Povežite se sa nama

INTERVJU

SRĐA PERIĆ, PREOKRET: Konzerviranje sistema

Objavljeno prije

na

Političke megastrukutre će nastaviti kadrovski juriš na institucije, državna i opštinska preduzeća, jer valja ispunjavati obećanja na kojima su sticali glasove, a koja su se dominantno oslanjala na to ko će gdje biti postavljen u skladu sa tim koliko je ko “glasova donio”.  Dobili smo konzerviranje sistema koji je tek trebalo da počne da se suštinski mijenja

 

MONITOR  Kako  vidite buduću vladu i političku scenu nakon 11. juna?

PERIĆ: Činjeni su veliki napori da politička scena dobije korporativni karakter i u tome se uspjelo. Imamo četiri “velike liste”, od kojih su dvije projektovane za novu vlast, dvije za opoziciju uz moguće kompenzacije po “dubini”. U izvedbi te strategije može biti varijacija, ali stvoreni su svi preduslovi za dodatno širenje partitokratije na svim nivoima. Političke megastrukutre će nastaviti kadrovski juriš na institucije, državna i opštinska preduzeća, jer valja ispunjavati obećanja na kojima su sticali glasove, a koja su se dominantno oslanjala na to ko će gdje biti postavljen u skladu sa tim koliko je ko “glasova donio”. Moguće da značajan broj građana to nije uvidio, ali oni su uračunati u ovu kalkulaciju. U najkraćem, dobili smo konzerviranje sistema koji je tek trebalo da počne da se suštinski mijenja.

Narednih mjeseci ćemo gledati pregovore sa peripetijama, ali na kraju vjerujem da će doći do manje-više Vlade koja je projektovana prije izbora.

MONITOR: Kakav je uticaj afere Do Kvon uticao na postizborne kombinatorike i uopšte buduću političku scenu ?

PERIĆ: Da li su navodi iz te afere tačni li ne, trebalo bi da utvrde nadležni organi, a o tome bi trebalo da nas informiše SDT. Međutim, ovaj slučaj je medijski promovisan od strane čelnih ljudi Vlade sa namjerom uticaja na izborni proces. I taj uticaj je izvršen. Izvjesno je da je PES izgubio neki procenat, ali i da je dio javnosti – i to ne mali – percipirao da je besmisleno učestvovati u izbornim procesu “jer su svi isti” i jer se “nema za koga glasati”. Ovu predstavu je upotpunila medijska slika u kojoj su gotovo kao jedina rješenja upravo nuđene četiri “velike liste”, a sve mimo toga kao čist promašaj. Rezultat je rekordno niska izlaznost.

Prisjetimo se scenarija “Slučaja Kvon”. Novinar postavlja pitanje o pismu, vrh vlasti zabrinut za nacionalnu bezbjednost urgentno zasijeda, izražava se bojazan u vezi sa karakterom kripto zajednice, i to čini ista ona vlast čiji su najviši funkcioneri sa tim istim gospodinom Spajićem par sedmica ranije promovisali kripto biznis u Crnoj Gori. Uz to, od prilike do prilike su mijenjani iskazi šta se stvarno nalazi u sada već čuvenom pismu Do Kvona, čovjeka optuženog  za prevaru globalnih razmjera, a koji je – ako je vjerovati vlastima – sasvim slučajno par dana pred izbore, pisao o svojoj povezanosti sa liderom PES-a.

Nije mi namjera da nikoga aboliram, inače sam, blago rečeno, oprezan u vezi sa tim šta nam kripto biznis može donijeti, ali neka to bude posao SDT-a, ne političara u kampanji. Ko god je kršio zakon treba da bude procesuiran, ali ne razarajmo institucije za potrebe političkog spektakla kreiranog za odbranu bile čije pozicije.

Građani su očekivali od nove vlasti novi stil upravljanja, a ne da nam se verbalno vitla time što prvi čovjek izvršne vlasti zna sve o svakome, a kada će to reći – odlučiće on. Umjesto takvog pristupa, sve što zna sumnjivo o bilo kome, prvi čovjek izvršne vlasti odmah treba da procesuira ka nadležnim organima, a ne da se razmeće podacima ko je gdje i s kim sjedio i čiji rođak je kome šta pričao….

Ovaj slučaj je imao i za posljedicu čvrsto obećanje PES-a da neće URU u vlasti, ali šta će biti u realnosti – sačekajmo. Ne bi bilo prvi put da optužite nekog za najteža krivična djela, a onda pođete sa njim u koaliciju. Nismo došli do stepena političke kulture da riječ obavezuje.

MONITOR: U najnovijem non paper dokumentu navodi se da je “Crna Gora  izgubila fokus na ključnim EU reformama, posebno u oblasti vladavine prava”. Kako vidite te ocjene iz Brisela?

PERIĆ: Možemo nazivati i ulice, škole, domove zdravlja i sportske centre sintagmom “ruka pravde”, ali dok se ovako olako krši Ustav, selektivno primjenjuje zakon i dok se ne počne sa temeljnom i promišljenom reformom pravosuđa – ne može se do pune vladavine prava. Za gotovo tri godine nemamo nijednu, ni prvostepenu presudu u bilo kom “velikom slučaju”. Ljudi koji su optuženi za teška krivična djela i organizovanja kriminalnih grupa su pušteni na slobodu i najavljuju da će tužiti državu – na što, ako su nepravdeno optuženi, imaju pravo.

Cijela priča oko “ruke pravde” se na kraju svodi na tvitove vlasti i ogromna očekivanja koja su “stavljena na leđa” gospodinu Vladimiru Novoviću, a da mu pritom nije data odgovorajuća sistemska podrška.

Dodajmo tome i činjenicu da je ovo sudstvo ono koje je kreirala trodecenijska vlast i da ono nema interes da se desi njegova suštinska reforma. Čast onima koji su branili dignitet struke, a koji su u velikoj manjini. I onamo gdje se u imenovanjima mogao vršiti progres po ovom pitanju, rezultati su, uz nekoliko izuzetaka, daleko od reformskih.

Izostalo je pokretanje sveobuhvatnog dijaloga i kreiranje kadrovske baze oko koje bismo gradili osovinu reforme u pravosuđu. Kada se sve to nasloni na surevnjivost i sujetu vlasti koja sa indignacijom odbacuje ne kritiku, nego čak i savjet – proizvodi ocjene iz Brisela., One su  i blage u odnosu na stvarno stanje, jer one imaju namjeru da budu stimulišuće.

Izvjesno je da bismo, da nije potrebe da se evropski prostor konsoliduje u odnosu na posljedice globalne krize uzorkovane ratom u Ukrajini, sada bili u zoni aktiviranja klauzule balansa.

MONITOR: Koliko će evropski put biti važno pitanje prilikom sastavljanja ove vlade? 

PERIĆ: Vladajuću političku klasu ne zanima usvajanje konkretnih vrijednosti i ukorijenjivanje praksi koje izviru iz njih. Naš politički sistem je postavljen tako da fingirate stvari da biste “ostali u igri”. Ta vrsta neiskrenosti je očigledna i iz nje izviru izigravanja suštine kojima svjedočimo. Takav je i karakter odnosa vladajuće političke klase u odnosu na evropski put.

Misleći da ćemo prevariti međunarodnu zajednicu, mi zapravo varamo sebe, jer ne znamo na čemu smo utemeljeni i na čemu hoćemo da trajemo.

MONITOR: Šta su bile glavne poruke građana na vanrednim parlamentarnim izborima?

PERIĆ: Građani su dali veliku podršku za četiri “velike liste” i tu prigovora nema. Po strani ambijent koji se ne može okarektrisati kao fer i kršenje normi na koje sve učesnike u izbornom procesu obavezuje zakon, birači su značajnim dijelom izabrali da je projektovani suštinski status quo nešto što je potrebno. Drugi dio nije izašao na izbore i time poslao poruku da ne doživljava dramatičnim taj status quo. Strategija obesmišljavanja u kombinaciji sa limitiranim pristupom medijima je dovelo do toga da se ukorijeni teza da su svi isti. Aktuelna Vlast je kalkulisala sa tim i u njihovim izjavama nakon izbora vidite da su oni prilično zadovoljni time.

Ne dijelim većinski stav iskazan na ovima izborima, ali on je takav da su građani prihvatili nerealistična obećanja i tvrdnje da politika ne može biti drugačija od onog što upravo gledamo. Neko moguće to temelji na entuzijazmu, neko na oportunizmu – ali rezultanta je ista. Cijenu ćemo platiti svi zajedno. I neće biti mala.

MONITOR: Ustavni sud proglasio je ove sedmice neustavnim Zakon o predsjedniku. Kako to komentarišete?

PERIĆ: Taj zakon usvojila je tadašnja većina sa željom da “preskoči” predsjednika države u imenovanaju mandatara. Kada su dobili mandatara, ne ulazim u konkretno personalno rješenje, nisu ga izglasali. To je bio vrhunac neozbiljnosti te većine.

Druga stvar je tu zanimljiva. Da je kojim slučajem Ustavni sud tada bio funkcionalan i proglasio odmah izmjene Zakona neustavnim, odnosno ukinuo sporne odredbe, izvjesno bi nastala politička kriza. Sada, kada su se odnosi promijenili – sve je u redu. Jer,  kad “našima” to odgovora, onda je   to tačno tako kako treba da bude, ali ako “oni” od toga mogu imati korist – nastaje problem.

Mi moramo jednom nadrasti filozofiju “naši” i “njihovi” i ustanoviti princip istovjetnog postupanja u istim situacijama. To je put do uspostavljana i same vladavine prava, ali i pune integracije zajednice.

MONITOR:  Kakva je budućnost Preokreta nakon 11 juna ?

PERIĆ: Preokret nastavlja dalje. Znali smo da neće biti ni brzo ni lako ispuniti  zacrtane ciljeve, ali je jednako tačno i da nismo ostvarili parlamentarni status. Kao nosilac liste preuzeo sam odgovornost za rezultat i obavezao se da ću do sredine decembra zajedno sa najužim timom pripremiti odluke u vezi sa organizacionim elementima, te da tada predstavimo ljude koji će ključno nositi dalje priču.  Svaka drugačija odluka bi na samom početku političkog života Preokreta bila ishitrena. Unosila bi nesigurnost i efekat nepouzdanosti – i bila  neodgovorna prema ljudima koji su nas glasali na izborima.

Preokret je zabilježio rast i  na nivou Crne Gore i na nivou Podgorice. U samo pola godine, mi smo u Glavnom gradu sa oko 1,8 posto došli na preko 3,5 posto. U urbanim zonama, gdje smo imali najviše kontakata sa građanima, zabilježili smo rezultat od 7 posto do blizu 9 posto.

Do sredine septembra ćemo zaokružiti analizu dosadašnjeg djelovanja, obići svaki grad, razgovorati sa ljudima kako bismo čuli njihovo mišljenje i krenuti u konkretnije strukturiranje organizacije. Do tada ćemo imati nacrt manifesta daljeg političkog djelovanja i nadogradnju programskih rješenja.

Svjesni smo da ćemo imati iste ili još snažnije opstrukcije i u narednom periodu i da će najviše energije trebati uložiti da ohrabrimo ljude da glas za Preokret „nije bačen“. Svaki od 4.833 građanki i građana, ako to budu i konačni rezultati, je sačuvao ideju da su suštinske promjene moguće – da su one nužno bazirane na borbi protiv partitokratije, te na promociji prinicipa odgovornosti, mjerljivosti, decentralizacije, transparentnosti i stručnosti. To je ono što ljudi znaju, ali što treba dalje širiti.

Vjerujem da je preokret na političkoj sceni sada još potrebniji, ali da bi se on desio u punom zamahu potrebno je mnogo učiti, raditi i biti inventivan. Spremnosti ne fali i pozivam svakog ko želi da bude dio tog napora da nam se pridruži – da preokreće na bolje i sam Preokret. Pobjeda Preokreta, kada god ona da se desi, značiće mogućnost da građani mogu da se samoorganizuju i bez političkih megastruktura i da mogu neposredno uticati na odluke koje se njih tiču.

Milena PEROVIĆ

Komentari

INTERVJU

TEA GORJANC-PRELEVIĆ, IZVRŠNA DIREKTORICA AKCIJE ZA LJUDSKA PRAVA: Nedodgovorno se zapostavlja značaj pomirenja u regionu

Objavljeno prije

na

Objavio:

Politika da se namjerno nanosi šteta Crnoj Gori na njenom putu ka EU je očigledna. Svi pomagači takve politike su protivnici članstva Crne Gore u EU, kako god da se zvanično predstavljaju

 

 

TXT: MONITOR: HRA i Centar za ženska prava osudili su napad Zorana Ćoća Bećirovića na novinarku Pobjede Anu Raičković, kao apsolutno neprihvatljiv čin nasilja.  Kako vidite dosadašnje reakcije nadležnih i šta bi država morala da učini? 

GORJANC-PRELEVIĆ:Reagovanje nadležnih je onakvo kakvo treba da bude. Državni vrh je jednoglasno osudio napad, policija je u saopštenju posebno naglasila da želi da unaprijedi bezbjednost novinara, osumnjičeni su odmah privedeni, zadržani i određen im je pritvor zbog opasnosti od ponavljanja djela, jer su izrečene ozbiljne prijetnje novinarki i njenom sinu, i mogućeg uticaja na svjedoke. Sada je važno da procesuiranje bude efikasno, da se postupak ne razvodnjava godinama kao što se dešava. Krivični zakonik od 2021. propisuje strožije kazne za napade na novinare, ali je važno i da se vidi da pravni sistem funkcioniše i da se postupci vode u razumnom roku. Zabrinjava što je ovo sudeći po Sindikatu medija već 18. incident na štetu novinara ove godine.

Reakcije na ovaj događaj, koji nije smio da se desi, pokazuju i dvije karakteristične pojave. Prvo, u javnosti su prisutne naglašene osude napada na novinarku od strane muškog dijela društva, posebno zbog toga što je sve počelo intenzivnim dobacivanjem uvreda ženi iz mraka od strane trojice muškaraca. Važna je ta osuda, jer se naši dječaci moraju učiti novim i mnogo boljim obrascima ponašanja. U tom smislu je ohrabrujuće i svjedočenje novinarke Raičković da sin Bećirovića ni na koji način nije učestvovao u napadu ili vrijeđanju. Druga, razočaravajuća pojava, je to što iako je bilo očevidaca, niko nije pokušao da se umiješa, zaštiti novinarku i spriječi napad, niti je iko drugi, osim nje, pozvao policiju, a to je najmanje što je moglo da se uradi, makar anonimno.


MONITOR: Promocija mržnje, zajedno s mizoginijom i religijskim fanatizmom, sve je prisutnija u crnogorskom društvu, upozorili ste na Međunarodni dan borbe protiv fašizma i antisemitizma. Šta to govori o ovom društvu, njegovim vlastima i institucijama? 

GORJANC-PRELEVIĆ:Uvijek su državni zvaničnici i političari ti koji kreiraju atmosferu, kako mirnodopsku, tako i ratničku. Ova sad nažalost više vuče na ovu drugu. Mislim da se veoma neodgovorno zapostavlja značaj pomirenja u regionu i za crnogorsko društvo i za odnose sa susjedima, a i za učlanjenje Crne Gore u Evropsku uniju. Odnosi sa Hrvatskom su bez ikakve potrebe na najnižem nivou od devedesetih, samo zato što je to odgovaralo vlastima u Srbiji. Sad se ponovo zloupotrebljava slučaj zločinca Balijagića, koji je u bjekstvu, za potpirivanje međuvjerskih i međuetničkih sukoba na sjeveru Crne Gore. Politika da se namjerno nanosi šteta Crnoj Gori na njenom putu ka EU je očigledna. Svi pomagači takve politike su protivnici članstva Crne Gore u EU, kako god da se zvanično predstavljaju. Zanimljivo je i da aktivno bježe od optužbi nadležnih za govor mržnje, bilo tako što se kriju iza imuniteta, kao Marko Kovačević, ili tako što se ne registruju kao mediji u Crnoj Gori, kao portali koji slede politiku srpskih i ruskih vlasti.

Predrag NIKOLIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 15. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

INTERVJU

DR DUŠKO LOPANDIĆ, PROFESOR EVROPSKOG PRAVA I PREDSJEDNIK FORUMA ZA MEĐUNARODNE ODNOSE IZ BEOGRADA: Jedino predvidivo u Trampovoj budućoj politici je da je ona nepredvidiva

Objavljeno prije

na

Objavio:

Trampov pristup će ohrabriti „orbanovsku desnicu“ u Evropi- i možda pojačati neslogu. S druge strane, njegov negativni odnos odnosno ignorisanje EU, možda može da proizvede i efekat veće kohezije država članica- kako se to, na primjer, desilo u slučaju „bregzita“

 

 

MONITOR: Nakon pogibije 14-oro ljudi na Željezničkoj stanici u Novom Sadu, organizovani su protesti na koje je vlast reagovala privođenjima i hapšenjima. Mnogima je sve to izgledalo kao repriza događaja iz decembra 2023. Hoće li se, i ovog puta, pokazati da vlast ima uspješan način da suzbije nezadovoljstvo i revolt građanstva?

LOPANDIĆ: Radi se verovatno najvećoj nesreći ovog tipa koja se pamti u Srbiji. Nesreća se desila nakon velike rekonstrukcije stanične zgrade, koju su vlasti dva puta svečano otvarale. Ovo je skandaloznan slučaj, gde se mešaju različiti nivoi odgovornosti javnih vlasti i privatnih firmi uz učešće stranaca, veliki novac i korupcija, kao i drastična nekompetentnost i neodgovornost. Gotovo rendgen slika načina na koji SNS vlada Srbijom. Malo – malo, pa nam se nešto sruši na glavu – bilo fizički ili simbolično. Od nesreće prošlo je već dosta dugo a da još niko od odgovornih investitora, izvođača ili nadležnih za nadzor nije čak ni pritvoren – sa izuzetkom aktivista koji su učestvovali u protestima zbog nesreće. Građani su s razlogom besni, a vlasti su odgovorile uobičajenim manipulacijama i odugovlačenjem. SNS je ubacio svoje ekipe da tokom velikog protesta u Novom Sadu prave štetu, kako bi za to optužili organizatore. Već viđen scenario. Nezadovoljstvo i revolt građana neće stati jer ni vlast neće prestati da proizvodi nepočinstva i skandale u serijama.

MONITOR: U izvještaju EK o napretku Srbije, nije primijećen značajan pomak. Ministarka Tanja Miščević očekuje otvaranje novog klastera do kraja godine, mada je to sasvim neizvjesno…Nakon toga, Aleksandar Vučić u obraćanju na samitu Evropske političke zajednice, više  puta je insistirao na strateškom pristupu u politici proširenja, u kontekstu globalnih promjena. Kako vidite dinamiku Srbija-EU i politiku proširenja?

LOPANDIĆ: Vučićeva politika je -u strateškim pitanjima, Srbiju dovela od parole „i Kosovo i EU“ do rezultata „ni Kosovo, ni EU“. Srbija se od 2021. godine nije pomerila u pregovorima sa EU. Ipak, zapazivši sa kašnjenjem da se geopolitička situacija u Evropi i svetu menja-a da je politika proširenja EU oživela, uključujući vesti o napretku Crne Gore i Albanije, Vučić obnavlja priču o ulasku Srbije u Uniju (ranije je samo ponavljao da smo „na evropskom putu“). Osim toga, već neko vreme je primetno tzv. puzajuće okretanje režima ka „političkom zapadu“, što se objašnjava nastojanjem vlasti u Beogradu da očuvaju zapadnu naklonost popuštanjem u nekim bitnim pitanjima (poput odnosa prema Kosovu u „dijalogu“ Beograd- Priština), kao i angažovanjem ili rasprodajom nacionalnih resursa (koncesija za kopanje litijuma, nabavke vojnih aviona u Francuskoj) i drugim merama, poput pomoći i prodaje oružja Ukrajini, jačanja saradnje sa Izraelom… Najnoviji izveštaj Evropske komisije potvrđuje utisak da u Srbiji nema bitnijeg napretka, što znamo. Geopolitika je bitna ali bitne su i reforme u suštinskim pitanjima demokratije, vladavine prava, slobode medija i sl., a u tome režim neće popustiti osim kada na to bude prisiljen. Sa Planom rasta za Zapadni Balkan EU je uvela jedan novi sistem „štapa i šargarepe“ u vidu direktne veze između obećanih koraka u reformama i isplate finansijske podrške. Videćemo kako će to funkcionisati u praksi.

Nastasja RADOVIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 15. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

INTERVJU

DRAGAN JOVIĆEVIĆ, REDITELJ I TEORETIČAR FILMA: Topli film

Objavljeno prije

na

Objavio:

Topli film je nastao iz ogromne istorijske građe koju sam već posjedovao, i nakon fantastike i žanrova, kvir je bio nekako logičan slijed. Pitao sam se u koliko filmova se prepoznaju kvir osobe, osobine ili ponašanja, koliko se filmova tematski može povesti pod termin kvir

 

Hibridni dokumentarac Topli film Dragana Jovićevića bavi se kvir fenomenom kroz čak 38 naslova iz jugoslovenske i srpske kinematografije. Topli film imao je premijeru u Solunu, a prikazan je na mnogim festivalima – u Splitu, Paliću, Novom Sadu, Bangkoku, Pekingu, Berlinu, Londonu, Tel Avivu, Ljubljani, Sarajevu, Hagu… Podgorička publika mogla je da ga pogleda na UnderhillFestu i na Nedjelji prajda.

Dragan Jovićević je doktorirao na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu iz oblasti teorije filma, a osnovne studije završio i na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Autor je kratkih filmova, video radova i instalacija. Osnivač je nezavisne produkcijske kuće Greifer. Objavio je nekoliko filmskih knjiga, jedan roman, brojne kratke priče, pripovijetke, naučne studije i eseje. Urednik je rubrike Kultura u nedeljniku Radar. Ranije je istu funkciju obavljao u NIN-u, Danasu, a bio je i urednik dokumentarnog programa na TV Avala. Takođe je filmski kritičar Radio televizije Srbije.

MONITOR: U istoriji jugoslovenske i srpske kinematografije pronašli ste 65 filmova sa kvir tematikom. Zanimljiv je podatak, koji je na samom početku „Toplog filma“, da postoji scena poljupca dvojice muškaraca u filmu  Čiča Ilije Stanojevića iz 1911. godine. Šta Vas je inspirisalo da se bavite kvir odnosima kroz istoriju kinematografije?

JOVIĆEVIĆ: Više toga. Prvo, Topli film je logičan produžetak mojih ranijih teorijskih radova u kojima sam se bavio reistorizacijom jugoslovenske i kasnije srpske kinematografije, iz različitih perspektiva. Tako sam 2014. napisao knjigu Izgubljeni svetovi srpskog filma fantastike s Jovanom Ristićem u kojoj smo tražili sve momente gde je fantastika ušla u ovdašnje filmove i otkrili još impozantniji broj od gotovo 250 filmova, što dugih što kratkih. Odmah zatim, doktorirao sam na Fakultetu dramskih umetnosti sa tezom o žanrovima u srpskoj kinematografiji, što je objavljeno i kao knjiga nekoliko godina kasnije. Topli film je nastao iz ogromne istorijske građe koju sam već posedovao, i nakon fantastike i žanrova, kvir je bio nekako logičan sled. Pitao sam se u koliko filmova se prepoznaju kvir osobe, osobine ili ponašanja, koliko se filmova tematski može povesti pod termin kvir. I naravno, sasvim mi je jasno da će to biti film a ne knjiga ili naučna publikacija, jer  su kvir likovi prosto filmičniji. S druge strane, često čujemo priču o cenzuri nekog filmskog sadržaja zbog gej likova, da je neki glumac odbio da igra gej osobu ili da mlade reditelje te tematike, koje su goruće u svetskoj kinematografiji, uopšte ne interesuju. Ili ih interesuju, ali ne dobijaju finansijsku podršku za njihovo nastajanje. To je sve otvorilo pitanje homofobije, kojim sam na drugom planu hteo da se ovim filmom bavim.

Miroslav MINIĆ
Pročitajte više u štampanom izdanju Monitora od petka 15. novembra ili na www.novinarnica.net

 

Komentari

nastavi čitati

Izdvajamo