Povežite se sa nama

INTERVJU

ALEKSANDAR PEROVIĆ, EKOLOŠKI POKRET OZON: Ekologija nije utopija, već šansa za razvoj

Objavljeno prije

na

Teško je biti optimista u životnoj sredini gdje u prvi plan dolaze neznanje, bahatost i ekokriminal. Ipak ono zbog čega smo osnovani ne daje nam prostor za pesimizam, pa ćemo nastaviti sa borbom da se ekološka država posmatra kao razvojni pravac, a ne kao utopija, kako je doživlja ubjedjliva većina građana

 

MONITOR: Godinama konstatujete da što se kvaliteta vazduha tiče živimo u otrovnom oblaku. Kakav je kvalitet vazduha tokom ove godine u najugroženijim opštinama?

PEROVIĆ: Najviše dana sa prekoračenjima srednjih dnevnih vrijednosti PM10 zaključno sa junom tekuće godine, registrovano je u Pljevljima, gdje je 56 dana bilo veće srednje dnevne vrijednosti od zakonom dozvoljenih 50 µg/m3. Slijedi Bijelo Polje gdje su automatske stanice Državne mreže za praćenje kvaliteta vazduha registrovale 47 dana sa prekoračenjima. U Glavnom gradu Podgorica, tokom posmatranog perioda, na Zabjelu je registovano 40 a u Bloku V 24 dana sa prekoračenjima, dok su u Nikšiću 21 dan bile premašene dozvoljene vrijednosti PM10 suspendovanih čestica.

MONITOR: Već su premašena oganičenja.

PEROVIĆ: Rezultati koje smo dobili pokazuju da je u opštinama Pljevlja i Bijelo Polje ,zaključno sa zadnjim danom februara, već premašen broj od 35 dozvoljenih dana na godišnjem nivou sa prekoračenjima srednjih dnevnih vrijednosti PM10 susprendovanih čestica, čime se nastavlja negativan trend od prethodnih godina. U Pljevljima je bilo i najviše dana sa veoma visokim indeksom kvaliteta vazduha, čak 24, kada srednja dnevna vrijednost PM10 prelazi 100 µg/m3 i kada se shodno savjetima Instituta za javno zdravlje preporučuje svima da izbjegavaju boravak na otvorenom, a naročito izvođenje fizički zahtjevnih aktivnosti. U Bijelom polju je registrovano šest dana sa veoma visokim indeksom kvaliteta vazduha, kao i na mjernoj stanici na Zabjelu, u Nikšiću pet, a u Bloku V tri dana. Pljevlja su imala i najveću srednje dnevne vrijednosti PM10 i PM2,5 čestica. Drugog dana januara srednja dnevna vrijednost PM10 je iznosila 228,55 µg/m3 a PM2,5 186,45 µg/m3.. Jedini neslavni rekord koji nije zabilježen u opštini Pljevlja, jeste najveća izmjerena satna koncentracija PM10. Na mjernoj stanici u Nikšću, 22. januara u 20 h zabilježeno je 632,9 µg/m3 Inače, to je u Nikšiću bio dan sa najizraženijim aerozagađenjem u analiziranom periodu i zabilježena je i najveća srednja dnevna vrijednost PM10 137,73 µg/m3 , a čak tri uzastopne satne vrijednostu u peruodu od 18 h do 20 h bile su iznad 600 µg/m3

MONITOR: Jedna ste od rijetkih organizacija koja je reagovala na projekat ponovnog otvaranja rudnika Brskovo u Mojkovcu. Priča oko toga je za sada utišana, ima li novih informacija?

PEROVIĆ: Naravno da smo podržali građansku inicijativu Zdravi Mojkovac, koja je opravdano, argumentovano i građanski hrabro dala otpor suludom planu otvaranja još jedne ekološke crne tačke u Crnoj Gori, koja bi samo interesnim grupama donijela korist a građanima te opštine, kao i velikom dijelu naše države samo probleme. Smatramo da nam je to obaveza, isto kao i za veliki broj građanskih inicijativa koje smo svih ovih 17 godina postojanja smatrali za najbolji dio građanske i ekološke Crne Gore. Nakon javne rasprave za prostorno plansku dokumentaciju i prateću stratešku procjenu uticaja na životnu sredinu, koja je bila prije farsa nego ono što podrazumijeva garantovano pravo učešća javnosti u procesu donošenja odluka, imamo muk instutucija sistema. Umjesto da se raskine koncesioni ugovor, jer za to imaju svi uslovi, te da se javni interes stavi na prvo mjesto, kako sa se pokušava izbjeći odgovornost i na sledeću Vladu prebaciti taj teret. Po nama postoje uslovi za preispitivanje koruptivnih momenata, jer nije logično da izvršna vlast ne postupa onako kako i stručna i laička javnost prepoznaje da treba. Riječ je budućnosti i održivom razvoju Crne Gore i svako pokretanje takvih projekata donijelo bi ogromne ekonomskne i ekološke štete našem društvu.

MONITOR: Kako ocjenjujete rad još uvijek aktuelne Vlade, na čijem čelu je lider stranke sa ekološkim predznakom, a kako rad institucija koje su zadužene za ekologiju?

PEROVIĆ: Trenutna tehnIčka Vlada, isto kao ona koju su naslijedili, nastavila je negativan trend u rješavanju postojećih problema,  i zatvaranju prostora za različite interesne grupe koje prirodne ljepote Crne Gore vide kao prostor za lično profitiranje. Kao neko ko se godinama borio za sistemske promjene, mogu samo konstatovati da smo unazadili oblast životne sredine, te da je konačno svima jasno da se iza politikanskih nastupa krila namjera manipulacije javnog mnjenja. Da je tako povrđuju i izvještaji o Crnoj Gori, u kontekstu napretka u procesu EU intergacija, gdje je takođe konstatovano da nema pomaka, što je poražavajuće.

MONITOR: Što sve nedostaje Crnoj Gori da bi u budućnosti mogla da privlači turiste i kao atraktivna ekološka destinacija?

PEROVIĆ: Da bi Crna Gora postala zanimljiva turistima kojima su prirodne ljepote, a ne kasina, narkotici i drugi poroci u prvom planu, prije svega nedostaje jasna razvojna strategija, bazirana na održivom korišćenju prirodnih resursa, kao i odgovorne vlasti, kojima je na prvom mjestu javni interes. Nažalost, višegodišnja društvena, ekonomska i obrazovna kriza, sad imaju vidljive posljedice, pa se nadamo da bar rijetki od nas vide svijetlu tačku na horizontu. Teško je biti optimista u životnoj sredini gdje u prvi plan dolaze neznanje, bahatost i ekokriminal. Ipak, ono zbog čega smo osnovani ne daje nam prostor za pesimizam, pa ćemo nastaviti sa borbom da se ekološka država posmatra kao razvojni pravac, a ne kao utopija, kako je doživlja ubjedliva većina građana.

 

Rješenje za Mislov do

MONITOR: Deponije su akutni problem. Posljednjih mjeseci aktivno ste učestvovali u rješavanju problema deponije Mislov do. Dokle se tu došlo?

PEROVIĆ: Divlje deponije i neuređena gradska smetlišta nažalost su još uvijek akutni problem, jedna od najvećih prepreka u ostvarenju ekološke države. To je još jedan višedecenijski dokaz nesposobnosti vlasti da građanima obezbijede osnovne životne uslove. Kada je gradsko smetlište ,,Mislov do“ u pitanju, po prvi put imamo osjećaj da aktuelna lokalna samouprava ozbiljno pristupa problemu i ima želju da se trajno riješi jedna od ekoloških crnih tačaka u Nikšiću. Mi smo pokrenuli zahtjev za odgovornost utvrđivanja štete u životnoj sredini ka Agenciji, a već dvije i po godine učestvujemo u svim komisijama i tijelima koje se bave pronalaženju najboljeg rješenja za trajno zatvaranje i sanaciju tog prostora, koji je na jednom od naljepših vidikovaca na Budošu. Trenutno je pripremljen lokalni plan upravljanja otpadom koji je upućen na saglasnost resornom Ministarstvu. Takođe ,uporedo se radi na pronalaženu najboljeg tehnološkog rješenja za Centar za upravljanje otpadom za koji imamo i interesovanje investitora, kao i prostor u okviru kompleksa EPCG Željezare, koji ispunjava prostorno planske i infrastrukturne preduslove. Nadamo se da ćemo ubrzo imati konkretni protokol o saradnji za realizaciju tog važnog projekta, od koga očekuje da građanima pruži uslove za dostojanstven život u sigurnoj životnoj sredini.

Predrag NIKOLIĆ

Komentari

INTERVJU

DRAGOLJUB VUKOVIĆ, NOVINAR: Zakon interesa i vlastite čapre

Objavljeno prije

na

Objavio:

Ako pričamo o kršenju Ustava i zakona, toga je bilo toliko u minulim godinama, računajući i ove od avgustovske prelomnice 2020. godine, da bi mogla biti ispisana prilično dugačka povjesnica. Samo se podsjetimo da u Ustavu piše da je Crna Gora ekološka i država socijalne pravde, pa to uporedimo sa stanjem na terenu i vidjećemo koliko je našoj političkoj klasi stalo do konstitucije i zakona. Stalo im je jedino onda kada se to tiče njihovih interesa i njihove vlastite čapre

 

 

MONITOR: Kako vidite blokadu parlamenta, ali i situacije u lokalu, poput skorašnjih slika iz Budve?

VUKOVIĆ: Crna Gora je, na žalost, nedovršena država i sve što se sada dešava izraz je te nedovršenosti. Da je bilo sreće, već bi imali institucije neupitnog kredibiliteta i autoriteta, ali sreća nas je razminula. Novoj vlasti nije bilo ni na kraj pameti da odrobljava institucije, nego samo da ih prevede u svoje ropstvo. Kad stvari tako stoje, kad nema čvrste i pouzdane institucionalne i pravne infrastrukture, onda se politika svodi na nadmetanje u stilu kafanskog obaranja ruku.

MONITOR: Da li se u parlamentu vode borbe za ustav i zakone, kako se to predstavlja,  ili za partijske interese?

VUKOVIĆ: Ako pričamo o kršenju Ustava i zakona, toga je bilo toliko u minulim godinama, računajući i ove od avgustovske prelomnice 2020. godine, da bi mogla biti ispisana prilično dugačka povjesnica. Samo se podsjetimo da u Ustavu piše da je Crna Gora ekološka i država socijalne pravde, pa to uporedimo sa stanjem na terenu i vidjećemo koliko je našoj političkoj klasi stalo do konstitucije i zakona. Stalo im je jedino onda kada se to tiče njihovih interesa i njihove vlastite čapre. O interesima građana i građanki i njihovim kožama samo onoliko koliko se to poklapa sa interesima pripadnika političke klase, kako pozicione tako i opozicione.

Milena PEROVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 24. januara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

INTERVJU

ANDRIJA RAŠOVIĆ, REDITELJ: U svaki segment predstave utkana je ljubav i iskrenost

Objavljeno prije

na

Objavio:

Važno mi je bilo da kroz predstavu kako junacima, tako i publici dam za pravo da budu posebni, unikatni, da požele da ne liče na drugu djecu

 

 

Na Velikoj sceni KIC-a Budo Tomović, podgorička publika imala je priliku da uživa u predstavi Magareće godine, novom ostvaraju Dramske scene za djecu Gradskog pozorišta. Inspirisana motivima romana Branka Ćopića, predstava donosi toplu priču o odrastanju i prijateljstvu, u režiji talentovanog Andrije Rašovića i dramaturgiji Vuka Draganića.

Za vizuelni identitet predstave pobrinule su se Smiljka Šeparović, koja potpisuje scenografiju, i Mia Đurović, čiji su kostimi oživjeli duh Ćopićevog svijeta. Na sceni, likove tumače glumci: Luka Stanković, Božidar Zuber, Dejan Đonović, Marija Đurić, Zoran Dragićević, Željko Radunović i Nevena Penava.

Šta se krije iza procesa nastanka ovog komada, kakve poruke nosi i kako je izgledalo prenijeti Ćopićevu magiju na scenu – o svemu ovome razgovaramo s rediteljem Andrijom Rašovićem.

MONITOR: Na koji način je iskustvo iz djetinjstva, kada Vam je majka čitala Ćopićeve romane, oblikovalo Vaš pristup režiranju „Magarećih godina“ i koliko je taj intimni odnos sa Ćopićevim djelom uticao na ton i atmosferu predstave?

RAŠOVIĆ: Kad sam bio mali, bio sam neobičan dječak. Do svoje osme godine bio sam jedino dijete, kada se rodila moja sestra. Moje rano djetinjstvo provodio sam sam. Šetajući prirodom, sa svojim psom, omiljena igračka bila mi je nekakva grana. Iako sam naučio da čitam prije osnovne škole, lektire mi je čitala majka. Prvi zimski raspust, dobijam nekoliko knjiga, prvi put čujem za riječ lektira. Među njima su i Doživljaji mačka Toše. Pamtim samo da sam majki postavljao mnogo pitanja, i da sam odlagao kraj čitanja.

Od početka sam znao da je predstava o pojedincima, jednim od onih kakav sam ja bio, i kakvi smo svi mi u svom djetinjstvu. Kroz jarke karaktere iz Ćopićevog romana, ali i pojedinca kakav je sam Ćopić, poseban, a opet univerzalan. Važno mi je bilo da kroz predstavu kako junacima, tako i publici dam za pravo da budu posebni, unikatni, da požele da ne liče na drugu djecu.

Miroslav MINIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 24. januara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

INTERVJU

DR ZORAN STOJILJKOVIĆ, PROFESOR FPN U PENZIJI, BEOGRAD: Demokratska opozicija u Srbiji mora biti politički kišobran za promjene

Objavljeno prije

na

Objavio:

Važno  je i da postojeći i neki novi eventualni politički akteri ne pristanu da olako-pod neroformisanim uslovima i razjedinjeni, uđu  u polje politike

 

 

MONITOR: Već blizu dva mjeseca studenti u Srbiji protestuju blokadama. Kako ocjenjujete njihovu taktiku, u namjeri da im institucije ispune zahtjeve?

STOJILJKOVIĆ: Ključna stvar koju su studenti u blokadi uradili za povratak u normalnost i život u Srbiji kao pristojnom društvu u kome vlasti ne unižavaju  građanke i građane a oni se ne samoponižavaju strahom i udvorištvom, je što su “stavili na ignor“ Predsednika Vučića – odbili da sa njim kao nenadležnim pregovaraju o svojim zahtevima. Mit o sveprisutnom vođi kao poslednjoj sverešavajućoj instanci se ruši, čime se i otvara mogućnost za demokratski restart Srbije. Nepristajanje na batinjanje od strane “anonimnih prolaznika nezadovoljnih gužvama zbog blokada“ i dokazi da se radi o organizovanim provokacijama stranačkih pristalica i funkcionera vlasti, koji su potom delom i podnosili ostavke-je dalji, važan  udar u koruptivnu, klijentelističku i kriminalizovanu mrežu i unutrašnji prsten režima. Time su protesti galvanizovani a blokada se proširila na sve univerzitete. Frustrirani,  nezadovoljni i već višestruko razočarani građani  lišeni poverenja u civilne i političke aktere logično su onda  u studentima prepoznali one koji su istrajni, nepotkupljivi, kojima kao našoj deci i unucima pripada budućnost i koje treba aktivno podržati jer bude naše uspavane savesti. A onda su krenuli da sa njima propituju adrese poput Tužilaštva,Ustavnog suda, Javnog medijskoig servisa…

MONITOR: Ima li ih i kakve su razlike i sličnosti ove studentske pobune i onih iz 1992., 1996-97., 1999-2000. i „Jedan od pet miliona“. Najviše uspjeha su imale one kojima su se branili izborni rezultati i koje su bile reakcije na građanske demonstracije ili su poprimile opštenarodni karakter. Mogu li studenti danas sve gotovo sami?

STOJILJKOVIĆ: Protesti nakon povratka 2014. godine u autokratski i populistički režim sa dominantnom strankom, ne mogu se porediti sa protestima iz Miloševićevih vremena jer ne uživaju jasnu podršku kolektivnog političkog Zapada koji je sada dominantno orijentisan na svoje procenjene geostrateške interese i lojalne lokalne saveznike.   U poslednjoj deceniji protesti  su motivisani izbornim prevarama, ali još pre suprostavljanjem  prisutnom urbicidu i ekocidu, pri čemu protesti protiv Rio Tinta prodiru i u biračko telo vlasti. Kao i  tragičnim događajima  iza kojih stoji neodgovarajuća reakcija vladajućih. Neke od njih karakterisao je paralelni nastup pobunjenih građana i opozicije ,a neke ,poput aktuelnih, upadljivo distanciranje od podeljene opozicije koja nije uspela da odgovarajućim izbornim nastupom i formulom kapitalizuje prethodne proteste.  Studenti naravno ne mogu sve sami ali ovoga puta čini se da svoje saveznike traže šire unutar civilnog društva – profesionalnih udruženja, sindikata, poljoprivrednika, kampanja poput ProGlasa. Starinskim, socijalističkim vokabularom rečeno, studenti bi da okupe “savez seljaka, radnika i poštene inteligencije”.

Nastasja RADOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 24. januara ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo