Opštinski i državni DPS kadrovi već duže od deceniju pokušavaju da zelenilo Glavata zamijene sivilom betona i asfalta. Odavno bi u tome uspjeli da im računicu nije poremetio UNESCO
Znamo priču o tre sorelle i tri prozora, pogledu ka pučini i čekanju dragog do smrti. Palata Tre Sorelle, nekadašnji dvorac porodice Buća iz XV vijeka, jedan je od rijetkih spomenika arhitekture u gotičkom stilu u Bokokotorskom zalivu, nalazi se u jugoistočnom dijelu obale Prčnja, na Glavatima.
Prostor Glavata predstavlja jedini sačuvani dio autentičnog kulturnog pejzaža Prčanja, čije prirodne i kulturne vrijednosti zauzimaju jedno od najistaknutijih mjesta u okviru Područja svjetske baštine Kotora, navodi se u brojnim dokumentima.
Čekaju, duže od deceniju, opštinski i vladini DPS dužnosnici da ovaj jedinstveni prostor „valorizuju“. A evo i kako – gradnjom 237.000 turističkih i stambenih kvadrata.
Šumske površine i zelenilo zauzimaju najveći dio ove teritorije. Sama uvala Glavati (uvala sv. Ane) pokrivena je šumskom vegetacijom i slobodnim zelenim površinama, koje je sačuvalo odlike prvobitnog kulturnog pejzaža obala zaliva, zbog kojih je ovo područje i uvršteno na listu UNESCO-ve svjetske prirodne i kulturne baštine.
U planovima opštinskih i republičkih DPS „vizionara“ prostor Glavata bi se priveo namjeni sječom zelenila. Glavate su isparcelisali, u planovima, u tri bloka. U Bloku 1 u kome se nalazi palata Tre Sorelle, maslinjaci i zelene površine bi se smanjile sa sadašnjih 4.639 kvadrata na samo 597 kvadrata! Za razliku od mediteranskog bilja turistički kapaciteti su na nuli, pa bi, po planu, oni trebali da zauzmu 8.369 kvadrata, plus blizu 10.000 stambenih kvadrata, uz povećanje saobraćajne infrastrukture sa 5.217 na 9.160 kvadrata.
U Bloku 2 se nalazi crkva Sv. Ane iz XII vijeka, građena u romaničkom stilu. Ova crkva značajna je i po tome što prati život poznate prčanjske porodice Sbutega tokom više vjekova. Nalazi se na izolovanom položaju u šumi u okviru imanja Sbutega. Uz crkvu se nalazi palata Sbutega, u ruševinama. U ovom bloku planirano je da površine za turizam sa 0 skoče na 40.758 kvadrata, saobraćajne sa 2.911 na 7.140 kvadrata, dok bi se šumske površine smanjile sa 36.556 na 9.896 kvadrata!
U Bloku 3 neznatno bi se povećali turistički objekti, ali bi zato bilo sagrađeno 10.000 kvadrata za stanovanje, saobraćajna infrastruktura bi porasla za duplo, sa 5.932 na 10.960 kvadrata. Površina šume bi se, naravno, drastično smanjila – od 12.553 kvadrata šume planirano je da pretekne samo 2.884 kvadrata.
U cilju napretka i sveukupnog turističkog razvoja, u kome lasno uživamo tokom ove turističke sezone, ovi planovi bi se davno ostvarili da nije jedne krupnice – UNESCO.
U studiji slučaja Glavati, koji je uradila NVO ANIMA iz Kotora jasno se vidi kako se po volji investitora i politike „tokom procesa izrade i donošenja plana, kontradiktorno mijenjala namjena prostora u uvali sv. Ane od zelene površine do građevinske površine turističke namjene“. Sve ove kontradiktornosti su se odvijale za vrijeme vladavine DPS kadrova iako je nedavno u predizbornom žaru premijer Duško Marković optužio opoziciju da je ona uništila Kotor u svom kratkotrajnom mandatu.
Iako je UNESCO još 2003. upozorio na opasnost od pretjerane urbanizacije područja u Zalivu, opštinska DPS vlast se uporno trudi da prenamijeni Glavate u površinu za turizam.
Na zahtjev investitora, bez izjašnjavanja SO Kotor, a na osnovu odluke predsjednice Opštine Marije Ćatović, 2008. pristupa se izradi Lokalne studije lokacije (LSL) Glavati.
Nacrt plana LSL Glavati iz 2009. kao namjenu za ovaj prostor predviđa površine za turizam, zaštitne šume, poljoprivredno zemljište, a na višim kotama planirana je trasa nove saobraćajnice. Na ovaj plan Regionalni zavod za zaštitu spomenika kulture daje negativno mišljenje. „Planiranom trasom lokalne saobraćajnice kao i planiranom gradnjom objekata bila bi narušena cjelovitost neizgrađenog prostora izuzetnih prirodnih vrijednosti, čije su osnovne karakteristike sačuvane i do danas i koje se kao dio kulturnog pejzaža Kotora mora sačuvati od bilo kakve gradnje“, navodi se u mišljenju Zavoda.
Nakon što je iz plana isključena mogućnost gradnje, Zavod daje pozitivno mišljenje na korigovani Nacrt plana. Na javnoj raspravi 2011. godine je plan koji predviđa samo zelene površine različite klasifikacije. Tokom javne rasprave investitori, najglasnija je kompanija Premia doo Kotor, traže da se planira izgradnja turističkog naselja. To se odbija i utvrđuje se Prijedlog Plana i ovaj lokalitet je i dalje zelene površine različite klasifikacije.
Šest dana prije parlamentarnih izbora 2012. Ministarstvo održivog razvoja i turizma, na čijem čelu je tada Predrag Sekulić, traži urbanističko-tehničke uslove (UTU) za izgradnju hotelskog naselja u uvali Glavati iako LSL Glavati nije donesen.
Početkom 2013. namjena Glavate se ponovo mijenja u korist turizma. Nakon izbora na čelu MORT-a je Branimir Gvozdenović, a Uprava za zaštitu kulturnih dobara odbija da da saglasnost na UTU za gradnju hotela koje je dostavio MORT.
Gvozdenovićev MORT ekspresno upozorava Upravu, sve po svome tumačeći zakone, da je u skladu sa politikom Vlade CG i resornog Ministarstva afirmacija i realizacija ekskluzivnih turističkih zona!
UNESCO je morao opet reagovati pa se, u martu 2013. Vlada upozorava „da se zaustave projekti gradnje u vrijednim zonama zaštićenog područja Morinju, Kostanjici i Glavatima“.
Početkom 2014. Uprava za zaštitu kulturnih dobara opet daje negativno mišljenja na LSL Glavati–Prčanj do donošenja PUP-a Kotor. Opština Kotor negoduje i polemiše sa Upravom. UNESCO na zasijedanju u Dohi ponovo upozorava.
I tako sve ukrug, dok direktorica Uprave za zaštitu kulturnih dobara Anastazija Miranović, članica DPS-a, ne prelomi i u maju 2015. da zeleno svjetlo za gradnju. Sadržaj ovog mišljenja je drugačiji i suprotan je sadržajima svih prethodnih mišljenja Regionalnog zavoda i Uprave. Raritet je i to što ovaj dokument potpisuje samo direktorica, a ne navodi se ko su stručni obrađivači, što je bila praksa u svim prethodnim odlukama Uprave. Odobrenje je zavijeno u oblandu sugestije da se za prostor namijenjen turizmu raspiše međunarodni tender, a da se saobraćajnica preispita kroz Prostorno-urbanistički plan Kotora.
Ubrzo, SO Kotor usvaja LSL Glavati – Prčanj po kojem je ova lokacija namijenjena za turizam. Početkom 2016. dostavljeni su UTU investitoru Premia. Sredinom te godine UNESCO na zasijedanju u Istanbulu zahtijeva izradu nezavisne Procjene uticaja na baštinu – HIA: „Sa procjenom uticaja na baštinu za kulturna dobra sa liste Svjetske baštine, za turistički objekat na lokalitetu Glavati – Prčanj za koji je usvojena Lokalna studija lokacije, kao i za sve planirane, odobrene i započete razvojne projekte, kako bi se procijenili njihovi uticaji na Izuzetnu univerzalnu vrijednost kulturnog dobra i njegove karakteristike“.
Iako je Vlada, početkom 2017. donijela „Akcioni plan za realizaciju Odluka koje se odnose na Područje Kotora usvojenih u Istanbulu u julu 2016. od strane Komiteta UNESCO“, i planirala „Stavljanje van snage postojeće planske dokumentacije na teritoriji opštine KO“, investitor Premia traži raspisivanje međunarodnog javnog konkursa za turističko naselje Glavati.
Direktorica Miranović traži smjernice od Ministarstva kulture, sastaje se sa nadležnima u MORT-u, kako bi se našao način da se nekako ublaži kontradiktornost odluka sa brojnim dokumentima, međunarodnim i domaćim.
Opština Kotor, ekspresno, raspisuje međunarodni konkurs za idejno rješenje turističkog kompleksa. Konkurs je raspisan u vrijeme kada je gradonačelnik Kotora bio Vladimir Jokić iz Demokrata.
U avgustu 2017. gotova je Procjena uticaja na baštinu za Prirodno i kulturno-istorijsko Područje Kotora, u kome se navodi da će uticaj gradnje biti tek „zanemarljiva promjena, a generalno će to čak biti pozitivno“. Iz UNESCO-a odgovaraju: „Ova procjena je fundamentalno pogrešna“. Tokom 2018. iz UNESCO-a ponovo upozoravaju „da bi predložena gradnja imala veoma negativan uticaj na jedinstvene univerzalne vrijednosti ove lokacije“.
Najnoviji Nacrt PUP-a Kotora, koji je na javnoj raspravi bio u martu ove godine, neizgrađeni prostor uvale Sv. Ane definiše kao površinu za pejzažno uređenje ali istovremeno dopušta i „moguće adaptacija za projekte javnog interesa“. Iz prethodnog se jasno može zaključiti da je ostavljen prostor za nastavak manipulacije jer je dokazano što za partijske vojnike predstavlja „javni interes“.
Iz NVO ANIMA koja je izradila ovu studiji slučaja naglašavaju „nedosljednost u planiranju prostora – od zaštićene zelene površine do totalno izgrađene turističke površine pri čemu je nejasna stručna procjena na osnovu koje je donijeta odluka o promjeni namjena“. Navode da je ovdje evidentna „nedovoljna odbrana opšteg interesa ispred privatnog – u ovom procesu je želja i namjera investitora da gradi, što predstavlja legitiman zahtjev, stavljena ispred potrebe da se ovaj prostor zaštiti kako sa aspekta očuvanja zaštićenog područja Kotora što je dobrobit kompletne zajednice“.
Da nije bilo UNESCO-vih upozorenja i urgencija, Glavati bi umjesto u zeleno odavno bili obojeni sivilom betona i asfalta. Po mjeri estetike i interesa opštinskih i državnih partijskih valorizatora.
Predrag NIKOLIĆ
foto: Martin KMET