju zapitalo je li ko mogao da strada u ovom terorističkom aktu, i koja je razlika između bacanja eksplozivne naprave i paljenja auta, imajući u vidu eksploziju, vatru, i sve ono što je pratilo ovaj čin.

“Jesu li se u ovoj instituciji ijednom zapitali kakav je bio osjećaj u porodici te noći, kao i kod svih koji su u tim trenucima bili u neposrednom okruženju? Da li ovakvim tumačenjem tužilaštvo direktno motiviše kriminal i kriminalce? Je li ovo pokušaj klasične prijetnje i zastrašivanja? Otvoreno pitamo gospodu iz tužilaštva jesu li službenici Opštine Berane građani drugog reda i je li ovo poruka da će se i ubuduće svaki ovakav kriminalni čin uperen protiv radnika lokalne uprave u Beranama rješavati isključivo privatnim putem i na ličnoj osnovi? Ovakvim i sličnim odlukama prikazujete naš grad nesigurnim za život i šaljete poruke opšte nesigurnosti, straha i uznemirenosti” – kažu u Opštini Berane.

Iz Opštine pitaju da li tužilaštvo na ovaj način, svjesno ili nesvjesno štite kriminal i počinioce krivičnih djela?

“Ne možemo da ne primijetimo da nije prvi put da tužilaštvo, čast izuzecima, ovako postupa kada je riječ o radnicima i imovini beranske Opštine. Da li na ovaj način pojedini tužioci, iz njima znanih razloga direktno stavljaju na stranu počinioca ovakvih nedjela?

Ovim se, nažalost pokazuje da aktuelna državna vlast ne namjerava da prekine nasilje niti da kazni one koji ga sprovode” – tvrde u Opštini Berane.

Oni, i mimo svega,  pozdravljaju činjenicu da su službenici Centra bezbjednosti Berane pronašli počinioce, profesionalno odradili svoj posao  uz vjeru da će i ubuduće preduzimati mjere da se počinioci ovakvih nedjela privedu pravdi.

U Opštini Berane ističu da ne žele da prećutkuju neshvatljive odluke tužilaštva. Ukazuju da ovo nije način da se uspostavi povjerenje u državi u kojoj je politička kriza na vrhuncu i da je poslije ovoga jasno zašto je povjerenje građana u državne institucije na minimumu.

“Opština Berane poziva predsjednika Crne Gore, predsjednika Vlade kao i državnog tužioca da se direktno pozabave ovakvim odnosom tužilaštva. Mi smo svoji na svome, u svom gradu i svojoj državi. Nećemo da trpimo teror ili bilo koju vrstu nasilja. Opština Berane poziva sugrađane da ne odustaju od borbe za normalnu i pravednu Crnu Goru bez nasilja, i državu u kojoj zakoni jednako važe za sve, uz osjećaj bezbjednosti za sve građane naše države” – kategorični su u Opštini Berane.

Nečelniku Komunalne policije u Beranama Aleksandru Ojdaniću automobile je zapaljen krajem jula ispred porodične kuće u ulici Miljana Tomičića i u potpunosti je havarisan, a od siline požara oštećena su još dva automobile koja su bila parkirana pored Ojdanićevog pežoa 407.

Ojdanić je tada ispričao da ga je probudila snažna eksplozija i da je, kada je izašao, automobil već bio u plamenu. On je kazao  da nema nikakvih privatnih nesporazuma sa sugrađanima i da ovaj čin ima isključivo veze sa poslom kojim se bavi i funkcijom koju obavlja.

“Mene ovo neće pokolebati da još strožije sprovodimo zakonske mjere iz oblasti komunalne policije. Znam da mnogima smeta to što zavodimo red i ne vidim drugi razlog za paljenje automobila” – rekao je Ojdanić.

Nije prošlo ni petnaest dana, a zapaljen je automobile glavne gradske arhitektice Sonje Vuković i njenog supruga Miljana.

Oni su ispričali da je automobil bio parkiran u garaži, u ulici 29. novembra.

“Nekoliko noći ranije, dok smo bili na odmoru i izvan Berana, garaža je obijena, i tada se sve završilo na tome. Kada smo se vratili sa odmora, garaža je ponovo obijena a automobil pežo 308 zapaljen. Havarisan je toliko da je odmah završio u starom gvožđu” – ispričali su supružnici Vuković.

Samo je brzom vatrogasnom akcijom spriječeno da se vatra proširi na susjedne garaže i da stradaju i automobili od komšija. Vukovići su, takođe, vrlo mirni ljudi i rade profesionalno svoje poslove.

Opština Berane je ovaj čin dovela u vezu sa aktuelnim pospremanjem grada i rušenjem bespravno sagrađenih objekata.

Policija i tužilaštvo nijesu otkrili identitet počinilaca požara u slučaju načelnika komulane policije, dok u slučaju glavne gradske arhitektice počinioci još nijesu pronađeni.

Ranije je jedan od kriminalaca nasrnuo na predsjednika opštine Dragoslava Šćekića, ili preciznije pogodio ga mobilnim telefonom u glavu. Nije se baš tužilaštvo previše trudilo da izgrednik bude kažnjen kako treba, odnosno da kvalifikacija krivičnog djela bude odgovarajuća.

Nikada nije otkriveno ko je zapalio automobile direktora Tutističke organizacije Ivana Radevića.

Zbog svega toga je reakcija Opštine Berane razumljiva. Upućivati načelnika Komunalne policije da se sam preganja sa kriminalcem po sudovima, djeluje  uvrjedljivo.  U opštini  Berane  pitaju da li bi tako bilo da se nešto slično događa u gradu koji nije opozicioni i da su na meti kriminalaca funkcioneri Demokratske partije socijalista. Da li bi oni morali sami da gone kriminalce, ili bi kvalifikacije krivičnih djela bile takve da se država podigne na noge i zaštiti ih.. Da li bi tada “preorali” Berane, što bi rekao premijer.

 

                                             Tufik SOFTIĆ

Komentari

Izdvojeno

SUDBINA IZMJENA I DOPUNA PROSTORNO URBANISTIČKOG PLANA GLAVNOG GRADA: Kako Slaven kaže

Objavljeno prije

na

Objavio:

Iz vlade (resornog Ministarstva)  brojne primjedbe zainteresovane javnosti na ponuđeni dokument, nijesu željeli ni da ih čuju. Ko želi, može da im piše, saopštio je ministar Slaven Radunović, najavljujući skoro usvajanje pripremljenog PUP-a Podgorice

 

Obećano je pretvaranje Podgorice u „modernu metropolu“. Dobićemo građevinsko zemljište umjesto šuma u Rogamima i na Gorici. Višespratnicu umjesto gradskog bazena u Tološima (ulica Baku), stambena naselja umjesto igrališta i prostora za rekreaciju u Zagoriču, Zlatici, na Marezi. Potencijalna šetališta uz rijeke Moraču (Zlatica) i Širaliju (Rogami) takođe će postati prostori za stanovanje i komercijalne djelatnosti. Park prirode Zeta dobiće – kolektor. U dijelu zaštićenog prostora vodoizvorišta Mareza mogao bi nići dio novog grada Velje brdo.

Duž bulevara Podgorica –Tuzi, 300 metara sa lijeve i desne strane, umjesto vinograda uzgajaće se će –zgrade. Takođe na zahtjev Plantaža, i zemljište u Kokotima  (42 hektara) koje im je nekada dato na korišćenje, za podizanje vinograda, a sada se izgleda vodi kao njihovo vlasništvo, biće prenamijenjeno iz poljoprivrednog u zamljište „za centralne djelatnosti“ (magacini, hale…). Samo njima, ali ne i ostalim vlasnicima okolnog zemljišta. „Prođe li im što su zamislili, Plantaže će se proizvodnjom vina baviti samo iz hobija“, čuli smo od verziranih.

Ko se ne sjeća lekcija iz osnovne škole da je Crna Gora oskudna s poljoprivrednim zemljištem, moraće da ih pritvrdi. Usvoji li Vlada pripremljeni prijedlog izmjena i dopuna Prostorno urbanističkog plana Glavnog grada, na prostoru opštine Podgorica biće izgubljeno oko 10.000 hektara poljoprivrednog zemljišta (od sadašnjih oko 30 hiljada urbanizaciju će preživjeti 22.018 hektara). Najbolje poljoprivredno zemljište – čak i ono sa postojećim sistemima za navodnjavanje –postaće građevinsko.

Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 20. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

KADRIRANJE  U BEZBJEDNOSNOM SEKTORU: Familija, opet

Objavljeno prije

na

Objavio:

Kumovi, ujaci, partijski drugovi, supruge, politički dogovori,  prate imenovnja u bezbjednosnom sektoru.  Prema dobro obaviještenim izvorima Monitora odlučujući uticaj na izbor  Ivice Janovića na čelo ANB imao je Janovićev kum Branko Krvavac,  šef kabineta premijera

 

Zaspali smo s jednim, probudili se s drugim šefom ANB-a. Na telefonskoj sjednici, u sitnim večernjim satima, Vlada je krajem prošle sedmice na brzinu izabrala vršioca dužnosti direktora Agencije za nacionalnu bezbijednost, Ivicu Janovića. Prethodni  šef ANB, Boris Milić  je  „iz ličnih razloga“ podnio  ostavku.  Lični razlozi pojavili su se nakon razgovora sa premijerom Milojkom Spajićem.  Ne smetaju da  ostane u Agenciji.

Janović je četvrti direktor ANB u protekle četiri godine. Njegov izbor nijesu podržali samo potpredsjednik Vlade za infrastrukturu i regionalni razvoj Milun Zogović i ministarka saobraćaja Maja Vukićević, oboje iz redova Demokratske narodne partije.  Sudeći po naknadnim i  rijetkim pojašnjenjima mnistara koji su glasali Janovića, svi ga mahom površno poznaju.  Preporuka mu je, kako je to objasnio ministar pravde Bojan Božović –   premijerovo povjerenje.  “Za mene je najveća preporuka Spajićeva odluka. Spajić ima veliko povjerenje u njega”, objasnio je Božović.

Da se premijer oko izbora novog šefa ANB nije konsultovao  sa partnerima u vladi, tvrdi lider DNP Milan Knežević. “Spajić nikoga nije upoznao sa radnom biografijom novoimenovanog šefa ANB-a”, kazao je.

Novog direktora ANB ne poznaju ni u  bezbjednosnom sektoru.. Prosto, ne dolazi iz tog resora. Privatni je preduzetnik, a prema registru Privrednog suda među osnivačima je dvije kompanije –   La Bottega Company  i Gvardija. Bio je oficir Plovidbene straže na Italijanskoj kompaniji MSC. Od 2018. godine se bavi turizmom, vlasnik je Vile L Palace u Budvi.

Janovića dobro poznaju u vrhu  Pokreta Evropa sad (PES).  Mediji su već objavili, on je rođak poslanika te partije Tonćija Janovića, suprug predsjednice Upravnog odbora Morskog dobra Zvezdane Janović, imenovane na tu funkciju u aprilu ove godine.  Novi šef ANB je  i kum Spajićevog šefa kabineta Branka Krvavca.

Milena PEROVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 20. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

PROGRAM ES2, FUNKCIONERI I OSTALI: A kolika je vaša plata?

Objavljeno prije

na

Objavio:

Svaka od zarada sa popisa 2.000 najvećih, isplaćenih iz budžeta za mjesec oktobar, podigla je do državnog prosjeka između pet i 15 osoba koje su tog mjeseca primile minimalnu zaradu. Sve skupa, to je između 20-25 hiljada zapošljenih koji postanu statistički prosjek dok u stvarnosti jedva sastavljaju kraj s krajem

 

 

Ovih dana bili smo, ne bez razloga, zatrpani zanimljivim statističkim podacima serviranim iz državnih službi koji se tiču najvećih, najmanjih, prosječnih zarada u Crnoj Gori.

Od Poreske uprave saznali smo da je najveća obračunata i isplaćena zarada u ovoj godini iznosila 187.308,22 eura bruto (oko 140.000 eura neto). Srećni dobitnik bio je državljanin Crne Gore zaposlen u sektoru koji se vodi pod šifrom djelatnosti “nespecijalizovana trgovina na veliko“. Koji dan ranije, iz Ministarstva finansija stigao nam je, nakon višemjesečnog zatišja, popis 2.000 najvećih zarada isplaćenih iz državnog budžeta za mjesec oktobar. Prethodno se oglasio i Monstat, saopštavajući da je prosječna oktobarska neto zarada iznosila 944 eura neto (1.137 eura bruto).

“Prosječna zarada u statističkom istraživanju za mjesec oktobar ne odnosi se na sve oktobarske zarade koje veliki broj izvještajnih jedinica isplaćuje u novembru, već će one biti sastavni dio istraživanja za novembar koje će biti objavljeno 30. decembra”, napominje se u saopštenju kojim se objašnjava da su u njihovu računicu ušle samo isplaćene oktobarske zarade. Zato, zaključili su u Monstatu, “efekti Vladinog programa Evropa sad 2 nisu u potpunosti sastavni dio ovog saopštenja, već će biti potpuno obuhvaćeni narednim”.

Ovaj dodatak saopštenju kupuje vrijeme premijeru Milojku Spajiću koji je, ne jednom, obećao kako će podnijeti ostavku ukoliko, sa isplaćenom oktobarskom zaradom, prosječna (neto) plata u državi ne bude 1.000 a minimalna 700 eura. U skladu sa predizbornim obećanjima Pokreta Evropa sad iz proljeća prošle godine. Ne bi trebalo da začudi ukoliko Monstat objavi kako je novembarska, a možda i korigovana oktobarska prosječna zarada, bliža zacrtanom cilju od sada nedostajućih 56 eura. Ako, i ne dosegne obećanu hiljadarku. U prosjeku.

To će pokazati da je premijer bio u pravu, uz malo finansijske gimnastike kojom smo dobili dva minimalca (u zavisnosti od školske spreme ali i od sistematizacije radnih mjesta). Ali neće utješiti mnogobrojne na ovdašnjem tržištu rada koji  su se nadali da će, dolaskom na vlast Milojka Spajića i njegovog PES-a, minimalac koji primaju porasti na 700 eura. A on je  600, ili 16 posto manji. Tako će, za 12 mjeseci, zapošljeni koji primaju minimalnu zagarantovanu zaradu  biti uskraćeni tačno za dvije plate.

Drugi problem uočljiv iz prilično šture statistike pokazuje da su minimalna i prosječna zarada sve bliže jedna drugoj. Što znači da je sve više zapošljenih u Crnoj Gori čija se zarada kreće u rasponu od stvarne minimalne (600 eura) do iznosa koji je od minimalca veći do 50 odsto. Ili tek nešto preko toga (prosječna zarada je oko 57 odsto veća od minimalne). Zvanično nemamo te podatke, ali je osnovano predpostaviti da je riječ o ubjedljivoj većini onih koji imaju zvaničan posao i primaju legalno obračunatu zaradu.

Za primjer: onaj Crnogorac što je jednog mjeseca u ovoj godini primio 140.000 eura (država se tu ovajdila za skoro 50 hiljada eura) tada je, statistički, 407 isplaćenih minimalnih zarada pogurao do državnog prosjeka. Iako su ti ljudi kući ipak donijeli samo 600 eura. Jasno nam je da to nije redovna plata, jer da jeste primao bi istu ili sličnu svakog mjeseca, ali sistem je tako prepoznaje.

Može i ovako: svaka od zarada sa popisa 2.000 najvećih isplaćenih iz budžeta za mjesec oktobar, podigla je do državnog prosjeka između pet i 15 osoba koje su tog mjeseca primile minimalnu zaradu. Sve skupa, to je između 20-25 hiljada zapošljenih koji postanu statistički prosjek dok u stvarnosti sastavljaju kraj s krajem. Ni onima koji stvarno primaju zarade u visini državnog prosjeka nije mnogo lakše.

Da se razumijemo, nije problem što jedan mali dio zapošljenih ima plate koje liče na evropske, ili su u rangu sa njima. Problem je što velika većina preostalih nije u sličnom položaju, uprkos svom znanju i trudu.

Kada bi se Monstat, Poreska uprava, Fond PIO, ili svi skupa, potrudili da izračunaju medijalnu zaradu – to je iznos u odnosu na koji tačno polovina zapošljenih prima veću, a druga polovina manju platu – dobili bi mnogo realniju sliku o stvarnom standardu zapošljenih, ali i o tome šta i u kojoj mjeri utiče na raspon zarada u Crnoj Gori (obrazovanje, zvanje, politička podobnost,  državi/privatni poslodavac, sektor u kome se zarađuje…).

Možda je to i razlog što ne znamo medijalu. Bez nje, možemo pratiti samo podatke po sektorima, onako kako ih selektuje i prezentuje Monstat. Ti podaci kažu da zapošljeni u državnoj upravi i odbrani (23 hiljade zapošljenih, 996 eura prosječna oktobarska plata) zarađuju, u prosjeku, 13 eura više od 15 hiljada zapošljenih u zdravstvu i 41 euro više od prosječne zarade u obrazovanju (18 hiljada zapošljenih). Istovremeno, u prerađivačkoj industriji prosječna plata je skoro 250 eura (ili 25 odsto) manja nego u državnoj upravi. Za sada.

Vlada je pripremila Nacrt izmjena i dopuna Zakona o zaradama u javnom sektoru, javna rasprava je završena 8. decembra i sada čekamo da prema Skupštini krene prijedlog novog Zakona. Jedna od novina koja je izazvala najveću pozornost javnosti jeste naum da se plate javnim funkcionerima, izmjenom koeficijenata, povećaju za 30 odsto.

Vlastima nije pomoglo ni objašnjenje da javni funkcioneri nijesu samo političari (poslanici, ministri, predsjednici Skupštine, Vlade i države) već i rukovodeći ljudi sudske vlasti, VDT, glavni i ostali tužioci Specijalnog državnog tužilaštva, lokalni funkcioneri, članovi Senata Državne revizorske institucije, ombudsman, predsjednik Državne izborne komisije…

Sada  pojedini službenici u sistemu imaju veću platu od nadređenih rukovodilaca, pokušao je opravdati taj naum ministar finansija Novica Vuković. Ni to se  objašnjenje u javnosti nije primilo kako treba. Jedni su insistirali da je političarima i sadašnja plata prevelika u odnosu na učinak, drugi nabrajali privilegije: od službenih automobila i telefona, preko zapošljavanja savjetnika, službenih putovanja i dnevnica, naknada za članstvo u raznoraznim komisijama i plaćanje “dodatnih” angažmana koji, često, podrazumijevaju isti posao za koji su i redovno plaćeni.

Zato su u Ministarstvu finansija odlučili da obnove praksu objavljivanja 2.000 najvećih plata isplaćenih iz budžeta. Ne bi li javnost uvjerili kako, za razliku od ljekara-specijalista, univerzitetskih profesora, sudija i tužilaca sa vrha hijerarhije pravosudog i tužilačkog sistema, po kojeg policajca… političari ne stoje baš najbolje sa zaradama.

Tu je praksu ministar Vuković uveo na početku svog mandata, ali su brojne falinke u evidenciji dobar naum učinili krajnje upitnim. Pokazalo se da Ministarstvo finansija ne razlikuje zaradu i naknade, redovne ili vanredne, koje se periodično isplaćuju (godišnje, polugodišnje…). Pa sabira babe i žabe. Istovremeno, Vlada nije  javnostii ponudila podatke o zaradama političara koji platu zarađuju upravljajući državnim, lokalnim i javnim preduzećima. Po dubini. Iako dobar dio njih nije plaćen ništa manje od onih koje su se našli na vrhu objavljenih lista. Dok je dio njih od javnosti skrivao svoju zaradu. Tako podaci NVO Institut alternativa pokazuju da trećina izvršnih direktora i više od polovine članova odbora direktora crnogorskih državnih preduzeća nije prijavilo zaradu.

Uglavnom, na listi 2.000 najvećih  ni jednom nijesmo imali dva puta istu osobu na njenom vrhu. Tako je ovomjesečni pobjednik – direktor Instituta za biologiju mora (oktobarska zarada 5,56 hiljada eura) na prethodno objavljenoj listi imao zaradu nešto veću od dvije hiljade eura, što ga je pozicioniralo na 1.177 mjesto. Valjda jedina korist od ovih nepotpunih i ponekad netačnih podataka bilo je što je direktor RTCG Boris Raonić odlučio da sebi smanji platu nakon što je u februaru zasjeo na čelo liste. Sada je 39. sa platom od skoro  3,4 hiljade eura.

Da država, i kada su plate u pitanju, može biti i majka i maćeha pokazuje i podatak o prosječnoj zaradi u zdravstvu. Koja je jedva desetak eura iznad državnog prosjeka, i ako vidimo da na listi 2.000 ljekara ne fali. Ali ih zato nema dovoljno u državnim bolnicama. Pošto su negdje drugo spremni da ih plate više, uz manje rada.  Kao što ni mladih sudija i tužilaca nema u sudnicama, uprkos stalno otvorenim konkursima. Dok Vlada istrajava na stavu da se trogodišnji pripravnički staž u pravosuđu odrađuje za minimalac od 600 eura. Baš toliko će, otprilike, porasti plata ovdašnjim političarima kada izglasaju već pripremljeni zakon.

Zoran RADULOVIĆ    

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo