Povežite se sa nama

MONITORING

Ako crna kutija progovori

Objavljeno prije

na

Početak ponovljenog suđenja Veselinu Vesku Vukotiću za ubistvo i pokušaj ubistva prije 14 godina, za koje je u Crnoj Gori u odsustvu osuđen na 20 godina zatvora, po treći put je zakazan za petak, 18. novembar. Malo ko vjeruje da će se okrivljeni pojaviti pred vijećem sudije Svetlane Tomić – Jokić u Novom Sadu. Vukotić, Nikšićanin, bivši bokser, je za ubustvo Duška Boškovića 1997. u Prčnju i ranjavanje Vladimira Pavićevića, osuđen u odsustvu u Crnoj Gori na 20 godina robije, ali je bio nedostupan našim organima. Lišen je slobode na aerodromu u Madridu 2006. po potjernicama tri zemlje – Belgije, Srbije i Crne Gore. Španci su ga predali Belgijancima.

Belgijske vlasti su Vukotića optužile da je 1990. u Briselu likvidirao političkog emigranta Envera Hadrija.

Vukotić je iste godine u Srbiji bio osumnjičen i za ubistvo Andrije Lakonića, još jednog Nikšićanina i boksera u beogradskom klubu Nana. Postojala je i presuda iz Crne Gore.

Poslije dvije godine, provedene u belgijskom zatvoru, Vukotić je pušten da se brani sa slobode, uz kauciju. Ipak, lisice mu nisu skinute, već je odmah izručen Beogradu zbog izdržavanja kazne za ubistvo Boškovića.

U vrijeme raspisivanja potjernica, Srbija i Crna Gora su bile jedna država. Otuda je srpski sud, po Vukotićevom mjestu boravka u Novom Sadu, bio nadležan za izvršenje kazne.

Vlasti Srbije su se obavezale da će biti ponovljen postupak protiv Vukotića. Izručenje Srbiji je podrazumijevalo i to da on ne može biti izručen trećoj zemlji.

Vukotić koji je u 1990-im imao poznati kazino MR Rojal, na posljednjem spratu hotela Putnik u centru Novog Sada, odmah poslije ekstradicije iz Belgije počeo je s izdržavanjem kazne izrečene u Crnoj Gori. No, u avgustu 2009. pozlilo mu je u novosadskom Okružnom zatvoru pa je prevezen u Institut za kardiovaskularne bolesti u Sremskoj Kamenici. Prije nego što je istekao privremeni otpust zbog zdravstvenih tegoba Apelacioni sud u Novom Sadu potvrdio je odluku Višeg suda kojom je odbijena molba Crne Gore za Vukotićevo izručenje. Poslije ovoga je Vukotić pušten da se brani sa slobode.

Sada je Balkanska mreža istraživačkog novinarstva (BIRN) objavila opširan članak u kome tvrdi da je Vukotić pristao da sarađuje i podijeli sa policijom Srbije osjetljive informacije koje se tiču Crne Gore. ,,Nekoliko izvora na visokim položajima u policiji i pravosuđu potvrdili su da Vukotić sarađuje sa istražiteljima u Srbiji koji nastoje da dođu do dokaza koji terete ključne crnogorske zvaničnike i povezuju ih sa krugovima organizovanog kriminala”, navodi se u članku.

„Vukotić nas je kontaktirao prije puštanja iz zatvora u Belgiji i objasnio nam da u slučaju da ga izruče Crnoj Gori, tamo neće poživjeti duže od nekoliko dana. Navodno se razišao sa nekadašnjim partnerima, a bio je spreman da nam zauzvrat ponudi korisne informacije”, izjavio je za BIRN visoki srpski zvaničnik iz Ministarstva pravde. „On zna mnogo toga o crnogorskim mafijašima i spreman je da govori”.

Isti zvaničnik je natuknuo da bi informacije dobijene od Vukotića mogle dovesti do podizanja novih optužnica, a možda i do proširenja optužnice protiv Stanka Subotića, biznismena koji se trenutno nalazi u Švajcarskoj, a 28. oktobra je osuđen na šest godina zatvora zbog šverca cigareta. Subotiće je veoma blizak prijatelj sa bivšim crnogorskim premijerom Milom Đukanovićem. Njihova se imena povezuju u brojnim aferama.

Posljednjeg dana 2010. objelodanjeno je da je Vukotića, plaćenog ubicu nekadašnje Službe državne bezbjednosti Jugoslavije (SDB), policija uhapsila u Novom Sadu po potjernici Crne Gore. Poslije hapšenja je, kako je pisao Blic, Vukotiću određen ekstradicioni pritvor.

Na osnovu sporazuma o izručenju sopstvenih državljana potpisanog u oktobru 2010, Vukotić je po isteku pritvora trebalo da bude izručen Crnoj Gori, koja je za njim raspisala Interpolovu potjernicu.

Vukotić je međutim ubrzo pušten. Istražni sudija suda u Novom Sadu konstatovano je da ne postoji osnov za određivanje pritvora, jer će Vukotiću Viši sud u Novom Sadu suditi u ponovljenom postupku za djelo za koje je osuđen u Crnoj Gori. Tri nedjelje kasnije, vlasti Crne Gore su zvanično zatražile od Srbije izručenje Vukotića.

Vukotić je i prije prednovogodišnjeg hapšenja u Novom Sadu, a naročito poslije potpisivanja sporazuma Srbije sa Crnom Gorom o međusobnom izručenju osumnjičenih za organizovani kriminal u oktobaru 2010, postao i kamen spoticanja saradnje zvaničnog Beograda i Podgorice. Njegovo ime se našlo na prvom spisku osoba čije je izručenje zatražila Crna Gora.

,,Srbija je zamjerala Crnoj Gori što ne hapsi glavnog Šarićevog saradnika Gorana Sokovića, protiv kog se vodi postupak u Beogradu. Neformalno, Crna Gora je na to odgovarala imenom Veselina Vukotića, zamjerajući Srbiji što mu je dala državljanstvo i pustila ga iz zatvora”, kazao izvor Blica iz vrha MUP Srbije.

Crnogorski premijer Igor Lukšić je prilikom posljednje posjete Beogradu u februaru 2011, izjavio da je tokom susreta sa predsjednikom Borisom Tadićem razmatran i Vukotićev slučaj. No, sporazum nije postignut.

Vukotić je do sada odbijao da odgovori na bilo kakva pitanja u vezi sa optužbama. Osim izjave da se „Vukotićev slučaj pažljivo prati”, srpsko tužilaštvo je odbilo da direktno komentariše postupak protiv Vukotića. Snežana Malović, srpska ministarka pravde, izjavila je samo to da ministarstvo „poštuje državne propise i pravila” u pogledu Vukotićevog slučaja.

Još u januaru 2011. su se čula mišljenja i u Beogradu i u Podgorici da bi Vukotić mogao da bude upotrijebljen kao adut u nekom – političkom ili sudskom – procesu protiv crnogorskih državnih čelnika. Večernje novosti pisale su da su mafijaški krugovi u Crnoj Gori spremali likvidaciju Vukotića, čim bi bio izručen Podgorici. Navodno, do ovih saznanja došle su obavještajne službe, koje sa istražnim organima rade na obezbjeđivanju Vukotića, kao ključnog svjedoka protiv ,,duvanske mafije”.

Vukotić, prema svim procjenama, nije bezbjedan, život mu je ugrožen i okružen je jakim obezbjeđenjem. „Na njegovu glavu jurišaju mnogi, ali je u ovom trenutku u njega uperena cijev nekadašnjeg jakog duvanskog kartela, čije su uhodane kanale preuzeli narkobosovi poput Darka Šarića”, tvrdile su Novosti.

Vukotić bi mogao da bude jedan od ključnih svjedoka u istrazi krijumčarenja cigareta na prostorima Balkana i Apeninskog poluostrva. Novosti tvrde da su za Vukotića, zbog švercerskih kanala, zainteresovane i strane obavještajne službe. „On bi mogao, a određena saznanja govore da već razgovara sa istražnim organima na tu temu, da do kraja dovede proces u Italiji, koji se vodi protiv krijumčara cigareta” pisale su Novosti.

To je posebno interesantno, jer su iz određenih razloga neka imena ostala van optužnice zbog manjka dokaza, a Vukotić bi mogao da i taj problem riješi. Sve je više i saznanja da su tadašnje švercerske kanale kasnije naslijedili narkobosovi poput Darka Šarića, ali i članova grupe Amerika.

Da Vukotić zna mnogo o švercu duvana 1990-ih, kojeg su pratila i spektakularna nerazjašnjena ubistva, moglo se naslutiti i iz svjedočenja crnogorskog biznismena Ratka Kneževića u istrazi o likvidaciji vlasnika i glavnog urednika hrvatskog magazina Nacional Ive Pukanića u Zagrebu oktobra 2009.

On je izjavio da su se Vukotić i Pukanić sreli i da mu je Nikšićanin rekao da je dobio nalog da ubije njega i Kneževića.

Prema Kneževićevim tvrdnjama, Vukotića su angažovali Đukanović i Subotić. Vukotić se na ovu temu se nikada nije oglasio, ali je pisao Novostima početkom 2008. iz briselskog zatvora. U pismu je, pored ostalog, tvrdio da mu je u zamjenu za oslobađanje od optužbi za ubistvo Envera Hadrijua, nuđeno svjedočenje u Hagu protiv Slobodana Miloševića.

Vukotić je na suđenju Miloševiću pomenut kao vlasnik novosadskog kazina MR Rojal u kome su organizovani tajni sastanci mafije i tadašnjih političara, kao i da je bio blizak sa Markom i Marijom Milošević. Zaštićeni svjedok, na koga je računalo haško tužilaštvo, svojevremeno je radio u kazinu kod Vukotića.

Italijansko tužilaštvo podiglo je u oktobru 2008. optužnicu protiv 14 osoba zbog šverca cigareta, od 1994. do 2002. Među optuženima je sedmoro bilo iz Srbije i Crne Gore. Istraga se vodila i protiv bivšeg crnogorskog premijera Mila Đukanovića, ali je postupak protiv njega obustavljen jer ga je štitio imunitet.

Među optuženima su Branislav Mićunović, Veselin Barović, Branko Vujošević, bivši ministar finansija Miroslav Ivanišević i diplomata Dušanka Pešić-Jeknić (istraga potiv Ivaniševića je obustavljena). Na listi su i biznismeni iz Srbije Stanko Subotić Cane i Andrija Drašković, kao i sedmoro italijanskih državljana.

Po Novostima Vukotić je bio važna karika u švercu duvana koji je cvjetao devedesetih godina. Pitanje je da li može biti svjedok-saradnik, jer je pravosnažno osuđen za ubistvo Boškovića u prčanjskoj diskoteci.

Izvor BIRN-a tvrdi da srpsko tužilaštvo nema namjeru da koristi Vukotića kao svjedoka, zbog „problema kredibilnosti”, ali istražitelji nastavljaju da izvlače od njega informacije o pozadini kriminalnih radnji.

Zauzvrat srpske vlasti čine sve da Vukotića sačuvaju u životu – vjeruje se da je u opasnosti od crnogorskih kriminalaca koji strahuju da će biti otkriveni. I to, kako izgleda, na veliko.

Milan BOŠKOVIĆ

Komentari

Izdvojeno

PROGRAM ES2, FUNKCIONERI I OSTALI: A kolika je vaša plata?

Objavljeno prije

na

Objavio:

Svaka od zarada sa popisa 2.000 najvećih, isplaćenih iz budžeta za mjesec oktobar, podigla je do državnog prosjeka između pet i 15 osoba koje su tog mjeseca primile minimalnu zaradu. Sve skupa, to je između 20-25 hiljada zapošljenih koji postanu statistički prosjek dok u stvarnosti jedva sastavljaju kraj s krajem

 

 

Ovih dana bili smo, ne bez razloga, zatrpani zanimljivim statističkim podacima serviranim iz državnih službi koji se tiču najvećih, najmanjih, prosječnih zarada u Crnoj Gori.

Od Poreske uprave saznali smo da je najveća obračunata i isplaćena zarada u ovoj godini iznosila 187.308,22 eura bruto (oko 140.000 eura neto). Srećni dobitnik bio je državljanin Crne Gore zaposlen u sektoru koji se vodi pod šifrom djelatnosti “nespecijalizovana trgovina na veliko“. Koji dan ranije, iz Ministarstva finansija stigao nam je, nakon višemjesečnog zatišja, popis 2.000 najvećih zarada isplaćenih iz državnog budžeta za mjesec oktobar. Prethodno se oglasio i Monstat, saopštavajući da je prosječna oktobarska neto zarada iznosila 944 eura neto (1.137 eura bruto).

“Prosječna zarada u statističkom istraživanju za mjesec oktobar ne odnosi se na sve oktobarske zarade koje veliki broj izvještajnih jedinica isplaćuje u novembru, već će one biti sastavni dio istraživanja za novembar koje će biti objavljeno 30. decembra”, napominje se u saopštenju kojim se objašnjava da su u njihovu računicu ušle samo isplaćene oktobarske zarade. Zato, zaključili su u Monstatu, “efekti Vladinog programa Evropa sad 2 nisu u potpunosti sastavni dio ovog saopštenja, već će biti potpuno obuhvaćeni narednim”.

Ovaj dodatak saopštenju kupuje vrijeme premijeru Milojku Spajiću koji je, ne jednom, obećao kako će podnijeti ostavku ukoliko, sa isplaćenom oktobarskom zaradom, prosječna (neto) plata u državi ne bude 1.000 a minimalna 700 eura. U skladu sa predizbornim obećanjima Pokreta Evropa sad iz proljeća prošle godine. Ne bi trebalo da začudi ukoliko Monstat objavi kako je novembarska, a možda i korigovana oktobarska prosječna zarada, bliža zacrtanom cilju od sada nedostajućih 56 eura. Ako, i ne dosegne obećanu hiljadarku. U prosjeku.

Zoran RADULOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 13. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

PREMIJER VS PREDSJEDNIK, KO ZNA KOJA RUNDA: Naš derbi

Objavljeno prije

na

Objavio:

Nakon što se javnost cijelu sedmicu “zabavljala” idejom o pomirenju Milatovića i Spajića, poslije najave da će se  nekadašnji  partijski drugovi sastati zarad evropskog puta zemlje, ne samo da do sastanka nije došlo, nego je uslijedila još žustrija retorika i blokiranje rada Savjeta za odbranu. Dok oni vode medijski rat o tome ko je veći Evropljanin, Evropa nam je sve dalje

 

“Razlika između mene i premijera Milojka Spajića je kao između dana i noći, istine i neistine”, poručio je predsjednik države Jakov Milatović ove sedmice, odgovarajući na pitanja novinara  da li će se i kada sastati sa šefom Vlade.

To je samo jedna u nizu sve oštrijih izjava koje su razmjenjivali predsjednik i premijer posljednjih dana. A nakon što se javnost cijelu jednu sedmicu “zabavljala” idejom o pomirenju Milatovića i Spajića, poslije najave da će se i nekadašnji  partijski drugovi sastati zarad evropskog puta zemlje. Do  sastanka ne samo da nije došlo, nego je uslijedila još žustrija retorika i konačno blokiranje rada Savjeta za odbranu.

Milatović je javni poziv Spajiću da se sastanu uputio nakan povratka iz Brisela, krajem prošlog mjeseca. On je tada najavio da će pozvati premijera na dijalog zbog evropskih integracija i jačanja “građanskog i evropskog centra”. Iz kabineta Spajića su poziv pozdravili, poručujući da će se premijer prema toj inicijativi odnijeti sa posebnom pažnjom, kada bude formalizovana. Premijerov kabinet je doduše odmah natuknuo da predsjednik nema nikakve veze sa evropskim integracijama, te podsjetio na Milatovićeve opstrukcije Vladinih silnih uspjeha na evoprskom putu.  Sve u svemu,  bilo je znakova da  pomirenje baš i nije iskreno, ali se javnost uzdala u višu silu.  Brisel, ili  pak zajednički politički interes , u kontekstu pregovora o formiranju vlasti koji su još na čekanju u Podgorici, ali i rezulata lokalnih izbora koji govore da se  “građanski  i evropski centar” baš i ne proslavlja na terenu.

Uslijedilo je koškanje oko Barometra 26. Premijer je  predstavio  još jedan u nizu dokumenata  za domaću upotrebu,  koji poziva da se političke klase okupe oko zajedničkog interesa što bržeg ulaska zemlje u Evropu,  na koji, međutim,  potpis nije htjela da stavi ne samo opozicija nego i dio partija u vlasti,  jer smatraju da se tako abolira kršenje postojećeg Sporazuma od strane partija bivšeg DF.

Milena PEROVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od 13. decembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvojeno

DONACIJE VLADE I DRŽAVNIH PREDUZEĆA SPC: Blagoslov koji nas košta milione 

Objavljeno prije

na

Objavio:

Od 2011. do ove godine Eparhiji budimljansko nikšićkoj iz budžeta je isplaćeno 1,9 miliona eura. Mitropoliji Crnogorsko primorskoj uplaćeno je 1,6 miliona eura. Najveći dio u posljednje četiri godine: 2021. godine 437 hiljada, 2022. – 654 hiljada eura, tokom protekle 208 hiljada i ove godine 106 hiljada eura

 

 

Vlada Crne Gore je u junu prošle godine odobrila 220.000 eura Eparhiji budimljanko-nikšićkoj za rekonstrukciju Saborne crkve Svetog Vasilija Ostroškog u Nikšiću. Državna revizorska institucija (DRI) je, u svom nedavnom Izvještaju o Budžetu za 2023, ustanovila da nema priložene propratne dokumentacije, kao i da nije navedena obaveza izvještavanja o utrošku navedenih sredstava.

U izvještaju DRI se navodi da im je Ministarstvo pravde proslijedilo dopis Eparhije budimljansko-nikšićke u kom je navedeno da je do 1. jula 2024. godine, utrošen iznos od 60.000, dok će se preostalih 160.000 eura biti utrošeno u narednom periodu.

Iz DRI su naveli da je ovim prekršeno niz pravila, te da su ,,Vlada i resorna ministarstva dužni da prije usvajanja zaključaka i plaćanja iz tekuće budžetske rezerve obezbijede relevantnu dokumentaciju kojom se vrši pravdanje odobrenog iznosa, kako je i predviđeno aktom o bližim kriterijumima za korišćenje sredstava tekuće i stalne budžetske rezerve i uputstvom o radu državnog trezora”.

U posljednje četiri godine, Vlada je za finansiranje vjerskih zajednica za četiri godine isplatila milion i 975 hiljada eura. Najviše novca je izdvojila za Mitropoliju crnogorsko-primorsku Srpske pravoslavne crkve – 930 hiljada, potom za Islamsku zajednicu u Crnoj Gori – 331 hiljadu, dok je Eparhiji budimljansko-nikšićkoj SPC dala 278 hiljada eura. Crnogorska pravoslavna crkva je za isti period dobila 231 hiljadu eura. Ostalih 13 vjerskih zajednica dobilo je između hiljadu i po i 55 hiljada eura, koliko je dobila Jevrejska zajednica.

Raniji izvještaj DRI-ja je pokazao da je posebno sporno finansiranje srednjih vjerskih škola, za što je iz budžeta isplaćeno 4,9 miliona eura. Čak tri miliona i sto hiljada eura dobila je Medresa ,,Mehmed Fatih” Islamske zajednice u Tuzima, a milion i 800 hiljada Gimnazija ,,Sveti Sava” Mitropolije crnogorsko-primorske u Podgorici.

Centar za građansko obrazovanje (CGO) je proteklog mjeseca podnio Specijalnom državnom tužilaštvu (SDT) krivičnu prijavu protiv NN lica koja su od 2019. do 2023. godine odobrili isplatu 4,9 miliona eura za finansiranje srednjih vjerskih škola u Crnoj Gori. ,,To je urađeno suprotno Opštem zakonu o obrazovanju i vaspitanju, što je utvrdila i Državna revizorska institucija (DRI) i dala negativno mišljenje na usklađenost finansiranja srednjih vjerskih škola sa ovim zakonom, a što ukazuje i na zloupotrebu službenog položaja sa ogromnom štetom za Budžet Crne Gore”, naveli su iz CGO.

Prema podacima portala Instituta alternativa – Moj novac, koji ažurno prati budžetska davanja, od 2011. do ove godine Eparhiji budimljansko nikšićkoj iz budžeta je isplaćeno 1,9 miliona eura. Više od polovine tog novca dobila je u posljednje četiri godine:  2021. godine – 303 hiljade, 2022. godine 253 hiljade, prošle godine 458 hiljada i ove 84 hiljade eura.

Navedena eparhija je od države dobila više novca nego Mitropolija crnogorsko-primorska, kojoj je od 2011. do 2024. iz budžeta isplaćeno 1,6 miliona.

Od 2011. iz budžeta je Mitropoliji Crnogorsko primorskoj uplaćeno 1,6 miliona eura. Najveći dio u posljednje četiri godine: 2021. godine 437 hiljada, 2022. – 654 hiljada eura, tokom protekle 208 hiljada i ove godine 106 hiljada eura.

Da se vratimo na Nikšić i obnovu Saborne crkve. Prije Vlade novac za neophodnu obnovu je u martu prošle godine izdvojila Elektroprivreda Crne Gore (EPCG). Ova državna kompanija je otkad je njeno kormilo 2021. preuzeo kadar Demokratskog fronta i Demokrata veoma izdašna u donacijama.

Prema istraživanju koje je uradio BIRN, rukovodstvo EPCG je široke ruke kada su u pitanju vjerske zajednice u Crnoj Gori, prije svega Srpska pravoslavna crkva. Islamskoj zajednici donirano je 40 hiljada eura, a Crnogorskoj pravoslavnoj crkvi 2.000 eura, ali 2019. godine.

S druge strane, SPC i njenim udruženjima donirano je 223 hiljade eura. Manastirima 36,6 hiljada, bogoslovijama 31,5 hiljada, crkvama 19,4 hiljade, eparhijama 19,3 hiljade, hramovima samo dvije hiljade eura. Mitropoliji crnogorsko primorskoj 13 hiljada i 40,5 hiljada odborima za izgradnju vjerskih objekata SPC.

Finansirana su i udruženja bliska crkvi – Udruženje ratnih veterena prištinskog korpusa Vojske – Košare  1999 – hiljadu i po eura, Institutu za srpsku kulturu 12,5 hiljada, Moto klubu Noćni vukovi -hiljadu, Zavjetnici Tvrdoš – 500 eura.

Početkom prošle godine i Elektroprivreda Crne Gore je donirala 100.000 za obnovu Saborne crkve u Nikšiću.

Iako bi trebalo da transparentno prikazuju podatke o sponzorstvima, donacijama i poklonima, samo mali broj državnih preduzeća to i čini. Iz nepotpunih dostupnih podataka koji se mogu naći na sajtu Moj novac proizilazi da su mnoge državne firme, posljednje četiri godine, slijedile primjer EPCG:

Morsko dobro je jedno od preduzeća koje svake godine izdvaja velike sume u ovu svrhu i transparentno ih prikazuje. Morsko dobro je 10.000 doniralo manastiru Svetog Arhangela Mihaila na Prevlaci, Tivat, dok je Eparhija budimljansko-nikšićka dobila 3.000 eura, manastir u Kosijerevu 2.500, a franjevački samostan u Petrovcu 7.967.

Za razliku od Morskog dobra, CEDIS je pomoć izdvajao samo za vjerske objekte SPC-a: manastiru Duga-Bioče 1.500, manastiru Duljevo 4.990, manastiru Ćelija Piperska 2.500, Arhijerejskom protoprezviterijatu hercegnovskom 1.000, Crkvenom odboru crkve Svetog Nikole 1.000, Crkvenom odboru Vasove crkve Nožica 700, Mitropoliji crnogorsko-primorskoj 4.000.

I ostala državna preduzeća sponzorišu uglavnom vjerske objekte SPC i organizacije ove religijske zajednice. Regionalni vodovod je tokom prošle godine za donacija izdvojio 11.280, u pojedinačnom iznosu od 100 do 300 eura. Po 200 eura donirano je manastiru Dujevo, manastiru Svetog Georgija, Kolašinskoj parohiji, Miholjskom zboru Budva.

Sličnu praksu Imaju i u Skijalištima Crne Gore, pa su donacije od 100 do 300 eura u 2022. dosegle iznos od ukupno 12.000. Od ovog preduzeća Bratstvo pravoslavne omladine ,,Sveti Dimitrije” dobilo je 300 eura.

Radio difuzni centar (RDC) je u 2023. za sponzorstva dao 12.200 eura. Školska udruženja, škole, nevladine organizacije dobijale su donacije od 100 do 400 eura. Pojedinačno najveću donaciju od 850 eura dobila je Eparhija budimljansko nikšićka – Crkveni odbor Župe Nikšićke, zatim Građevinski odbor za izgradnju Srpske pravoslavne crkve 450 eura.

Inovaciono preduzetnički centar ,,Tehnopolis” DOO Nikšić tokom protekle godine podijelio je 2.330 eura. Najviše je dobilo Nikšićko pozorište 500, pa onda NVO Dobrotvorna fondacija Mitropolije crnogorsko-primorske Čovjekoljublje 300 eura.

 

Srpska kuća

Država Srbija je sa oko 3,5 miliona eura 2019. učestvovala u osnivanju Srpske kuće u Podgorici, koja pomoviše srpsku nauke, kulturu i umjetnost. Inicijativa za njeno otvaranje došla je od tadašnjeg srpskog premijera, sadašnjeg predsjednika te države Aleksandra Vučića.

Zanimljivo je da Uprava za državnu imovinu Crne Gore svake godine od otvaranja 2019. pa do danas plaća DOO Srpskoj kući za zakup prostora. Za pet godina plaćeno je ukupno 120 hiljada eura.

Predrag NIKOLIĆ

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo